Epilogue

456 5 0
                                    

Tres POV

I was patiently waiting for her to finally wake up.
She was lying on the hospital bed, exhausted. 
I can't believe that I've got the chance to hold her, kissed her and hell she even said the three words.

I'm happy or maybe I was beyond that.

"Kuya she's a wake! " Millie said with enthusiasm nginitian ko lang sya. Her eyes are fluffy probably they are crying inside her hospital room habang nasa labas lang ako trying to calm myself.

Tinanguan ko si Millie, pumasok syang muli sa kwarto habang nagsimula akong maglakad palabas ng hospital.

Everything is so fast. Mabilis akong nagdial sa telepono doon ko lang nakita ang ilang missed calls mula kay Luan.

Tinawagan ko syang muli.

:dude! -he yelled.

:badly need an information

I said narinig ko ang malalim na pagbuntong hininga sa kabilang linya.

:hawak na namin si Amanda, nasa police na sila Mrs. Romualde

:good!

Sagot ko pabalik.

I was busy talking to him nang may tumapik sa balikat ko.

"Kuya uuwi muna kami, please take care of ate"
Si Millie kasama sila Mike at Dustin.

Tumango ako at pumasok sa hospital. Nanginginig ang kamay kong humawak sa door knob.

Damn!I'm whipped.

Tulyan na akong pumasok, sinalubong ako ng amoy at malamig na hangin galing sa kwarto.

And she was there, tulala sa puting pader.

Tumikhim ako to get her attention and I succeed.
Humarap sya sa akin at pagod na ngumit. It's okay baby...

"Hi"she said

"How are you...?" Masuyo kong tanong.

It was like we're both stranger to each other.

Ngumiti sya "Im fine..ikaw?"

"Im fine.."

There is something in her eyes na gustong sabihin but I dont know what keeping her from saying..

"Everything is getting fine. The Romualdes, nasa kulungan na... Tanya.. well inaayos na nila Jona ang funeral nya" sadness flickered in her beautiful eyes.

"What about..Maven?" Tanong nya sa nagaalalang tono.

I shouldn't feel this but there's a glimpse of pain crossed my heart.

Of course she cared for him..and i can't do anything about that, even if I bleed in jealousy.
She treasures him more than how she treasures a friend.

"I was.. trying to find him..pero wala sya "nahihirapan kong sabi. She suddenly cried.

"He saved us.." bulong nya sa kawalan.

It is hurt to hear that from her, I'm also there baby...masakit na hindi nya nakikita ang halaga mo but mas masakit kapag nakikita syang nasasaktan. Damn! Love, I'm being sick.

"I will find him"sabi ko and stormed outside the room.

Nakasarado na ang pinto at hindi ko sya nakikita.
Napayuko at pinilit pigilan ang sakit na dulo ng mga salita.

But when I hear a footsteps nagangat ako ng tingin.

Nanginig ang kalamnan ko nang makita sya. Im fucking mad or furious...he's a piece of trash, after everything he did to her ngayon ay nandito sya.

Laurenttius Series #1: Taste of Her VengeanceTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon