Laurenttius Series #1: Taste of Her Vengeance

Chapter 27: Live again

His POV

She's start too look at me seductively, at that moment I want to devour her sinful lips for making me feel so hot.

I want to fucking kiss her but when a familiar face flashes in my mind mabilis ko syang hinatid at nagtungo sa banyo.

God! Mahal, I'm sorry...I'm fucking sorry!

I felt disgusted in myself for wanting to kissed the gorgeous woman outside.

Nakapanata na ,na hindi ako hahanap ng iba na hindi sya. I will not marry someone else not at least it's her.

I will and can't love someone, it should be her...
I've done the biggest mistake of my life by letting her go and hurting her. I don't deserve anything but to be forever alone.

Kung ang panghabambuhay na sakit at lungkot ang kabayaran sa pagkamatay nya ay gagawin ko .

Umalis ako sa party ng hindi nagpapaalam and noted to myself na hindi na yun mauulit para Kay mahal.

Kinaumagahan ay Mabilis akong nagpunta sa luntian nyang libingan. I brought her a white roses,it symbolizes her innocence and pure heart.

Paulit ulit akong humingi ng tawad, paulit ulit sinaktan ang sarili at inalala ang mga pagkakamaling ginawa ko.

I've never failed to visit her. Never failed to say sorry and cry on her grave.
I love her so fucking much, until now at tingin ko kahit kailan ay hindi na ito mawawala.

I drove all the way from the cemetery to the jail to say fuck u to those people who killed her.

To say na hindi ako papayag na makalabas sila doon at ipakita na sa araw araw ay may karapatang parusa ang ginawa nila.

I don't care, damay pati ang mga pamilya nila.

Nakaharap ako sa lalaking nakaorange na damit. Nakaposas ang kamay nya at sa tuwing humaharap sya sa akin ay takot ang nakikita ko sa mata nya.

Paulit ulit Kong sinasabi kung paano ko papasakitan ang pamilya nya.

Sa hurling pagkakataon bago ko lisanin ang kulungan ay napatigil ako nang magsalita sya.

"Ang babae! Ang babaeng hinahanap mo! Buhay sya..."para syang nagmamakaawa.

Hayop sila sa pagpatay at pagsunod Kay Amanda but this one really made me stopped.

"Anong sabi mo?" Sigaw ko mabilis ko syang kinwelyuhan at niyugyog.

"Sir!"
Naglapitan ang mga pulis para awatin ako, hindi ko sya binitawan hanggang hindi sya nagsasalita.

"B-buhay sya...nakita ko! Nakita ko sa diyaryo! Nakaimprenta ang mukha nya..."
Putangina!

"Papatayin kita,papatayin kita!"Fuck I cannot let this go!Umusbong ang pag-asa sa puso ko sa kabila ng takot na hindi ito totoo.

Papatayin ko sya kapag ginago nya ako isasama ko lahat ng babaeng pamilya nya!

"Y-yung babaeng may Markang 'L' sa mukha..."

Kumalma ako at nanigas sa kinatatayuan, kinalas ko ang hawak ng pulis at nagsignal na ayos lang ang lahat sa mga pulis.

Iniwan nila kami ,pinilit Kong kalmahin ang aking sarili.

"Anong ibig mong sabihin?" Tanong ko sa malamig na boses.

"N-nakita ko sya...maniwala ka! Sigurado akong s-sya yon, minarkahan ko ang muk--" hindi nya na natapos ang kanyang sasabihin ng nakatulog sya sa sahig, dumudugo ang ilong dahil sa suntok ko.