chapter 39:together

260 6 0
                                    

Ruth

Lumapit ako sa gate at hiniwakan ang cursive words na nakaengrave dito.

"Why?" I asked him. Without even looking at him.Pakiramdam ko ay nalulusaw ang yelo sa aking puso. Natulala lang ako sa sulat. I don't know what to feel.

"She's my everything....and I lost her." Ramdam ko ang pagkabigo sa boses nya. Nanghihina at tila nagsisisi sya. He seems so lost.

"This house is for her...funny how I still dreaming to build a family with her noon kahit alam ko ay malabo ng mangyari yon." Napapikit ako at nanghina. Nadarama ko ang pagpiga sa aking puso.

Para akong tinitusok ng libo libong karayom. Nakakatawang ang pagmamahal ang syang bumuo-buo sa dalawang Tao pero ito din ang nagiging dahilan ng pagkasira ng bawat isa.

"Why did you lost her?" I act as if I don't know what really happened.

"Things, things happened... "tumikhim sya

"Lets go!" Sabi nya at sya mismo ang nag bukas ng gate pagkaraan ay bumalik kami sa sasakyan.

Sumalabung sa amin ang malaki at enggrandeng bahay. Ihinito nya ang sasakyan sa mismong tapat ng gold na pinto at sa kabilang gilid ng kotse ay ang malaking fountain.pinagbuksan nya ako ng pintuan.

"It's so beautiful "Anas ko nang tumapak ang paa ko sa sementadong daan.The house is big and vintage.

"It is."sagot nya

"dahil maganda rin ang inspirasyon ng bahay na ito." Napatitig ako sa kanya.

"What?" He asked.Nginitian ko sya at hinawakan ang may maliliit na balbas nyang pisngi."She must be really proud of you.." I said sincerely.

"I hope that too..."sagot nya at hinawakan ang kamay ko. Iginaya nya ako papasok sa malaking bahay.All the furnitures in this house show elegance! They are shouting how luxurious the owner is.

"Wait for me here. May kukunin lang ako sa garden area" napakunot nno ako ng nag jog sya tungo sa gold at maliit na pinto sa aking gilid.

 "Wait for me here. May kukunin lang ako sa garden area" napakunot nno ako ng nag jog sya tungo sa gold at maliit na pinto sa aking gilid.

  Natanaw ko pa ang berdeng loob ng pinto. Nagkibit balikat lang ako at hinayaan sya. Nagumpisang umikot ang mata ko sa magandang bahay. From it's shiny chandelier at ang mahabang hagdan. Nang matanawan ko ang piano ay Lumapit ako doon.

 Nakakamiss din palang tumugtog. Playing Plano become my number one stress reliever back in the USA. Nakatapat ang piano sa malaking bintana, nasisinagan ito ng araw. This house is the most beautiful house I've ever seen. From the structural design at sa mga vintage furnitures. Nang nasa tapat na ako ng maliwanag na piano ay napatingala ako. Gayon na lamang ang gulat ko sa nakita. Ang malaking portrait ay mismong sa mataas na kisame na kapinta. Napakagat ako ng labi at napasinghap.

 I can't believe this. God! What I am seeing right now males me wanna backout from my plans. It was a portrait of dancing couple. Ang parehong litrato sa kwarto ni Tres. Ang pinagkaiba lang ay vintage na ang naging itsura sa kisame. Nakatalikod ang babae at nakahawak ang lalaki sa baywang nya ng mahigpit at tila mapangakin. Sa gilid ay may nakasulat na malalaking letra. 

 'La Première Danse' 

it was like a portrait of a famous Renaissance French artist. Bagamat hindi nakakasawang tignan ang larawan ay nangawit pa din ang leeg ko kaya muli kong binalingan ang piano. Pakiwari ko ay ang pwestong ito ay ginawa para sa piano talaga dahil sementado at tiles ang upuan. Umupo ako at nagsimulang paglandasin ang daliri sa puti at itim na keys. Pagkaraan ay sinumulang tugtugin ang Rive flow in you. 

Laurenttius Series #1: Taste of Her VengeanceTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon