Chapter 17 : Tamang Hinala

522 17 3
                                    

"kring...kring...kring.. kring.. "

naalimpungatan si daniel sa tunog ng cellphone nya,

"sino kaya tumatawag,?" nagpupungas ng matang sabi ni daniel.

"hello,.. sino 'to"? bungad ni Daniel, nakapikit pa kasi sya ng sagutin nya ang cellphone.

"dan, si vickie ito!..kanina pa 'ko tawag ng tawag sa'yo, hindi mo sinasagot, asan ka ba?" parang galit na tanong ni vickie.

"nasa bahay lang ako, kagigising ko lang", explain ko kay vickie.

"1pm na ng hapon, tulog ka pa rin?!" galit na nga si vickie sa tono nya.

ayaw kong salubungin ang galit nya, masaya ang puso ko, ayokong makipagtalo.

"napagod po kasi ako kagabi, you know that i played soccer last night right?" ang mahinahon kong sabi kay vickie.

"puro ka soccer!". sabi nito.

puro soccer?!. hindi ko masumbat kay vickie ang nasa loob ko, nya sya? asan sya ng mga panahon na'yon? nasa barkada nya din sya di ba? nag-eenjoy sa feeling ng tropa.

gusto kong mag-init ang ulo, pero hindi,.. sabi ko sa isip ko,. ayaw ko ng away.

"nito na lang ako nakapaglaro ng soccer, since i've worked in manila labs". mahinahon pa rin ako.

"kamusta naman, malling nyo kahapon?" pag-iiba ko ng topic.

medyo kumalma na si vickie.

"ok naman, masaya," sagot nito.

"then?" nag-aantay pa ko ng kwento.

"yun lang, libot-kain, watch movie" ang maigsing sabi nito.

"ah, thats goood!, punta ko sa inyo later.. pasyal tayo".. aya ko sa kanya.

"ay, labs.. hindi ako pwede mmya, i need to work sa coffee shop, closing ako e." sabi nito.

"sunduin na lang kita sa coffee shop,?" sabi ko dito.

"naku 'wag na,. mapapagod ka lang, saka you need to go tomorrow sa foundation for your project right?" paliwanag ni vickie.

di ko alam, pero may kurot akong naramdaman sa puso ko, parang may iba ngayon kay vickie. pakiramdam ko, unti unti ng nawawala si vickie sa akin.

"

Telephone (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon