Chapter 10: So Near Yet So Far

595 13 2
                                    

"kring... Kring... Kring... "

Tiningnan ni daniel ang cellphone nya, si pastor joseph ng kids foundation of province of bulacan.

"labs, wait ah.. Sagutin ko lang 'to, si pastor joseph.".. paalam ko kay vickie.

Tapos na kaming mag dinner sa Nipa Hut,  nagpapahinga na lang ng konti at kwento kwento.

"go ahead, ayusin ko na lang din ang pinag-kainan natin," sagot ni vickie.

"ok lalabs, thanks!".. Sabay kindat ko sa kanya at sinagot ko na ung tawag.

"hello, daniel.. " pastor joseph

"good evening po, pastor".. Sagot ko sa kabilang linya.

--------------

"all my bags are packed and ready to go.." (strum..strum)

"Im standing here outside your door.." (strum.. Strum)

"i hate to wake you up,.. to say goodbye"..

Pabulong akong kumakanta habang nakatingin sa labas ng van na sumundo sa akin sa Clark International Airport pampanga. Gabi na ng mga oras na'to, wala akong masyadong nakikitang kabahayan sa dinadaanan namin, puro bukid. Meron panaka-nakang ilaw pero mabibilang mo.

"hija", tawag ng lalaki sa tabi ng driver seat.

"po?" mabilis kong sagot.

"nagugutom ka na ba?!, gus2 mo dumaan muna tayo sa fast food chain jan sa gas station?"..

Mukhang nag aalalang tanong nito.

"naku, wag na po pastor, busog pa po ako".. Sagot ko.

"sigurado ka hija?".. Tanong ulet nito.

"opo, opo.. Salamat po" pag kumpirma ko sa kanya.

Busog pa kasi talaga ako, bago ako umalis sa davao airport, kumain muna kami ng family ko sa restaurant malapit sa airport. Gabi kasi ang flight ko. Nag aya muna si papa na kumain kami pra daw hindi ako gutumin sa airplane.

"daniel, i need you to come tomorrow in my office.. Are you free?"..

Narinig ko na may kausap sa kabilang line ng cellphone nya si pastor. Daniel ang pangalan..

"hmm.. Sino kaya yun?.. Daniel?.. Bka si daniel padilla"!..

Napapangiti ako habang iniisip ko un, wow si daniel padilla kilala ni pastor joseph?!.. Bongga ah!

-------------------

Beep.. At nilagay na ni daniel ang cellphone sa bulsa.

Bumalik na si daniel sa pwesto ni vickie. Nakapagligpit na ito ng dinner namin. Nagsasalin n lng wine sa glasswine ng napansin nya ko na papalapit sa kanya.

"oh daniel, anjan ka na pala, eto glass mo. Sabay abot ng isang baso na may lamang red wine.

Kinuha ko ito at nag sip ng konti., binaba ko ulet ito sa table at lumapit ng konti kay vickie,

"may i dance to the most beautiful lady tonight?"

Nagpapacute kong sabi kay vickie.

Kinuha ko ang baso nya at binaba ko din sa table. I hold her hands and i put it on my shoulder while im starting to touch her waist, ..

Magkalapit ang aming mukha, halos langhap ko ang hininga ni vickie.

Sinasayaw ko sya, sa saliw ng tunog ng kapaligiran.. Titig na titig kami sa isa't isa. Bumulong ako,

"i love you, vim.. I love you so much! "

"i love you too dan.." sagot nito.

And we kissed..  Banayad lang,  halos smacked lang. Ayokong samantalahin ang pagkakataon. Nirerespeto ko pa rin si vickie kahit more than 3 years na kami.

Halos malalim na ang gabi ng umalis kami sa lugar na'yon. Pinaubaya ko na kay albert ang pag-aayos ng naiwan namin mga pinagkainan at ang lights na ginamit nya sa deco.

Naihatid ko na si vickie sa kanila, nagmamaneho ako pauwe ng bahay ng maisipan kong tawagan si Fourth.

"Fourth!, sabi ko sa kabilang line.

"oh, daniel, napatawag ka?" sagot ni Fourth.

"tara, samahan mo ko bukas sa kids foundation".. Aya ko d2

"bakit, pero sige, wala naman ako gagawin bukas". Tugon nito.

"ok, sunduin kita sa inyo bukas ng 9am!". Bye!

"sandali,.. Ang aga nam..... " bbeeeeeepppp..

Hindi na naituloy ni Fourth ang sasabihin. Binabaan na sya ng telephone ni daniel.

"eto talagang mokong na'to.. Ang aga naman!!!..

Naiiritang sabi ni Fourth.

Kablag!

Patapon kong higa sa kama. Gus2 ko nang matulog, hindi dahil sa may jetlag ako, wala pa kasi akong sapat na tulog simula kahapon.

Halos madaling araw na kaming natapos nila ate na magkwentuhan. Nagthrowback kami ng mga ala-ala.. Ung mga kulitan namin habang naglalaro sa ulan, pamamasyal namin sa bukid sa kabilang bayan. Ang panghuhuli ng palaka.. Mga larong kalye, tagutaguan.. Patintero.. Ang jammin' namin.

"haysss, ngayon pa lang na-mi miss ko na sila."

Sabi ko sa sarili ko, habang nakatingin sa ceiling ng room..

"kaya mo 'to maris!.. Kaya mo 'to!".. Mahina kong sabi.. Paulit ulit hanggang sa makatulog ako.

Telephone (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon