BÜYÜK SIR, KÜÇÜK YALANLAR (TAMAMLANDI)

17 - Zamanında gelmediğim için üzgünüm

'Zamanında gelmediğim için üzgünüm'

Sarah evinde ilk defa bu kadar fazla kişiyi ağırlıyordu. Levent'inde gelmesiyle grup tamamlanmıştı. Bir oda dolusu yetişkin insan oturmuş sessizce birbirine bakıyorlardı. Herkesin aklında tek bir soru vardı. Bu olay neden yıllar sonra tekrar ortaya çıkmıştı. Yıllar boyunca bazıları ölen kızı düşünmüş bazıları ise hiç aklına bile getirmemişti. Onlar için önemli biri olmamıştı. Birbirlerine itiraf etmeseler de kızın gerçekte öldürülmüş olabileceğini hepsi düşünmüştü.

"Eee şimdi ne olacak?" dedi Merve mırıldanarak. "Kız gebereli kaç sene oldu? Bizi niye ifadeye çağırıyorlar"

Merve kendisi dışında kimseyi düşünmeyen, kalpsiz, insanlara değer vermeyen bencil bir insandı. Bu yönünü saklamazdı. Ona göre onun dışında kimsenin duygularının bir önemi yoktu. Hayatta ona yakın olan tek kişiyi bile defalarca kırmış olsa da asla arkadaşından özür dilememişti.

"Ciddi ciddi bunun bir cinayet soruşturmasına dönüşme ihtimali var mı? Yoksa sadece kaza olduğunu mu araştırıyorlar?" dedi Sarah düşünceli bir sesle. "Üstünden çok zaman geçmedi mi? Ne bilim zaman aşımı falan diye bir şeyler var sanıyordum"

"Bunları bize Aksu söyleyecek. Malum avukat olan kendisi" dedi Baran panik bir sesle. "Bilmem kaç yıl önce geberen yetim bir kız için hapse falan girmeye niyetim yok"

"Hapis mi?" dedi Doruk gülerek. "Bu kadar da dram çıkarmasan dostum"

Arkadaşları bilmiyor olsa da Baran paniklemişti. Tebligat geldiğinde umursamasa da babasıyla olan konuşması onu germişti. Ve gerginliğini çevresine yansıtıyordu. Zamanında olayın üstünü ailesi kapattığı için babası onun üstüne geliyordu. Hem kendi başı yanmasından hem de olayın ailesine sıçramasından korkuyordu.

"Saçmalama lütfen, belli ki sadece birileri kızın ölümünü araştırmak istemiş. Bu kız kaza sonucu ölmedi mi? Alkollüydü merdivenlerden düşüp boynunu kırmıştı. Ben mi yanlış hatırlıyorum" dedi Sarah sakince.

"Kızım sen mal mısın? Olay benim evimde oldu. Hepimizin kafası kıyaktı. Bir şey hatırlamıyoruz bile. Siz reşit olmayabilirsiniz ama ben o dönem reşittim. Eğer suçlanırsam geçmişe dönük yargılanırım. Uyuşturucu kullanmıştık. Sizce polis buna nasıl bakacak?" dedi Baran, Aksu'ya bakarak. Dediğini onaylamasını ister gibi bakıyordu.

"Gerçekten saçmalıyorsun. Biraz sakinleşir misin? Hem neden suçlanacakmışsın? Kız kaza sonucu öldü. Bu o zamanda ortaya çıkmıştı, yine çıkabilir" dedi Levent.

"Zaman aşımı olabilme durumları var. Ancak geriye dönük bir soruşturma yapılmak isteniyorsa kaza olduğunu düşünmedikleri için olabilir. Ve ne yazık ki hepimizi suçlayabilirler. O yüzden ifadeye çağırıldık. Olayın olduğu zaman diliminde ben, Baran, Doruk ve Çağlar reşitti. Yani bu bizi yetişkin sınıfına sokar. Baran'ın bahsettiği de bu" dedi Aksu arkadaşlarına bakarak. "Sakin olalım. Hepimizin bildiği bir şey var. O kız merdivenlerden düşüp boynunu kırmıştı. Kimsenin de o kızla sıkıntısı yoktu. Tanımıyorduk bile, sadece yanlış zamanda yanlış yerdeydi. Tek yapmamız gereken ifade vermek"

"Senin için basit tabi" dedi Baran oturduğu koltuktan kalkarak. "Yıllar evvel olay bir şekilde kapanmış olabilir. Ama o gece orada uyuşturucu kullandığımız ortaya çıkarsa ne olacak? İçeri girmesek de sicilimize işlenmeyecek mi?

"Uyuşturucu için kan testi yapılması gerekiyordu" dedi Çağlar kaygılı bir sesle. "Ben kimsenin hastaneye gidip kan verdiğini hatırlamıyorum. Hatta ben geceyle ilgili en ufak bir şey bile hatırlamıyorum. O gece kan vermediğiniz için sizin uyuşturucu kullandığınızı ispat edemezler"