Rains of Darkness (Celebrity Series #2) [EDITING]

Darkness 13

Chapter 13

Hate Him

It wasn't that long upon staring on him. Nag-iwas agad ako ng tingin. Hinubad ko ang suot na gloves at bumaba na. I looked around to find another door but I found none other than the door where he's leaning.

Frustrated akong pumikit. I have no choice but to use the door. Naglakad ako roon nang hindi tinitingnan ang nakaharang. Akala ko ay aalis din siya sa pinto pero nanatili siyang nakaharang doon, ang titig ay diretso sa akin.

It made me stopped in front of him. Hindi ko siya sinulyapan kahit isang beses. "Excuse me."

Instead of moving away, he blocked the door more. Umatras ako. Slowly, he shifted. He adjusted his hands on his pocket and left no extra space on the door. Doon ko lang napansing parang lumiit ang pinto sa katawan niya. He's not very huge but he's not skinny either. His masculinity made him look like bulk. His tallness is perfection.

I need to get out.

"You're leaving?" he asked softly, hindi ko inaasahan.

Natigilan ako at muling nag-iwas ng tingin sa kanya. "Oo."

"You could continue boxing. I won't interfere."

"Hindi. Aalis na ako."

"Because I'm here?"

Naglapat ang mga labi ko. "Nawalan na ako ng gana."

Hindi siya nakakibo. Nanatili siyang nakadungaw sa akin, nakatitig kahit hindi ko halos matingnan. Meanwhile, he removed his hand on his pocket.

"I go now. You can stay here." aniya.

"Tapos na ako."

"Natapos ka dahil nakita mo ako. I'm leaving anyway so please stay."

Tss. Sinabi ng aalis na nga ako!

"Are you regular here?" he asked again when I stayed silent.

Matagal bago ako sumagot. "Hindi."

"Are you here tomorrow again?"

"Hindi."

"When do you usually visit here, then?"

Hindi ba niya ako padadaanin?

"Hindi na ako babalik." sagot ko.

Natahimik siya. Gusto ko ng lumabas pero mukhang wala siyang planong umalis sa pinto. It's making me uncomfortable already.

"Hindi ako palagi rito. You could visit her anytime you want." aniya.

Pumasok siya sa loob. Hindi ko inaasahan iyon. Tuloy ay napasunod ang tingin ko sa kanya. He is now preparing to wear gloves when he glanced back at me.

I immediately looked away. Lumabas na ako at tuluyan na siyang iniwan doon. Para akong nakalaya sa isang masikip na yungib. Ngayon ay isa lang ang sigurado ako. Everything felt so dangerous when I'm close to that man. Kailangan ko siyang maiwasan.

"Oh? Umalis ka na agad? I told you to stay there. Babalik din naman ako." salubong sa akin ni Elvira pagkapasok ko sa unit niya.

I caught her still talking to her manager. Ngumiti si Tita sa akin. Ngumiti rin ako at tumango.

Nagpaalam na akong aalis dahil mukhang hindi pa matapos-tapos si Elvira sa briefing niya kay Tita. She apologized to me and I told her it's okay. Gusto ko sanang magbonding kami dalawa pero naiintindihan ko naman na sobrang abala niya talaga.

Umuwi na lang ako. In front of me is the canvas with two stalls. I planned to do the painting at Elvira's room pero dahil umalis nga ako, dito ko na lang gagawin.