This Chapter is Unedited!
Josh Ivan Lee Uy POV
Naupo ako sa labas na upuan sa isang convenient store malapit dito sa airport at yung babaeng war freak naman na ang lakas ng boses kung maka sigaw ay nandoon sa loob bumili ng ice cube.
Iwan ko anong gagawin niya sa ice cube.
Ilaang minuto ko din siyang hinintay dito sa labas at hindi parin maiwasang may tumitingin sa aking mga babae.
Iniiwan ko nalang ang tingin ko sa kanila at baka dumugin pa ako ulit.
Assuming na kung assuming.
Nakabili na ako ng ice cube saka band aid!
Boses na mula sa likoran ko at patuloy sa pag lalakad hanggang sa umupo ito sa harapan na upoan.
Tinignan ko lang siya ng blanko dahil hindi ko alam anong gagawin nya sa ice cube at band aid.
Okay kalang? Tanung nya sakin.
Yes. Maikli kong sagut.
Parang hindi! Sabi nya at sabay tingin sa braso ko.
Tumingin din ako sa direksyon na tinitignan nya at ngayun ko lang napagtanto na may mga galus at kunting sugat para ako sa braso ko.
Napabuntung hininga nalang ako.
So anong ng yari? Bakit ka may sugat?
Kanina to nung hindi pa tayo nag banggaan pag ka labas ko kasi sa airport malapit sa exit ng airport denumog ako ng mga kababaehan at hinilahila ako. Pagpapaliwanag ko sa kanya.
Talaga? Wow ha! Bakit ka naman hinihila artista ka? Sarkastiko nyang sabi.
No im not pero kasalanan ko bang dumugin ako?
Ang gwapo mo kasi! Pairap nyang sabi.
Hindi ako nakaimik sa kanyang sinabi kaya natahimik kaming dalawa.
Akin na yung kamay mo lalagyan natin nang betadine baka mag ka infection.
No need to worry I can handle my self! Pag tanggi ko.
Dristo nyang hinablot ang kamay ko at nilagyan ng betadine ang mga galos napa aw ako dahil mahapdi.
Can you please take it easy? Mahapdi!
Bakla kaba? Tanung nya ulit.
No im not! I just said na dahandahanin mo kasi kahit galos lang yan mahapdi parin.
Duh what ever! Maarte nyang sagut at patuloy na nilalagyan ang sugat ko ng betadine at tunatakpan ng band aid.
May pag ka sadista din tong babaeng to pero mabait naman. Sabi ko sa sarili ko habang punapanood syang ginagamot ang sugat ko.
Maganda naman, makinis, maputi, cute, saka hindi maarte!
Anong pangalan mo?
Hooy! Anong pangalan mo?!
Napabalik ako sa realidad ng sumigaw siya.
Huh! A-ano?
Sabi ko aning pangalan mo?
Aaahh! Im Josh! Sagut ko sa kanya.
Lang taon kana? Kaka 20 lang. Sagut ko ulit.
Oh! Kaylan?
Today. sagut ko ulit.
Oh my so today is your birthday?
Yes!
Eh! So saan ka uuwi?
Nag hahanap pa.
Huh?
BINABASA MO ANG
Falling Twenty |Book 1 of Duology|
Romansa[UNDER REVISION] Sabi nila, lahat daw nang saya ay may katumbas na kalungkotan. Lahat daw nang kaligayahan ay may kakambal na mga luha. Lahat daw nang magagandang alaala ay may kaakibat na kalungkotan na hindi mo mabubura sa iyong isipan. Lahat ba n...
