BCS 3: Innocent Mistake

Chapter 37

This story contains violence, aggression, abuse, prolonged torture, romanticized rape, profane languages, suicide, and murder.

~Love~

I do not regret it when I told the King about my pregnancy. Nanatili ang Hari sa aking tabi at lagi akong inaasikaso.

I can feel that he cared for me so much and for our baby. He does not even want to be away from me for so long, it kinda makes me feel happy about it. Hindi ko alam na ganito pala ang pakiramdam ng may nag-aalaga at nag-aalala sa iyo.

Hindi kalaunan ay nalaman din nina Amory at Erphina ang aking kalagayan. I just can't help but become more attentive. I do not want anyone to go near me aside from the King.

Nararamdaman ko ring alam iyon ng Hari kaya siguro ay ayaw niya rin akong iwan mag-isa.

Another whole month has passed and it already feels so difficult to move.

The King wanted me to have a check-up on their doctor but I declined it.
Ilang araw akong kinumbinsi ng Hari. Sinabihang para makakasigurong maayos lamang ang lahat. Ngunit ayaw ko.

Natatakot akong malaman ang magiging resulta. Naalala ko pa ang nangyari noong nagpatingin ako sa doctor.

The King doesn't want the idea of it. Paano kung sa pangalawang pangyayaring ganito ay mas malala pa at gusto na lamang muli na patayin ng Hari ang magiging anak namin.

I do not know if he gives up already after two weeks of convincing me. Pero kita ko pa rin ang pag-alala sa kaniyang mukha dahil sa hindi ko pagpayag roon.

Noong nakaraan ay tinawag niya ang isang babae. Hindi naman ako hinawakan o ano ngunit may mga itinanong sa akin tungkol sa aking kalagayan at pakiramdam. Matapos ang tila kalahating oras na mga tanong sa akin ay doon lamang niya sinabi ang mga konklusyon niya.

"Base on what she said, she is nearly seven months pregnant. Your Highness, I think the mother is healthy as well as the child if it has a movement now and then. Just monitor all the needed nutrients that the mother takes for both of their health."

Doon ko nalamang pitong buwan na ang aking pagbubuntis at ang sabi'y dalawang buwan na lamang ang hihintayin ko bago ko tuluyang masilayan ang aking anak!

Hindi na ako mapaghintay at dumoble rin ang kabang nararamdaman para sa kaligtasan ng aking magiging anak.

The King said I become overprotected that I never wanted anyone to look at my stomach.

It just that, it feels like they wanted to harm it. Kahit alam kong hindi naman. Kahit sina Amory at Erphina ay nalulungkot din sa aking asal.

Ngunit sa huli ay naiinitindihan daw nila iyon.

A small gasped of surprise escaped on my lips as I immediately touch my big stomach.

Kaagad na napalingon ang Hari sa akin mula sa kaniyang tinatrabaho.

Nandito kami ngayon sa throne room. Ako'y abala sa pagbabasa ng libro samantalang ang Hari ay abala rin sa kaniyang trabaho.

Mabilis ang pagpunta ng Hari sa aking tabi.

"I-I just feel a k-kick!" I reasoned out so he doesn't have to leave his work just for it.

But it doesn't stop the King from joining me on the big couch and let his big hand caressed the big bump on my stomach.

Ang kaniyang kamay ay naroon mismo sa bahagi kung saan ramdam ko ang panaka-nakang pagsipa.

The King buried his head on my neck as he inhaled my scent. Ang malaking katawan ay nakatakip na ngayon sa akin.