✔ The Casanova's Angel (Filipino Novel)

Kabanata 9

Nickko Dominic Romano's POV

"Felicia, cancel all my meetings this weekend. Mag o-out of town kami ng mga kaibigan ko. Make sure na maayos ang lahat dito sa office." I fixed my crisp black ko habang papunta sa kotse. Kelangan ko muna ibilin lahat ng kelangan gawin pag wala ako para wala nang sablay. Wala na ako time dahil napunta lahat kay Mandy. What can I say? I have needs. "And one more thing, yung settlement with the Pineda's, ayusin mo. Pagkatapos niyan ay i-ban mo na sila sa building at lahat ng properties ko, understood?

"Yes po, sir"

"Okay, call me pag may important matters ka na kelangan mong ireport. Otherwise, wag mo ko guluhin." Bago pa man makasalita ang secretary ko ay binaba ko na ang phone.

Oo, masungit ako sa mga empleyado ko kasi I make sure na they're doing their job at hindi busy landiin ako. Nakakainis yung babayaran mo ang isang tao ng top notch salary para mag flirt lang sa office. I need results sa business. I need a competent worker. Kung kelangan ko ng girlfriend, I have plenty of girls lining up. Plus, I don't even need someone who works for me to be my lady for the day.

And no, hindi ako conceited. Just stating a fact. But of course, ako si Nickko Dominic Romano, CEO of Romano Tradings. Bachelor, rich and let's say I'm above average in terms of looks para hindi naman ako mukhang narcissistic.

Binuksan ko ang Mercedes-Benz AMG C 43 at sumakay. Yes, I live in luxury because I worked hard for it. Hindi ko ito hiningi. Plus, I love the rush and feeling of comfort at the same time. Right no, uuwi muna ako sa penthouse before driving to Liwliwa kung saan kami magsusurf today. You can say na medyo thrill junkie kami ng mga friends ko kasi diba you only have one life to live and most of the time we spend our time working. So whenever we have free time, we try to make the most out of it.

Make everything you do worth your while.

Nauna na sila pumunta duon kasi may meeting ako kanina with an investor kaya hindi ako sumama. And, may papers pa akong kelangan pirmahan agaist the Pineda's. Mag - asawa silang employees dito sa company. Nahuli ko silang nagnakaw at finire ko agad. Apparently, nasaktan sila sa pag fire ko kaya nagreklamo at kinasuhan ako. Just to make it short, I decided to pay settlement fee para matapos na. Kung tutuusin, kaya naman ipanalo ang kaso kahit na may lawyer sila na mayabang, ayaw magpatalo. Pero since the Pineda's worked for me for a long time, I decided to give them the courtesy. Okay na rin saakin kasi natapos na at wala na akong proproblemahin.

Back to the present, I'm on my way back to my PH at kukuhanin ang inempake kong damit. Hassle kasi nakalimutan ko dalhin kanina. We decided to go to LiwLiwa because it's near at onti lang medyo ang tao. Plus, hindi naman holiday at weekend. However, knowing my friends, for sure may party na agad dun by the time I get there. Andun pa naman ang party animal kong kaibigan na si Chris. What to expect with him? Kahit library kaya niya gawing mala bar ang party.

Not that I'm complaining.

For sure madami silang ininvite na models and celebrities. I might even be lucky tonight. Well, sa tingin ko naman hindi na kelangan ng luck dun. Siguradong madami nanaman ang lalapit samin mamaya.

Light lang pinack ko kasi two days lang naman kami dun and seeing na sa beach siya, there's no need to dress up. Pag dating ko sa penthouse, nagpalit into shorts and sando paired with Ray bans and Rolex. Hindi naman kelangan naka suit duon. The less work related I get, the better. After everything else, lumabas na ako from my penthouse to my car.

However, hindi ko inexpect ang nakasandal dito.

"Nic.." Ang bungad niya. Sa panrinig ko para paring anghel ang boses niya. Pati itsura niya anghel pa rin.

"Ano kelangan mo?" Ang sabi ko sabay tingin sa relo para ipakita sakanya na wala akong time para dito. Para kausapin siya. Para sakanya.

"Nic, kausapin mo naman ako oh." Lumapit siya sakin at hinawakan ang braso ko.

Hindi ko napigilang tumawa. "Joke ba to?" Ang sabi ko sakanya sabay tawa ulit.

"Nic..."

"Wala ako oras para kausapin ka." Dumiretsyo ako sa kotse at linagay ang mga gamit ko sabay sumakay dito. Tumingin ako ng huli sa unang babae na minahal ko. Sa unang babaeng sumira sakin at nagdrive palayo.

I guess LiwLiwa, here I come.