Behind the scar (Fan Fiction of Azrael Montefalco Book 2)

5th Behind

Alegria

Nanatili kaming tahimik ni Ivana sa isang tabi habang si Ian ay nagr-rebelde pa sa pamilya namin.

"Ma, bakit ang iba kong pinsan pwede kahit ang gago na ang pinatulan ay okay lang sa inyo? Bakit sa babaeng matino ay ayaw niyo? Pinipilit niyo ko sa babaeng hindi ko naman gusto."

Nakatitig lamang si Tita Ivy sa kanya ngunit umiling ito at tsaka umupo sa tabi ng kanyang asawa na si Tito Ivan.

Wala kaming na gawa sa pagrebelde ni Ian. Tama siya! Kung ititigil na ng pamilya ang pagpapayaman at maging normal na lang ang buhay. Baka mas naging mapayapa pa.

Hindi siya interesado sa farming at pagbebenta ng mga materiales sa construction. Gusto niya ay bentahan ng mga gamit ng kotse at Motor. Masyado daw matrabaho.

Isa pa! Ang kinagalit niya ay para siyang na insulto dahil ayaw nila kay Kelly. Nagulat na nga lang ako na may relasyon pala ang dalawa noon. He choose to be a soldier that to maintain the company.

Ayaw kasi ni Ian na puro pasarap. Hindi ko alam kung bakit gusto niya pa yung nag hihirap kesa nandiyan na ang lahat. Ewan ko doon! Mas iba daw yung sariling pawis kesa sa pawis ng iba. Mas iba din daw na may trill. Sa bagay! Saang ayon din naman ako. Paano nga naman kami matutuo kung hindi din kami maghihirap?

Iba pa din ang pinaghirapan kesa sa pinaghirapan ng iba. Hindi ka matututo.

"I'm not happy! I'm not really interested at business. May negosyo man ako pero di ako magpapayaman." Ani Ian.

Bumuntong hininga na lang si Tito Ivan. "Kung ayaw naman ni Ian sa negosyo ay sa SCP ko na lang—"

"No! He will never learn. It's been Five years, Ivan. Sa baril mo na lang ba tuturuan ang anak mo? Kahit ang anak mong babae ay doon na lang natuto. Walang ginawa kundi bumaril." Iling ni Tita Ivy.

Napatingin ako kay Ivana na tahimik nakikinig.

"Ayaw naman ng anak mo! Ano magagawa-" Pinutol ni Tita Ivy ang kanyang asawa.

"Ian, accept it!" Pagod na sabi ni Tita Ivy. "You have no-"

"Then! Sell it! Kung wala naman palang mag aasikaso! I told you, I want to be a soldier. I'm not interested to manage a business. Kung meron man ay ibabalik ko ang motorshop ko."

"Ian, you know we are in dangerous situations. Sundalo? Ano mapapala mo sa pagiging sundalo?" Saad ng kanyang ina. "Kaya tayo napapahamak!"

"Ma, what do you want me to do? This is what I want? Kung sa tingin niyo wala akong mapapala sa pagiging sundalo, sa oras na magkabarilan dito. Wag kayong hihingi ng tulong!" Tumaas ang tono ng boses niya. "Hindi kami pinilit na maging sundalo. Kami ang nagkusa. If you really love us accept what we want! Wala naman kaming ginagawang masama. Tumutulong lang din naman kami. You know what? Ma." Hinarap niya ng mabuti ang kanyang ina. "I love you but I'm very disappointed at you. Kasi ganon ka mangliit sa mga mahihirap. Bakit ganon ka mangtrato na parang hindi ka din tao." Iling siyang napa walk out at gulat ang lahat.

Nalaglag na lang ang panga ni Tita Ivy at parang may gusto siyang sabihin pero hindi lumalabas sa bibig niya. Napatigil pa ito nang makita niya kaming dalawa ni Ivana.

"Ian" Hinarap ko siya. "You okay?"

Di niya ko sinagot.

Suminghap ako. "Ayaw mo ba talaga tanggapin? Sayang din naman, Ian. Paano na kapag nagkatuluyan kayo ni Kelly? Saan kayo titira?"

Pagod na mga mata niyang napatitig sa akin. Suminghap siya. "I don't know. I'm tired. Let's talk tomorrow." Aniya sabay alis.

"Sundan ko lang." Sumunod ang kapatid niya.