''Anne?!'' Derin bir nefes aldığını duydum. Hem de yan odadan. ''Ne var?''
''Ben ne giyeceğim üzerime?'' Bu defa sabır çektiğini duydum. ''Patates çuvalı giy istersen Gözde. Banane?''
''Ya hadi! Her zaman bir yerlere giderken zorla bir şeyler giydiriyorsun. Bunda da yardım et.''
''Kızım sen salak mısın? Ardı önü üst kata çıkacağız.''
''Banane!'' O sırada kapının önünde belirdi. ''Gözde sana buradan bir uçarım Hezarfen Çelebi halt etmiş dersin. Giy oradan bir şeyler.''
Olmaz Melek. Emir aşkım geliyor.
''Sen böyle laflar etmeyi nereden biliyorsun kız?'' Ayağındaki terliği eline alıp bana fırlattı. Ani bir eğilme sayesinde saldırıyı engelledim.
''Terliğimi geri getir.'' Yüzüne boş boş baktım. ''He getireyim de beni terlikle döv.''
''Kızım salak mısın? Niye döveyim seni?'' Omuz silktim. ''Az önce niye terlik attıysan o yüzden.''
Kaşlarını çatıp bana doğru yürürken terliği onun önüne attım. ''Tamam al ya. Sen de iyice psikopata bağladın anne he.''
Bir şey demeden odadan çıktı.
Ben de dolaptan siyah kazak ve siyah tayt çıkardım. Hızla üzerime geçirip saçımı taradıktan sonra kuruyan dudağıma nemlendirici sürdüm.
Oyalanmadan odadan çıkıp kapıya yöneldim.
''Ben gidiyorum anne!'' Bir şey duymayı beklemeden kapıyı açıp babamın terliklerini ayağıma geçirdim. O sırada Uğur da merdivenlerden çıkıyordu.
''O terlikler biraz küçük gelmemiş mi sana?'' Gözlerimi devirdim. ''Yüzüne geçirdiğim zaman içimin yağlarını eritebilecek tek terlik olduğu için bunları giydim.''
Bir şey demeden elini belime koyup beni yürütmeye başladı.
''Çok boş yapıyorsun Gözdeciğim.'' dedi gıcık bir sevimlilikle. Onu taklit ettim. ''Dolu ve kar yapabileceğimi daha önce de söylemiştim Uğurcuğum.''
Sevgi teyzelerin evinin önüne gelince uğursuz zile bastı.
Bizim babalarımız çocukluktan beri arkadaşlarmış. Mehmet amca da her ne kadar Muammer amcanın abisi olsa da bizimkilere de abilik yaparmış. Onun için babam Mehmet amcaya çok saygı duyuyor. Sonuç olarak Mehmet amca geldiğinde aileler toplanıyor.
Kapıyı Mustafa abi açtı.
Mahallemizin zekisi, kızların sevgilisi, teyzeler tarafından örnek gösterilen, benimle uğraşan ve kısacası Damla'nın abisi.
''Sadece siz mi geldiniz?'' Terliklerimi çıkardım. ''Annemler birazdan gelecekmiş. Çıksana kapının önünden.''
Sırıtarak kapının girişini iyice kapattı.
''Çıkmam için bana bir sebep söyle.''
Emir aşkım içeride.
''Canını bağışlayabilirim.'' Alayla bakmaya devam etti. ''Gözde hazretleri özür dilerim! Buyurun lütfen. Canımı bana bağışlayınız.''
Kenara çekildi. Benden önce Uğur girdi. Ben de girerken Mustafa abi yine kapı girişini kapattı.
''Çekilsene ya!'' Omuz silkti. ''Çekilmiyorum.''
''Kuzen ne yapıyorsun orada?'' Mustafa abinin omzunun üzerinden içeriden seslenen kişiye baktım.
''Emir! Naber?'' Beni görünce gülümsedi ve kapıya doğru yaklaştı. ''İyi. Niye içeri girmiyorsun?''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MONOTON MU DEDİN
فكاهة''Hayatımın Bakırköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesi'ne girdiğim bölümüne geçebilir miyim artık?'' diye bağırdım. Aynı zamanda kafama sert bir şeyin çarpmasıyla yere düştüm. Allah'ım ben ölümü kastetmemiştim niye böyle oldu şimdi? Soğuk zeminde...
