Bumaba ako mula sa pagkakasakay ni Coco at nanatili ang diretsong tingin ko. Lahat ng mata ng mga estudyante ay nakatuon sa akin. Ang iba ay humahanga ngunit tinatabunan nila ng masamang tingin. Ang iba ay mabilis na nag-iiwas ng tingin dahil sa iritasyon. Mayroon rin ang magtataas ng kilay sa akin. Ang iba namang mga estudyante na walang pakialam sa alitan ng iba't ibang dormitoryo ay halata ang pagkahanga sa mga mata habang kinikilatis ako.
My face remained stoic, not showing them any emotions that they want to find.
"Zai, we have a staff meeting so I'll be going" sabi ni Coco habang paunti-unti siyang lumiliit.
"Kyahah~ It's big!" nakangiwing nilingon ko ang isang babae na hangang hanga sa kalakihan ng paaralan. Halata siya masyado dahil sa kaniyang malakas na boses at naiibang kasuotan.
She's wearing a short blazer with a white sando underneath and jeans. Agaw-pansin rin ang suot niyang mga boots na may mataas na takong. She's kinda boyish but she's stylish in her own way. That's what makes her cool.
"Good luck, bye bye" nakangiwing sabi ni Coco at mabilis na umalis.
"Zera. This way" tawag ko sa kanya at tinuro ang daan patungo sa field. The classes already ended so I'm guessing that the other guys and Sensei Sinner are resting at the field after their run.
Nakangiting sumunod naman siya. Pag may pagkakataon na walang estudyante, ilalabas niya ang sariling telepono at kukuha ng mga litrato niya kasama mga istraktura. Lumapit rin siya sa akin at kumuha ng litrato.
"Learn to smile Zai!" pang-aasar niya habang nakatingin sa kaniyang cellphone.
"Yayaman ba ako?" sarkastikong tanong ko sa kaniya.
"I can pay you to" sabi niya at ngumiti. Bumuga na lamang ako ng hangin. Of course, for her, money is easy as pie.
"I refuse" saad ko at dineretso na lamang ang tingin. Ilang saglit lamang ay nakita ko na rin sila. As usual, nakita ko ang iba naming kaklase na nakalampaso na sa sahig. The Kings are the only ones left standing. Naroon rin ang mga second years at si Axen.
Ang unang nakapansin ng presensya namin ay si Layn. He immediately smiled and waved his hand at me.
"Zai!" he unusually shout kaya naman nakakagulat na sinigaw niya ang pangalan ko. Minsan lang din siya ngumiti ng ganoon kalaki. Lahat sila ay napatingin sa akin.
"How are you feeling?" tanong ni Axen. He must be feeling guilty about what happened and I don't want that. Guilt is not needed in our team. Ginusot ko naman ang kaniyang buhok na ikinatigil nilang lahat.
"I'm fine. It was just a fever after all" pagbubura ko sa nararamdaman niyang konsensiya at mukhang gumana naman iyon. He shockingly touched his head like it was the most surprising thing he has ever seen. Tumango siya na nakaawang ang bibig.
"Me too! Me too!" biglang singit ni Trois na katulad ng dati, bakas pa rin ang ngiti sa mga labi at tuwa sa mga mata. Ginusot ko rin ang kaniyang buhok. Lumapit din sa akin si Layn at nahihiyang hinawakan ang kaniyang teddy bear na tila doon kumukuha ng lakas ng loob. Napangiti ako sa aking kaloob-looban at ginusot na rin ang kaniyang buhok.
Napatingin naman ako sa tatlong lalaki na nasa kanilang likuran. All of them are in state of shock. Noong nagsalubong ang mga tingin namin, mabilis silang nag-iwas ng tingin at napahawak sa likod ng mga ulo.
Napangiti na lang ako dahil sa pagkaisipbata nila. It was just a pat in the head, why are they so yearning for it?
Naglakad ako sa kanilang direksyon at isa-isang tinapik ang ulo nila. They were shock. Pinagpatuloy ko ang paglalakad at lumapit kay Sensei Sinner na nakatayo sa harap ng mga kaklase kong nakalupasay sa sahig.
"Sensei" pagtawag ko sa kaniyang atensyon. Humarap naman siya sa akin. His face is still as stoic as ever.
"I brought a new member" bigla namang sumilip si Zera mula sa aking likuran.
