İZMARİT

#70# az kaldı, düzelecek her şey.

70 bölümdür yanımda olduğunuz ve destek verdiğiniz için çok teşekkür ederim.

sizi seviyom.

ben seni çok sevdim.

yaram: izmarit.

yaram: Bana babanı anlatır mısın?

yaram: Yani, bir baba nasıl olur, bilmek istiyorum.

yaram: Bugün, babamın bizi terk edişi mi demeliyim bilmiyorum ama... 

yaram: İşte gidişinin günü.

yaram: On bir yıldır her gün sayıyorum. 

izmarit: bugün, ben de babamın yasını tutuyordum.

izmarit: sana nasıl çare olurum bilmiyorum ama,

izmarit: babam, güzeldi işte.

izmarit: çok güzeldi.

izmarit: hep onu beklerdim pencere önünde, gelip beni alacak ve gezmeye gideceğiz diye.

izmarit: geliyordu da.

izmarit: geziyorduk da.

izmarit: onun elini tuttuğum her saniye sanki en güvenli yerdeydim.

izmarit: yanağıma bir öpücük kondursa yanağımda gül bahçeleri açacak sanırdım.

izmarit: sonra, bir gün, 

izmarit: yine babamı bekliyordum gelecek, beni alacak diye...

izmarit: ama gelmedi.

izmarit: o gelmedi, ölüm haberi geldi.

izmarit: 6 yaşındaydım. Nereden bilebilirdim ki ölüm ne demek?

izmarit: ama öğrendim.

izmarit: ve ölüm, 

izmarit: yani ölüm denen o şey insanı on yaş kadar büyütüyor.

izmarit: sanki o günden sonra bir daha asla 6 yaşında olamadım.

izmarit: babam gitti, çocukluğum da gitti yani.

izmarit: çünkü benim bir babam vardı, bir tek onu bilirdim.

yaram: Ya annen?

izmarit: anne kelimesi uzak bile olmadı bana, yoktu. öyle bir kelime yoktu işte.

izmarit: vardı, anne diyebiliyordum ama yokmuş gibiydim işte ya...

izmarit: anlatamıyorum.

izmarit: kelimelerim tıkanıyor boğazımda ama,

izmarit: boş ver.

yaram: Babam, beni sevsin isterdim.

izmarit: seni baban gibi seven kişiler vardır illaki, baban olmasa bile.

yaram: var...

yaram: da ne bileyim işte ya.

izmarit: Gülten Abla'yla görüştün mü hiç?

izmarit: gittin mi yanına?

yaram: Gittim.

yaram: Hâlâ aynı. Ama düzeliyor yavaş yavaş, yanındayım.

yaram: Hayalindeki çocuk olduğumu duyduğumdan beri gözlerine gülerek bakamıyorum.

yaram: İçim acıyor.

izmarit: yanında ol. 

izmarit: ellerini tut.

izmarit: düzelecek her şey, söz veriyorum. az kaldı, düzelecek.

izmarit: neyse,

izmarit: kutay,

yaram: Efendim?

izmarit: ben sana bir şey diyeceğim.

yaram: Söyle güzelim.

izmarit: bundan sonra pek fazla telefona bakamayacağım.

izmarit: annem yasakladı da.

yaram: Niye? Okulunu da dondurmuştun zaten, ders mi çalışıyorsun?

yaram: Hakikaten ya,

yaram: Sen niye okulunu dondurdun?

izmarit: öyle gerekti, boş ver.

izmarit: sadece haberin olsun istedim.

izmarit: seni çok seviyorum bir tanem.

izmarit: görüşürüz.

izmarit çevrimdışı.

yaram: Keşke görüşürüz dememi bekleseydin...

(bu mesaj silindi.)

yaram: Görüşürüz izmaritim.

ben seni çok sevdim.

neyse, bu da size süprüz bölüm olsun. Diğer bölümü atlamayın, okuyun.

Bir de, finale yaklaştık. Birkaç bölümcük kaldı.

öbtüm.