Loving Mr. Sungit [COMPLETED]

CHAPTER 26:MEMORIES

JADE POV:

Nagising ako at sa tingin ko ay nasa hospital ako.Ayy oo nga pala sumakit bigla ang ulo ko kanina.At good news guys dahil bumalik na ang ala ala ko pero muli akong nalungkot nang maalala kong wala na si Papa.

Wala akong kasama rito sa kwarto,nasaan kaya sila Mama? Ipinikit ko nalang ulit ang mata ko.Narinig kong bigla nalang bumukas ang pinto at ramdam kong pumunta sya sa tabi ko.Hindi ko alam kung bakit hindi ko idinilat ang mata ko at pinakiramdaman ko nalang ang taong pumasok dito sa kwarto.

"Jade sorry kung hindi ko agad na sabi sayo na mahal kita,sorry kasi late ko na narealize.Naiinis ako kasi kung kailan may nangyaring masama sayo saka ko pa narealize na matagal na pala kitang mahal.Miss na miss ko na yung dating ikaw,yung kaibigan kong maangas,mabait,maalaga at sweet.Jade ramdam ko rin na iniiwasan mo ako nitong mga nakaraang araw.Hanggang ngayon iniisip ko parin kung ano ang dahilan ng pag iwas mo sakin.And sobra akong nag alala nang makita kitang nawalan ng malay kanina.Mahal na mahal kita at Sana mahal mo parin ako" Sabi nya habang nakahawak sa kamay ko.

Shock na shock ako sa mga sinabi nya.I thought wala lang ako sakanya,akala ko hanggang kaibigan lang talaga ang tingin nya sa akin.Lalo akong nawalan ng lakas na idilat ang mga mata ko.Hindi parin kasi ako maka get over sa mga sinabi nya.Wait may bigla akong naalala,So totoo yung sinabi ni Jennie na ako ang dahilan kung bakit sila naghiwalay? Im speechless,Im so speechless.

Narinig kong bumukas ulit ang pinto.

"Kim what happen to her?" Nag aalalang tanong ni Mama

"Sumakit po ang ulo nya kanina nung nasa cemetery kami at bigla nalang po syang nawalan ng malay kaya dali dali ko po syang dinala rito sa hospital" Sabi ni Kim

"Oh my gosh sana okay lang sya" Rinig kong sabi ni Ange.Nandito rin pala sila

"Sana nga btw anong sabi ng Doctor?" Tanong ni Tita

"Stable na raw po sya at normal lang lang daw pong sumakit ang ulo nya sabi ni Doc" Sabi ni Kim

"Mabuti naman at stable na sya" Sabi ni Mama at ramdam kong hinawi nya ang buhok ko sabay hawak ng mahigpit sa kamay ko.Napagpasiyahan ko ng idilat ang mata ko at nagulat sila ng makita nilang gising na ako.

Bigla akong niyakap ni Mama kaya napayakap din ako sa kanya ng mahigpit at naramdaman kong tumulo ang luha ko.

"Oh anak bakit ka umiiyak? May masakit ba sayo?" Nag aalalang tanong ni Mama

"Wala po Ma tears of joy lang po" Sabi ko sabay ngiti

"Ma bumalik na po ang ala ala ko" Nakangiti kong sabi at sila naman ang napaiyak sa saya.Muli akong niyakap ni Mama

"Guys group hug" Sabi ko kaya lumapit sila sakin sabay yakap.Gosh God knows how I miss this.I really miss them

"Boy buti nalang bumalik na ang ala ala mo akala ko hindi mo na kami maaalala" Sabi ni Cess

"Oo nga miss na miss na namin ang maangas naming bestfriend" Sabi ni Ange

"Dont worry bumalik na ang maangas at mabait nyong bestfriend" Nakangiti kong sabi

"May nakalimutan ka" Sabi ni Ange

"Ano?" Nagtataka kong tanong

"Nakalimutan mong sabihin yung baliw" Natatawang sabi nya

"Wahahaha oo nga noh" Tumatawa ring sabi ko

"Waahhh namiss ka talaga namin" Sabi ni Ange at yumakap ulit sila sa akin at this time sobramg higpit

"I cant breathe" Sabi ko.Sobrang higpit kasi ng pagkakayakap nila sa akin.

"Sorry" Sabi nila

Napuno ng tawanan ang kwarto.Grave nakakamiss talaga yung ganito,yung tawanan,asaran at kwentuhan.

To be continued...................

Please support my story😊

And dont forget to vote!!!

Kamsahamnida😘