Rains of Darkness (Celebrity Series #2) [EDITING]

Darkness 11

Chapter 11

Don't Let

"Sheen... Is this you?"

I held my breath when Jane face me to ask that. Hindi ako makatingin sa kanila.

I didn't see the magazine yet and I didn't see how my features looked like there but my fast heartbeats told me that... it's really me. I was in the magazine.

"You exactly look like the girl here! Hindi nga lang kita ang mukha pero talagang ikaw, Sheen!"

"H-Hindi ako 'yan."

"Here, take a look at this! Mukha talagang ikaw, oh!"

Inilapag niya ang magazine sa mesa kaya kahit anong iwas ko ay hindi ko mapagilang tumingin doon. The front featured page is printed with the lead headline, articles and the three stolen shots photo. Ang unang litrato ay kuha kay Ark mula sa loob na buhat-buhat ako. Ang pangalawa ay nakayuko siya dahil dinudungaw niya ang ako at ang pangatlo ay ang kuha mula sa labas ng restaurant.

Hindi ko alam kung dapat ko bang ipagpapasalamat na sa tatlong anggulong iyon ay hindi kuha ang mukha ko. Kung hindi kasi ito nakadikit sa dibdib niya ay nasa kanyang leeg naman. He was carrying me like my weight doesn't matter. Walang bakas na nahihirapan siya o nabibigatan.

Iniwas ko ang tingin doon. Unluckily, hindi ulo ko ang pumipintig ngayon kundi ang lintek kong dibdib.

"Huwag mo na ngang ipilit, Jane! Impossibleng si Sheen iyan, mahiya ka nga! Paano sila magkakasama ni Ark, e, artista 'yon?" April protested.

"Well... Impossible nga. Paano nga naman magiging ikaw 'to, e, hindi mo nga kilala si Ark. At saka, kinumpirma naman ditong nakita rin ng mga fans si Elvira sa hospital ng araw na iyon."

Nilingon ako ni Jane at tinawanan. She gave me a cute peace sign.

"Sorry, Sheen!"

Napabuga ako ng hangin pagkatapos niyang makaalis sa harap ko. Damn it! Ito na nga bang sinasabi ko! I hate how things went this way!

Ilang beses kong tinawagan si Elvira nang gabi ring iyon. Her phone only keeps saying she's out of reach. Naiintindihan kong abala siya at ayaw ko ring gambalain siya lalo pa't nagkaroon ng abirya ang trabaho niya dahil sa akin noong nakaraan. But I couldn't let this day passed without asking her what happened. Baka magawan niya ng paraan. Alam niyang ayaw na ayaw ko ng ganito. Alam niyang mababaliw ako rito!

I tried to call her manager too pero hindi ko rin makontak. I frustratedly settled back on the couch. Nahihilo na ako sa kaiisip ng mga posibilidad.

What if the news will air that long in the national TV? Paano kung makilala ako? Paano kung sooner ay sugurin ako rito? Iniisip ko pa lang ang mga nakakairitang tao at kislap ng camera, mahihimatay na ako!

Damn, Elvira. Don't make me leave this place again, please!

Patuloy akong binabagabag ng bagay na iyon. I'm planning to visit Elvira's place but I remember that she moved out. Hindi niya rin sinabi kung saan siya lumipat kaya hindi ko alam!

"Damn, Elvira..."

I googled Elvira's Bansada whereabouts. I read all the article hanggang sa makita ko ang isang comment, saying she saw Elvira on the said condominium. I don't know if it's reliable but I should give this a try. pangalan ng condo'ng nilipatan niya. Pinatay ko ang cellphone at nagdesisyong bukas agad ay pupuntahan ko iyon.

Pagdating ko sa condominium kinaumagahan ay hindi pa ako pinapasok. Of course! What do I expect? Napapikit ako sa inis.

"Excuse me. Can I ask where Elvira Bansada's room and floor number?" tanong ko sa babaeng nasa information desk.