THE LOVE CONTRACT

(41) THE DAY AFTER TOMORROW

LUXURIOS' POV
"Good morning, ALMian!" masayang bati ni Dean AC.

"GOOD MORNING MADAME!" bati din ng mga estudyante sa kanya.

"Today, I didn't expect that my beloved niece to come here in her alma mater, as the real her."

Goosebumps and murmurs, as the students react.

Nakita ko ang masayang reaksyon ni Madame AC mula sa stage kung saan siya nakatayo at hawak ang mikropono.

Napatingin ako sa katabi ko na hindi mawala ang ngiti sa labi.

"Let's all welcome my niece, Miss Arin Clifynstone a.k.a. Miss K.A.C. Miña, the Supreme Student President." anunsyo ni Madame AC.

Umakyat kaming dalawa sa entablado at hindi pa din nawawala ang kanyang magandang ngiti sa lahat.

"If only I can stop you to smile to every one, I would do that." I whispered to her.

"Silly, I am all yours, Lux. So, don't worry, I am just being nice to them." she replied.

Tumahimik lang ako na nakatitig sa kanya. Ibinaba ko ang aking kamay sa kanyang bewang at hinapit ko palapit sa akin.

Ibinigay sa kanya ni Dean AC ang mikropono.

"Good morning." malambing niyang bati sa lahat.

"By the way, thank you for those students who actually treat well. A fair and square treatment for the six years in here. I am not blaming you for not knowing who really am I. But," nawala ang lambing sa kanyang boses dahil napalitan ito ng pagkaseryoso at maawtoridad na boses.

Natahimik ang buong grand hall dahil sa kanyang boses.

"Khezille," mahina ko siyang tinawag ngunit saglit lang siyang ngumiti sa akin at bumalik sa seryosong siya.

"...seriously, I hate those kind of people. Judging, naming an unpleasant words, and bullied someone who disguised like a commoner, she just wanted to explore by herself and lived like a normal person to the outside world in her royal kingdom. In exchange, she experienced the opposite." seryosong niyang sambit.

"Don't get me wrong, she thanks you even if she learned in the hard way with many obstacles and trails. She conquered it with bravery, respect, kind-heart and love, just to get through and mold her to be a better person. And I am sorry to those people that I hurt before, intentionally or not. But anyway, I am glad that you finally meet who really I am now. Nice to meet you all. And again, good morning student." nakangiting dagdag niya at ibinalik ang mikropono sa kanyang Tita Winter na masayang nakatingin sa kanya.

Napabitaw ako sa kanya upang mayakap siya ng kanyang Tita.

"Good job, darling." mahinang bulong ni Madame AC habang yakap si Khezille na tahimik ngunit nakangiti ngayon sa lahat. "And be careful now. Okay?" dagdag pa nito.

"I know. And thank you for everything, Tita." marahang niyang tugon.

"You're always welcome, my dear."

Bumaba na kami matapos magbigay ng ilang anunsyon mula kay Dean AC. At bumalik sa pwesto ng aming mga kaibigan.

"Great job babes!" Chloe

"I'm happy for you, friend." Akhane

Thumb up naman ang mga kaibigan ko sa kanya at masaya siyang tumango sa kanila.

"Ngayong inilabas mo na ang tunay na ikaw ay kinakailangan na naming maging alerto at higpitan ang seguridad mo dahil hindi natin alam kung kailan sila aatake para gawin ang binabalak nila sa iyo, Arin." seryosong komento ni Venice sa kanya.

Ngunit tila nawala ang masayahing siya na napalitan ng pagiging seryoso habang nakatingin sa kanyang phone nang ako'y lumingon sa kanya.

"Hey," seryosong pagtatawag ko.

Napailing siya na tila hindi makapaniwala sa kanyang nabasa.

"What's wrong, Khezille?" nag-aalalang tanong ko sa kanya.

Hindi sumagot sa akin at isinilid sa kanyang bulsa ang phone. Umiling ulit siya at pilit na ibinalik ang nakangiting siya ngunit mahahalata sa kanyang mga mata ay ang pagkabalisa niya sa isang bagay. Kahit ang mga kaibigan namin ay nababahala sa biglang pagbabago niya ng mood.