"Yoohoo" saad niya habang kinakaway ang isang kamay. Sensei Sinner stared at her for a few seconds then looked at me.
"Zera. Age 17. Commoner. Defense, Offense and Support. Capability: 87%. Quality: Complicated personality." pagsasagot ko sa mga dapat na itatanong niya. Tumango naman siya.
"If you think that she's good, then I'm fine" medyo nagulat pa ako sa sinabi niya. It was just simple words but it has a meaning. He's saying that he's putting his trust in me regarding the members. Bahagya akong yumuko bilang pagpapasalamat.
"Axen is efficient" tumayo ako ng maayos at nakita kong nakatingin siya kay Axen na nakikipag-usap sa ibang Kings.
"I thought he'll drop out in his first run because it is still his first. But he's the one with the great amount of stamina in the flock" medyo nagulat pa ako dahil ito ata ang unang beses na narinig kong may pinuri siya.
"His small but it's his advantage. His animal instinct, speed, agility, maturity and physical abilities is filling his lack in height. Simple but he'll bring great advantage for us" napangisi ako at ibinalik ang tingin kay Sensei Sinner.
"It's kinda odd. You're praising someone, Sensei" nanunudyo ang boses na sabi ko sa kanya. Napapitlag ako ng mabilis niyang hinawakan ang aking ulo at mahigpit itong inipit sa kaniyang kamay.
"Saying something?" malalim ang boses at madilim ang mukha ngunit may ngisi sa mga labi na saad niya. Mabilis akong umiling at binitawan naman niya ang ulo ko.
"I have a meeting so tell the others to rest." utos niya at nakapamulsang dumaan sa gitna ng mga estudyanteng nakalupasay sa sahig.
"Who was that Zai?" tanong sa akin ni Zera.
"Our adviser" sabi ko na lang at naglakad papalapit sa iba. Zera immediately joined our bubble and she already fit. We head to the dormitory to take some rest.
We ate dinner and Zera was amazed by the moving plates. My eyes are already accustomed to the plates' speed. I looked at Axen who immediately catched one plate like it was nothing. Damn that animal instinct. Zera was having fun catching a plate but failed. I caught the last pate moving and gave it to her.
"You're no fun" nakangusong sabi niya at sumubo. We immediately looked at Wein who stood up and vomit on the sink.
"Hmm? Mahirap bang piliin ang may tamang lasa? You can smell something different when you eat something the same as the others, diba?" tila inosenteng sabi ni Axen.
"We don't have the same animal instinct like you" sabay-sabay na sabi namin. I'm just lucky na hindi ko pa nakukuha ang pagkain na may pangit na lasa. Wein is unlucky though.
Napatingin ako kay Wein noong dumaan siya sa likuran ko para bumalik sa kaniyang upuan. His stomach was growling. Noong nakaupo na siya, tumayo ako dala ang pagkain ko. Lumapit ako sa kanya at kinuha ang plato niya at pinagpalit ng sa akin.
"Huh? Zai---"
"Eat" utos ko sa kaniya. Mabilis niyang ibinalik ang tingin sa plato at parang napipilitang kainin ito. Ngumisi ako at itinapon ang laman ng plato na may pangit na lasa.
Nagluto na lamang ako ng panibago. If you can't eat the foul one, then just make your own meal. That's it.
"Zai is surprisingly soft today" narinig kong bulong ni Layn.
"Yeah yeah. The tension surrounding her is changed with a calm sensation" isa pang bulong ni Wein na halatang puno ng pagkain ang bibig.
"Maybe she's in a good mood?" dagdag ni Trois.
"That's good right?" ngumunguyang sabi ni Zera.
"Yeah. I hate seeing her complicated personality. It gives me the creeps" tila kinikilabutang sabi ni Axen.
"Shut up, she'll hear you" Vyann said.
"Let her be" sabi ni Kleiv.
"Why can't you just shut up and eat?" sabi ko sa kanila na hindi sila nililingon. I felt them flinched and continued eating.
"T-tubig. Tubig!" desperadong sigaw ni Wein.
BINABASA MO ANG
Excelium [Editing]
خيال (فانتازيا)[Book 1 of Excelium] Written in TAGLISH As they say, what matters most in life is not the beginning nor the closing, it's the middle part of the plot that you construct yourself. Get your dream job, have good friends and acquaintances, fall in love...