Unexpected

Chapter 32

Riz cherisyn's POV

Naisipan kong bumaba dahil sa pnunuyo ng lalamunan ko. Pero pagbaba ko hindi ko inaasahang umiiyak at umiinom na jeoana ang sasalubong sa akin. Anong problema niya? bakit hindi siya nagyayaya?

"bakit gising ka pa?" tanong ko sakanya. Kahit nasa may paanan pa lang ako ng hagdan ay nakita kong mabilisan niyang pinunasan ang luha niya.

"hindi ako makatulog eh" pagpapalusot nito. Umupo ako sa tabi niya at grabe! ang dami na niyang nainom na beer!

"liar" sabe ko at kumuha ng isang lata ng beer sa center table

"riz bakit ganun? nakakadami nako pero hindi pa din ako nalalasing"

"lasing kana" hindi siya sumagot. Nilagok niya lang yung latang hawak niya

"ano bang nangyari?"

"he..he confessed again.." nahihirapang sabe nito. Alam kong anumang oras ay iiyak nanaman siya

"anong sinabe mo?"

"i said that i'm sorry"

"why did you apologise to him?"

"hindi ko siya kayang mahalin eh. Hindi ko kayang tumabasan yung pagmamahal na binibigay niya sakin"

"why?" tanong ko kahit alam ko na kung anong sagot sa tanong ko

"its..its still him"

"jeoana bakit? bakit siya pa din? hindi pa ba sapat yung sakit na binigay niya sayo?" dito na siya tuluyang umiyak

"jeoana i'm asking you answer me"

"riz hindi ko na alam..ayoko naman na talaga eh hindi ko na siya mahal pero bakit hindi ko pa din kayang magmahal ng iba?"

"its because your not setting yourself free. Hindi mo pa talaga pinapakawalan ang lahat sanyo. Your still hoping that one day babalikan ka niya"

"mali ba yun? mali ba yun riz?"

"oh god! bakit ba ko may tangang kaibigan?" sabe ko habang napapailing

"oo mali yun. Maling mali!" sagot ko sa tanong niya

"bakit? bakit naging mali?" napa face palm naman ako sinabe niya

"jeoana nasaktan ka nung tao na yun ng sobra tignan mo yung sarili mo! he even left you a mark" tinignan ko siyang muli at hindi ko maiwasang mapatingin sa mga mata niya...sa mga mata niyang--

"baka kaya hindi ko siya magawang kalimutan kase may iniwan siya..may iniwan siyang marka ng nakaraan namin"

"jusko naman jeoana! paano na lang kapag nagkita na kayo?, ano magpapakatanga ka nanaman? jeoana hindi ka ba napapagod?"

"napapagod..pagod na pagod na nga eh"

"pagod na pagod ka na pala eh. Let go na jeoana. Ikaw na lang yung naniniwalang one of this days babalikan ka niya"

"ewan ko ba sa sarili ko bakit ba kase ako ganto? kung anong ikinatalino ko sa pag-aaral kabaligtaran naman nun pagdating sa mga gantong bagay"

"okay. Let's say what if balikan ka nga niya one day? anong gagawin mo?"

"tatanggapin ko ulit siya.."

"what the fuck?!, jeoana ayos lang maging tanga wag mo lang isagad" sabe ko with matching irap pa sakanya. Hindi na siya nagsalita pa ulit.

Naubos namin ang sangkatutak na binili niyang beer.

"halika na matulog na tayo jeo" inalalayan ko naman siya sa pagtayo. Hindi naman ako msaydong lasing kaya nagawa ko pa siyang maalalayan ng maayos. Inihiga ko na siya sa kama niya.