"You make me worried, Khezille. Tell me, what's wrong?" nag-aalalang pagtatanong ko sa kanya.

Umiling lang ulit siya.

"Khezille,"

"I am fine, Lux. Don't worry." malumanay niyang tugon.

Hinigpitan ko lang ang pagkakakapit sa bewang niya.

"Huwag mo na siyang kulitin, Luxurios, magkukusang magsasalita din iyan." nakangiting saad ni Venice sa akin na siyang sinang-ayunan nila Akhane at Chloe.

F A S T F O R W A R D . . .
Lumipas ang buong maghapon namin pero ganoon pa din ang presensiyang nararamdaman ko sa kanya. Nanatili lang akong tahimik at nagpipigil sa pagtatanong ulit sa kanya. Ramdam ko din ang pagsasawalang-bahala niya at pilit ang masayang presensiyang ipinapakita niya sa amin.

Hanggang makauwi kami sa Mansion ay napansin din iyon nila Kuya Migs at Kuya Kambal pero tulad ng tugon niya sa akin kanina ay ganoon din ang natanggap nila. Ibiniling lang niya kami sa mga nakakatanda para sa training na magaganap ngayong hapon.

Ano ba talagang problem, Khezille? Bakit ayaw mong sabihin sa amin? Paano naapektuhan ka ng nakita mo sa phone mo kanina at nagbago bigla ang mood mo? Kailan mo kaya balak sabihang kami?

THIRD PERSON'S POV
Maging sa kanilang hapunan ay nararamdaman ng kanyang mga kasama ang pagkabalisa niya habang sila'y kumakain sa hapagkainan. Ngunit walang nangahas na magtanong ulit dahil alam nilang wala silang makukuhang sagot sa kanilang mga katanungan na nasa malaman.

Iyon na daw yata ang pinakatahimik nilang hapunan na tila isang katahimik bago maganap ang hindi inaasahan. Maaga siyang nag-ayang umakyat upang makatulog at siyang sinang-ayunan nila.

Noon naging tahimik na ang buong mansion ay mabilis na nagbihis at nag-ayos si Arin. Ginamit niya ang secret elevator na mayroon sa kanyang kwarto upang makababa mula sa kanyang silid at nagtungo sa Secret House upang ibilin sa mga katiwala na huwag nilang sasabihin kung saan siya magpupunta at sinabing huwag silang mag-alala dahil babalik din siya ng bukas ng gabi.

"Nay Mildred, huwag niyo hong sabihin sa kanila kung saan ako magpupunta at huwag silang mag-alala sa akin dahil bukas ng gabi ay babalik din ako dito." seryoso niyang bilin sa matanda.

"Pero, Arin, kahit na sabihin ko sa kanila iyon ay ganoon pa din ang magiging tugon nila. Saan ka ba talaga magpupunta at gabi-gabi na? Baka mapano ka dyan sa labas at magagalit ang Kuya Migs mo kapag nalaman niya ang pagtakas mo." nag-aalalang tugon ni Nanay Mildred sa kanya habang hawak nito ang kanyang parehong kamay.

"Ako na pong bahala kay kuya Khent, nay. Huwag niyo lang po sabihin sa kanya na may nalalaman kayo sa pagtakas ko. May aasikasuhin lang ako kaya kailangan kong umalis ng mag-isa, hmm, para po hindi na kayo mabahala sa akin ay magdadala ako ng mga bodyguards na magbabantay sa akin sa pupuntahan ko." nakangiting sambit niya habang nakatingin sa matanda.

"Sasama na lang ako sa iyo, anak. Para hindi mag-alala sa iyo ang nanay Mildred mo." seryosong sambit ng Tatay Juan niya.

Tumango na lamang siya.

Saan nga ba siya magpupunta?

Bakit kailangan niyang tumakas?

Anong dahilan ng pagtakas niya?

May kinalaman kaya ito sa natanggap niyang mensahe?

Sino nga ba ang nagpadala noon?

TO BE CONTINUE . . .