Telephone (COMPLETED)

Chapter 30: The confession

Matagal na tahimik ang paligid.. Ang maririnig mo lang ay ang alon ng tubig dagat na parang nagwawala kapag dumadampi sa dalampasigan.

"ano na,.. Di ka na kumibo jan".. Pagbasag ni maris sa katahimikan.

"ah bata,.. Hindi ko kasi alam kung san magsisimula." sabi ni daniel.

"ano ba kasi un?", tanong ni maris.

Medyo malayo na sila sa resort. Pero patuloy pa rin sa paglakad ang dalawa.  Nakakakita sila ng mga laman shells sa ibabaw ng buhanginan.

"bata,.. " sabi ni daniel.

Hinawakan ni daniel ang braso ni maris.. Huminto sila sa paglalakad, nagharap ang dalawa sa isa't-isa. This time, dalawang braso na ni maris ang hawak ni daniel.

Biglang bumilis ang tibok ng puso ni maris. Bigla syang kinabahan na hindi mawarian. Titig na titig si daniel sa kanya.

"maris,.. The very first day since i heard your voice over telephone,.. I felt this strange feeling,..  Para bang i 've known you for so long already.. Ang gaan agad ng pakiramdam ko. " explain ni daniel.

"and when i met you in person,.. Nung nagkasama tayo sa mall, nung narinig kitang kumanta..  Nung nagkasama tayo sa paggawa ng props..,  i'm beginning to liked you.. Or should i say,.. Im fallin' for you",.. Dagdag pa ni daniel.

"anjan ka when i'am broken.. Ikaw ang nagbigay ng piece of puzzle na kumumpleto sa pagkatao ko.. "

"ikaw ang nagparanas sa akin kung pano magmahal ng lubos." nangingilid na ang luhang sabi ni daniel.

"ku.. Kuya.. Daniel".. Nauutal na sabi ni maris. Hindi pa rin sya makapaniwala sa naririnig.

Pakiramdam nya, sya ang pinakamagandang babae sa buong mundo sa mga oras na'yon.

"maris,.. This past few days that im with you.. I found myself loving you more... Not only asca little sister but... More than that.

Tumutulo na ang luha ni maris ng mga oras na 'yon.. Hindi na rin nya halos makit si daniel dahil sa luha nya sa mata..

"i love you maris... I really do... I love you bata!" sabi ni daniel.

Niyakap nya ang kanina pang umiiyak na si maris. Umiyak na rin si daniel..  Luha ng kagalakan, dahil sa wakas nasabi na nya ang gusto nyang sabihin.

"kuya daniel,.. " bumitaw si maris sa pagkakayap sa binata. Tumingin ito sa lalaking una pa lang ay lihim na nyang minahal.

"bata.. " nakatingin si daniel kay maris.

"mahal naman din kita,... Kaso.. Kaso.. " yumuko si maris.

Hinawakan ni daniel ang baba ni maris, iniangat uli ito.

"kaso,... Im too old for you and you are too young for me?.. Yan ba gusto mo sabihin?".. Tanong ni daniel.

"oo, kuya daniel.. Maraming magtataas ang kilay kung magiging tayo." sabi ni maris.

Binitiwan ni daniel si maris. Humarap sa dagat.. Inilagay ang kamay sa magkabilang bulsa ng short.

"yun nga ang iniisip ko, kaya hindi ko masabi sayo dati ang nararamdaman ko." malungkot na sabi ni daniel.

"nung gabing nasa gripo tayo.. Alam mo bang... Gusto ko na.. Na magtapat sa'yo.." sabi ni daniel.

Humarap din si maris sa dagat.. Katabi ni daniel.. Tanaw nila ang malapit ng papalubog na araw. Dama ng mga balat nila ang hangin na nanunuot sa kalamnan nila.

"sorry about that".. Nakatingin kay maris na sabi ni daniel.

Tumingin din si maris kay daniel.

"sorry dahil hindi ko na kayang itago itong feelings ko for you"  dugtong ni daniel.

"kaso... Paano na?".. Tanong ni maris.

"hindi ko rin alam,..bka idemanda ako ng pamilya mo", natatawang sabi ni daniel.

"hahaha.. " sabi ni maris.

"bahala na siguro.. Hinawakan ni daniel ang kamay ni maris.

"ang alam ko lang sa ngayon.. Mahal kita.. At hindi ko palalampasin ang mga araw simula ngayon, na hindi naipaparamdam sayo ang pagmamahal ko." humarap ulit si daniel kay maris hawak ang kamay.

Iniangat ni daniel ang kamay ni maris. Inilapat ang palad sa dibdib nya.

"bawat tibok nito.. Pangalan mo ang binibigkas." sabi ni daniel.

Nakangiti lang si maris,.. Nakatingin sa mukha ni daniel.

Marahan.. Inunat ni daniel an kanyang ulo patungo sa ulo ni maris. Hinagkan nya ano noo nito. Napapikit naman si maris sa ginawa mi daniel at tumulo uli ang luha nya.

"iingatan kita bata,.. Maghihintay ako sa tamang panahon... Kapag handa na ang mundo para sa ating dalawa." sabi ni daniel.

"salamat tanda, sa pagmamahal mo. " sabi ni maris at yumakap ulit ito kay daniel.

Maya maya, nagring ang phone ni daniel. Hinahanap na sila sa resort. Magsisimula na ang bonfire sa tabing dagat.

Lumingon sila sa gawing resort. Nakita nila na meron ng liwanag ng apoy sa gawing resort. Na-aaninag na rin nila ang mga bata na masayang nagtatakbuhan.

"magsisimula na ang bonfire.. Punta na tayo sa resort." aya ni daniel kay maris.

Tumango naman si maris at nagsimula nang maglakad ang dalawa pabalik sa resort.

Masaya si daniel at maris dahil sa wakas nalaman na nila ang damdamin sa isa't isa. Walang kongkretong desisyon kung sila ba or sila na ba.. Ang alam lang nila, mahal nila ang isa'-isa. Kung san man patutungo ang pagmamahalan ng dalawa..... iyon ay hindi pa nila alam....