Laurenttius Series #1: Taste of Her Vengeance

chapter 48: Behind all those Lies

Ruth's Pov

Tahimik akong nakatayo sa veranda. I look at my both hands na nanginginig sa Takot. I cant believe I shot him. I...I betrayed him ,I'm a killer. But mom she will gets mad. Magagalit sya sa akin. Mahal nya ako, sya lang ang totoong kakampi ko.

Napaigtad ako ng maramdaman ko ang mainit na presensya sa aking tabi.

"Are you fine?"

Nanginginig akong Umiling.

"I killed him...I'm a killer Maven" everything sink in my brain at Nanginginig akong Umiling. I can feel a hot and liquid thing slowly flowing on my face.

"Shh"he grabbed and hug me.
"He survive " kumaldabog ang puso ko sa Sinabi nya. I can feel the happiness slowly invading my heart.

Napatingala ako sa Sinabi nya "alam ko,trust me on this Nene. I can't tell you what to do. Na saiyo na iyon. Alam mo kung ano ang tama at mali. And you choose to be a slave of misery and agony ngayon gusto kong tanggapin mo ang results ng ano mang ginawa mo. You will be the biggest victim of your own madness. Forgive me for not telling you anything...someday you will realize that I did everything what I can to protect you. Amanda Santiago, you're the best mission I'he ever had."
Humigpit ang yakap nya at hindi ako binitawan sa mga sandaling iyon.

Tumango ako I trust him with all my heart.

I still remember the first time we met.

Nagliliyab ang paligid at nilalamon ako ng init, I should be dead now ngunit ang parusa ay walang katapusan. Nakahiga ako at sinusubukang igalaw ang tila paralisadong katawan. Nananakit ang buong katawan ko at hindi makaramdam ng ano man kundi sakit at hapdi.

I can hear a voice shouting from the outside.
Hindi ko maintindihan ang sinasabi tanging ang tunog ng natutupok na mga bagay ang naririnig ko.

Ipinikit ko ang mata ko at nanalangin sa isang milagro and then he came. Alam ko may dumating.

Nang maramdaman ko ang pagangat ko sa ere at pagkalong nya sa akin ay alam kong hindi sya ang inaasahan kong Tao. He saved me when everyone left me dying.

Nagising ako sa tahimik at hindi pamilyar na kwarto. Kulay pink lahat ng paligid ,sinubukan kong igalaw ang tila palarisado kong katawan but no matter how much I tried ay nanatili akong nakaratay.

Unti unti kong inangat ang kamay ko at nang magtagumpay ako ay walang humpay akong naiyak sa puno ng paso kong braso, kinapa ko ang ulo ko at Ramdam ko ang makapal at malambot na bagay na nakabalot sa ulo ko.

"Gising ka na pala nene" sabi ng isang matandang babae. May dala syang palangganang pula na may tubing at bimpo.

Wala akong kilala sa lugar na Ito. Anong gagawin nila sa akin?

"You're awake" umiiyak akong tumingin sa isang lalaking nakatayo sa aking gilid,kapapasok lang sa pinto.
Limabas na ang matanda at tumango sa lalaki.

Makapal ang kanyang kilay at perpektong nakahulma ang kanyang panga. Ang pilikmata nya ay itim na itim at mahaba.

"How are you feeling right now?" Malamig at baritono ang kanyang boses.

Umakma akong magsalita pero walang lumalabas sa bibig ko, tumingin ako sa kanya at nagsimulang lumuha.

Nag panic sya at lumapit sa akin.

"Shhh..don't cry Nene "hinaplos nya ang buhok ko at inalagaan buong gabi.
"I'm here and I will protect you no matter what"

Simula noon ay pinanindigan nya ang kanyang pangako. Ilang linggo pa lang ako sa kanya at Hindi pa lubusang maayos ang lagay ko ngunit sa tulong na rin ng araw araw na pagpunta ng doctor ay unti unti na akong nakakagalaw.