Chapter 33 : Infinity

415 18 2
                                    

Lumipas ang maraming araw at linggo  pagkatapos nilang pumunta ng baguio. tapos na rin ang sembreak at nagsimula ng pumasok ulit sa university sila maris, nichole at manolo. naging busy na rin sila fourth at fifth sa kanya kanyang trabaho.

Samantalang si daniel ay work from home, nakakatanggap sya ng mga nagpapagawa ng plano, at 3D ng architectural designs. mas gusto nya ito dahil hawak nya ang oras nya.

madalas sunduin ni daniel si maris from university at ihahatid nya ito sa foundation, dun na rin sila nagpra praktis mag guitar para sa concert. Every weekends naman tinuturuan ni maris ang mga bata sa pag-gitara, halos review na lang din ang ginagawa ng mga bata, dahil naturuan na nya ang mga ito ng nakaraang mga buwan.

Nagprapraktis na rin ulit sila ng mga gagawin para sa concert dahil isang linggo na lang ang hinihintay bago ang the big concert ng foundation.

"ok na tayo sa next sunday tanda?".. Tanong ni maris kay daniel,

"yes,.. Buti na lang inalis nyo ung part na sasayaw tayong dalawa" sabi ni daniel

"pasalamat ka at pina-igsian ni pastor ang program... Saka ayaw mo ba na kasayaw mo ko?".. Nangingiting sabi ni maris

"gusto, pero gusto ko sweet dance!".. Sabi ni daniel at kinindatan nya c maris.

Nasa beranda sila ng bahay nila maris, nagpraktis silang lahat maghapon at ng matapos ay umuwi na sila nichole at manolo, si fourth at fifth ay may pupuntahan daw na party.

"bata, can i talked to you?", biglang seryoso ni daniel. Hawak nito ang gitara nya na nakaharap kay maris.

"ano ka ba, nag-uusap na tayo".. Tawang sabi ni maris.

"i mean, about us,.. The two of us".. -Daniel

"ano sa atin?" - maris

"we've been goin' out for the past few weeks since we'd open our feeling to each other...
And i told you na i can wait kung kelan ka ready to step in the next level of our friendship..."

Kinabahan bigla si maris sa sinasabi ni daniel, naglalaro sa isip nya kung ano ang gusto nitong iparating.

Titigil na ba ito sa feelings nya towards her or napapagod na?. Ito ang mga naiisip ni maris.

Matagal na rin naman kasi ang nakaraan since nung camp. And after non, hindi na nila nag-uusapan ulet ito.

Yes they go out, sometimes,.. Watch movie, eat out and pumupunta sya sa foundation. They talked on the phone everyday/night, they say i love you to each other pero asan nga ba sila?... Friendship or more than that?

Hinawakan ni daniel ang kamay ni maris na nakapatong sa gitara nito.

"bata, pwede bang last na natin ito?".. Sabi ni daniel, titig na titig sa kanya.

Nagulat si maris, anong ibig nitong sabihin, sa isip ni maris. Pakiramdam nya may tumusok na 1 libong aspile sa puso nya, ang kirot.

Eto ang sinasabi ni nichole, na ang mga lalaki ay walang tyagang maghintay sa babae. Napayuko si maris dahil nag-iinit na ang gilid ng mata nya. May gustong lumabas dito. Nakaramdam sya ng init ng mukha.

"ano... Ibig mong sabihin,?"  mahinang tanong ni maris.

"ayoko na bata, pagod na kong maghintay" sabi ni daniel.

Hindi na napigilan ni maris ang luha, tumulo na ito sa mga mata nya, gusto nyang sumigaw ng malakas.. Pero hindi nya magawa.

"hindi mo na ba ko mahal?".. Kala ko ba kakayanin mong hintayin ako" umiiyak na sabi ni maris.

Telephone (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon