"grabeh bata, ang galing galing ng performance mo dun!".. Hindi makapaniwalang komento ni daniel.
naglalakad na sila pabalik ng kotse, nakabili na sila ng gitara, at dahil natuwa ang store manager sa performance ni Maris, binigyan sila ng 30% discount sa nakuha nilang guitar.
"hihihihihi,.. did i told you before na madalas ako kumanta sa school activities namin?" sagot ni Maris, nakayuko ang ulo habang hinawi ng mga daliri nya ang bangs at inipit sa likod ng tenga nito.
"hmmm,.. wala kang nabanggit'.. sabi ni daniel na kumunot ang noo na parang nag-iisip.
"dahil sa pagkanta mo, naka-discount pa tayo sa guitar!... ayos!" hahaha.. tuwang tuwang sabi ni Daniel
sumakay na sila sa kotse at inilagay ni Daniel ang guitar sa backseat.
"going home!".. sabi ni Maris na nakahawak sa dashboard, parang nag-iinat.
"are you tired?" sabay hawak ni Daniel sa magkabilang balikat ni Maris, at minasahe ito.
nagulat na naman si maris. nakakahalata na sya, kanina, hinawakan nya ang kamay nito, 2nd inakbayan sya sa loob ng shop, ngayon naman, minasahe sya. meron ba itong gustong patunayan?
"ah, hindi naman," medyo iniwas nya ang balikat, hindi sa ayaw nya, bka lang kasi masanay sya, hanap-hanapin nya 'yon.
inalis naman ni daniel ang mga kamay nito, ipinatong sa manubela. nakatingin kay Maris, nakangiti.
"yes, tanda?... may dumi na naman ba ako sa mukha?" sabay punas ni Maris sa mukha nito, tumingin sa side mirror ng kotse.
"wala,.. im just happy". nakangiti nitong sabi na nakatingin pa rin sa kanya.
"dapat lang noh, kasi may guitar kana, at kung hindi sa pagkanta ko, wala tanong discount" tawa ng tawang sabi ni Maris.
Biglang hinawakan ni daniel ang kamay nya na nakapatong sa shoulder bag na nasa lap nya. banayad, saka pinisil.
napahinto si Maris sa pagtawa, naglamig ang buo nyang katawan. ang lambot ng kamay ni Daniel, tumingin sya dito. Nakatingin sa kanya. nakita nya ang mga mata nitong kumikislap. bakas talaga ang saya. ang dimple na minsan lang lumalabas kapag ito ay napapangiti, ang makinis na pingi na para bang hindi man lang tinubuan ng kahit isang pimple nung kabataan nito.
"i'm happy coz, even for awhile you help me forget that i'm broken inside." sabi ni daniel.
"broken inside?", takang tanong ni Maris. hindi pa rin naaalis ang pagkakahawak ni Daniel sa kamay nito.
"ahmm,.. yes, apparently, kaya i'm thankful, coz kahit pa'no nabawasan ang sakit". sabi ni daniel at inalis na nya ang pagkakahawak sa kamay ni Maris.
"kung ganun naman pla, welcome kasi nakatulong ako, nakakaproud sa feeling!" waring kinikilig na sabi ni Maris.
"hahahaha, that's the kind of thing i like you the most, ung young and free" sabi Daniel at pinaandar na ang kotse.
"i like you the most... i like you the most... i like you the most".. paulit-ulit na naririnig ni maris na binibigkas ng isipan nya.
omg.. may gusto ba talaga ito sa akin?. or baka yung sinabi nyang like is "like as little sister lang" tanong ni Maris sa sarili nito habang nakatanaw sa labas ng bintana ng kotse.
don't assume maris, don't expect, bka masaktan ka lang, guard your heart,.. guard your heart,..
"guard your heart", medyo pabulong sa sabi maris.
BINABASA MO ANG
Telephone (COMPLETED)
FanfictionMay mga bagay sa mundo na lagi tayong napa-puzzle, tanong na walang kasagutan at buhay na walang kasiguraduhan pero ang mga ito ay nagbabago ng dahil sa Pag-Ibig... Yes LOVE.. it consist of 4 letters but it can change the 100% of being you. People m...
