Papaalis na kami ng restaurant nang naalala kong naiwan ko pala yung phone ko sa kotse. Kaya naman nauna na akong bumalik sa mall, kesa naman utusan ko pa si Emma eh hindi ko naman siya personal assistant o katulong.
Tamang tama naman na andun yung driver ng sasakyan, pagkapasok ko sa loob para kunin ang bag ko, nakita ko yung bag at damit ni Adam na nakasampay sa loob, hindi ko alam kung ano yung susuotin niya kaya napagdesisyunan kong kunin na lang lahat. Tatlong pairs lang naman yun eh. Medyo mabigat yung bag niya pero kayang kaya ko naman silang dalhin parehas. Nangingiti ako na parang baliw habang sinisiguradong wala ng naiwan na gamit ni Adam or whatever else he'll need inside. Napagtanto ko lang naman kasi na, I'm now a certified STAGE GIRLFRIEND! Sorry muna kay future mother-in-law, pero hindi niya na kailangang magworry pa, sagot ko Baby Boy ni—!
"Hey! What are you doing?"
"Ay kalabaw!" napakamot naman ako ng ulo ko, muntikan na akong masubsob sakanya! "Ano ka ba naman, Adam! Nakakagulat ka kaya!" pero sayang rin yun ah. Hihihih :3
"I said, what are you doing with my stuff?" nanlaki naman yung mata ko, galit ba siya?
"Uh... assisting you?"
"Me? That's not me..." yeah, he said it like "DUH" on my face. Minsan talaga baliw baliw 'tong si Adam eh.
"Let me assist you, Adam."
"You are not supposed to do that kind of assistance, Nine. I have someone to do it for me."
"Yes I do and I wanted to!"
"Okay then but give me this..." pagkuha niya ng bag niya "... after all, these are my stuff." at saka niya ako nginitian. Phew! Akala ko galit na ang lolo mo, ayaw lang pala akong padalahin ng mga gamit niya.
"Haaaay salamat. You know, I would always be glad to help you."
"That's so nice but it's still no."
"Why? Don't you trust me with your things?"
"I trust you of course, it's just... a job that's not for you. Aigoo~ I can't explain myself."
"Well, no need. It's okay!"
**
[IN THE MALL]
Eeeeeeh! Alam mo yung feeling na nasa VIP section ka ngayon tapos anong oras na kami nakarating ng mall kanina samantalang dati kapag ganito, sobrang aga kang darating. Hindi alintana kung gaano kalayo pa yung venue o kahit pa 5 oras kang naghintay tas ilang minuto lang naman yung palabas. As usual, katulad ko, matindi na ang crowd, kaso hindi ko nga lang makuhang makapag-ingay tulad ng ginagawa nila dahil nakapaligid sakin ang mga kilalang artista kaya wala na rin akong ibang ginawa kundi ang pagmasdan ang mga tao.
Mas umingay ang activity center ng lumabas na ang dalawang host, hudyat ng pagsisimula ng event.
Host 1: Sobrang hindi ko ine-expect na makakasama sila dito.
Fans: AAAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHH!!!!!!!!!!!!!!!
Host 2: I agree! To be honest, isa rin ako sa mga taga-hanga nila. They are all charming and talented!
Fans: AAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHHH!!!!!!!!!!!!!!!
Host 1: Hanggang dito sa Laguna, kilala at maraming humahanga sakanila! Pang international talaga ang peg ng grupong ito.
Host 2: Just imagine, right after their concert, nag-stay pa sila para bisitahin ang kanilang LAGUNA FANS!
BINABASA MO ANG
Week in a Lifetime Chance
Fanfic***The #Wattys2015 winner for the Hidden Gem Award*** Geranine Tamonyera a.k.a "Nine", 100% cotton− in short, ordinaryo at simpleng tao na mahal na mahal si Lord, estudyanteng nagsusunog ng kilay sa pag-aaral para maabot ang kanyang mga mala-bituin...
