Falling Twenty |Book 1 of Duology|

Falling Twenty 9

This Chapter is Unedited!

Einna Sapphire Nicolas POV

Hapon na at uwian na naman.
Buti at wala akong pasok ngayung lunes sa tinratrabahoan kung restaurant 4 days lng kasi ng araw na papasok ako doon W, Th,Fr at saka Saturday lang at ng natitirang araw ay pwede kung magamit sa mga activities sa school o sa pag papahinga ko.

So dahil wala akong pasok ngayun napag desisyonan kung maagang puntahan si mama sa airport at tutulungan sya sa mga paninda nya, iksakto naman at walang assignment at projects na gagawin para bukas kaya masaya na rin ako.

Papalabas na ako ng gate ng makita ko si Ivan na bagong labas lang din sa gate.

Agad akong naglakad ng mabilis para puntahan sya at nagawa ko naman.

Ivan! Tawag ko dito at napalingun naman sya.

Oh! H-hi einna! Bati nya sakin tapos yumuko, iwan ko ba sa taong to palage nalang naka yuko pag nagkikita kami or sadyang habit nya na talaga ang palaging naka yuko.

Pauwi kana? Tanung ko sa kanya.

Tumango lang sya bilang sagut kaya natahimik narin ako at sabay kaming nag lakad.

May pasok ka ngayun sa trinatrabahoan mo? Tanung ko ulit para lang hindi naman awkward yung pag lalakad naming dalawa, masyado kasing tahimik.

H-huh! Ay oo meron akong pasok ngayun bakit mo natanung?

Wala lang I thought free ka this day isasama sana kita doon sa airport! Sabi ko sa kanya.

Ano naman gagawin natin doon? Taka nyang tanung sabay kunot ng noo at yumuko ulit as usual!

Wala gusto lang kita isama nandoon kasi ang mama ko nag titinda ng mga kakanin sa tabi ng airport at gusto ko lang ipakilala ka.

Napatingin sya sa akin saglit at yumuko ulit.

Nakakagigil na tong taong to ah! Palage nalang naka yuko.

Ivan! Pwede favor? Sabi ko sa kanya at ngumiti.

Ano yun? Sagut nya.

Pwede ba pag magkasama tayo wag kang palage yuko nang yuko nakaka yamot alam mo yun! Direkta kung sagut prankahan lang.

Agad nya namang tinaas ang ulo nya at tumingin sa akin at ngumiti ng kaunti.

Okay I will.

Salamat! Sabi ko sa kanya at patuloy lang kami sa paglalakad hanggang hindi ko namalayan na nasa highway na pala kami.

Dito nalang siguro tayo mag hiwalay! Sabi nya.

Tumango naman ako at ngumiti.

Next time pag may time ka sama tayo! Sabi ko sa kanya.

Saan naman tayo pupunta?

Pasyal tayo malapit sa airport maganda view doon. Sagut ko dito.

Sige titignan ko if may free time ako.

Okay! So bye na! Sabi ko dito!

Friends! Sagut nya habang iniabot nya ang kamay nya sa akin, nagulat ako sa kanyang ginawa na medyo natuwa dahil parang unti unti na syang hindi nahihiya sa akin.

Agad ko namang kinuha ang kamay nya at hinawakan, medyo malamig ang kamay nya at tila nanhinginig ng kunti dahilan na napa ngiti ako ng kunti.

Friends! Sagut ko sa kanya at nag shakehands kaming dalawa at nagngitian habang nag ka titigan.