Telephone (COMPLETED)

Chapter 39 : Ang pagbabalik

nakatingin sa bintana ng inuupahan apartment si daniel. tapos na ang pagtuturo nya sa eskuwelahan na pinasukan nya. hawak nya ang plane tiket pabalik ng Pilipinas.

"pare, desidido ka na ba na bumalik sa inyo?." tanong ng isang pinoy na nakatira din sa apartment na 'yon isa rin titser sa school na pinapasukan nya.

"malaki ang offer ni dean sa'yo, mag stay ka lang sa school." dagdag pa nito.

"pare, ok na sa akin ang ilan buwan na pananatili dito, isa pa, i need to settle things sa pinas" sabi ni daniel, hindi pa rin inaalis ang tingin sa labas ng apartment.

"ay oo nga pala, ang love of your life na si bata".. what's her name again?". tanong nito kay daniel.

"maris... " mahinang sagot ni daniel.

"yah, maris,.. swerte ni maris,.. mahal mo sya talaga"., 

"mas swerte ako,.. kasi alam ko di ako nagkamali na mahalin sya" sabi ni daniel.

"oh sya pare, good luck sa love story nyo ni bata".. sana pagbalik mo sa pinas ok na kayo. " sabi nito at nagpaalam na kay daniel dahil papasok pa ito.

pagka-alis ng kasama ni daniel, tiningnan nya ang hawak na plane ticket. sa isang linggo na ang balik nya sa pinas. handa na ba sya na harapin si maris at ipaliwanag ang naging desisyon nya? pano kung galit pa rin ito hanggang ngayon sa kanya?. pano kung hindi na sya mahal nito.

ang daming tanong sa utak nya. simula kasi ng dumating sya sa brazil, walang oras na si maris ang nasa isipan nya,. nakikita nya ito sa facebook pero wala syang lakas na kamustahin man lang, natatakot sya sa rejection, natatakot sya na masaktan ulit nya ang batang pinakamamahal nya.

may mga pagkakataon na gusto nya itong tawagan, marinig man lang ang boses nito. sabik na sabik sya sa yakap ng bata, sa mabango nitong buhok, sa petite nyang katawan, sa bawat kanta nya. hinding hindi nakakalimutan ni daniel ang bawat detalye ni maris. 

"kring ......... kring........ kring........." 

tiningnan ni fourth ang phone nya at chineck kung sino ang tumatawag. 

"huh, private number"? taka nito sabay pindot sa call button.

"bro,.. " sabi ng nasa kabilang linya ng telepono.

"daniel bro!!" sigaw ni fourth. tumingin halos lahat ng tao sa restaurant nila dahil sa lakas ng boses nya.

"ay sorry po,... " paumanhin nito sa mga customer sabay labas ng resto.

"bro!,.. grabeh namiss kita.." tagal mong hindi nagparamdam,.. akala ko patay kana jan sa brazil, tinatanong ko pamilya mo, ni sila walang kontak sa'yo.... kamusta ka na bro?.. bro.. daniel?.. uy, magsalita ka naman".. sunod sunod na sabi ni fourth.

"hahaha, pano ko magsasalita, tuloy tuloy ka sa pagkwento,.. musta jan?".. tanong ni daniel

"ok naman bro, ganun parin same life,... same people, " sabi ni fourth.

"ahhmmm kamusta sa foundation?" tanong ni daniel.

"ok naman ung mga bata, after ng concert natin pare, ang daming nag-sponsor. nakakatuwa. marami nang mga tao ang nagsponsor sa pag-aaral ng mga bata bro. at hinahanap ka na rin nila." paliwanag ni fourth.

"buti naman kung ganon, nakakatuwa nga" plain na plaiin na sabi ni daniel.

konting katahimikan, hindi malaman ni fourth kung sasabihin ba nya ang tungkol kay maris, hindi rin alam ni daniel kung magtatanong sya kay fourth about maris.

"ahmm.. pare, kelan ka uwe?, kala ko ba ilan buwan ka lang jan?" basag ni fourth sa katahimikan.

"ah oo, malapit na'ko umuwi, kaya ako tumawag, papasundo sana ako sa'yo. kotse ko na lang kunin mo sa bahay, " sabi ni daniel.

" sure sure,.. sige kelan ba ang uwe mo at masundo kita. " tanong ni fourth.

sinabi ni daniel kung kelan at san sya pwede sunduin ni fourth. pinakiusapan ni daniel na wag sasabihin muna sa magulang ang kanyang pagdating,. gumawa na lang ng dahilan c fourth para makuha ang kotse nya.

" sige pare,.. kita kits na lang, ... sabi ni fourth.

"ah, bro,.. ka.. kamm..kamusta na "sya" ? tanong ni daniel. na-getz naman agad ni fourth ang tanong nito.

"ahm pare, wala na sya dito sa bulaca, umuwi muna sya ng davao para magbakasyon," explain ni fourth.

"ah, dyan pa rin basya mag-aaral next school year?" tanong ni daniel.

" pare, hindi ko alam eh, ung impormasyon na yan, kay manolo ko lang narinig, nung minsan kumain sila ng fmaily nya dito sa resto" sabi ni fourth.

" ah, ok cge salamat". malungkot ang boses na tugon ni daniel.

natapos na ang usapan ng dalawa, tulala pa rin c daniel. napaupo sya sa sofa ng apartment nila. hindi nya mapaliwanag kung ano ang nararamdaman nya, parang ang sikip ng dibdib nya na parang nanlulumo na nalulungkot na gusto kumawala ang damdamin kanina pa nya itinatago.

"aaaaaaaaaaaaggggggggggghhhhhhhhhh" sigaw ni daniel. 

pano ba nya masasabi kay maris ang nararamdaman nyanng sobrang pangungulila. para syang mababaliw.

----------------------------------

lumilngap lingap si daniel, hinahanap si fourth. andito na kasi sya sa airport pero wala pa yta ang kanyang sundo.

"daniel!.. daniel!.. daniel!' sigaw ni fourth sa kabilang kalsada. kumakaway ito sa kanya.

tumawid si daniel sa pwesto ni fourth. tinutulak nya ang kanyang push cart,.. sinalubong sya ni fourth,.

pasensya na pre, sobrang traffic,.. wala pang maparadahan ng kotse.

"ok lang un, salamat pare,... sabi ni daniel kay fourth, kinuha ang susi ng kotse at nagprisinta na sya na ang magdra-drive.

"alam mo ba daniel,.. kararating lang din ni vicky sa kanila" sabi ni fourth, nakaupo sa tabi ng driver seat.

nakatingin lang sa daan si daniel habang nagdra-drive,.. nakikinig sa kwento ni fourth.

" dala ang anak nya, kapapanganak lang nung isang buwan" patuloy na kwento ni fourth.

"pano mo nalaman ang balita?" tanong ni daniel.

" kinuha akong ninong ng bata eh,.. sa linggo na ang binyag" sabi ni fourth

"pre, maybe this is the time you talk to vicky to clear things out for you and for maris part. " sabi ni fourth.

wala pa rin kibo si daniel. patuloy parin syang nakatingin sa harap ng sasakyan.