Hetzelfde

15. Weer die lijn

Rosa

Het is alweer vrijdag. De week is voorbijgevlogen. Veel is er niet gebeurd. Het verhaal over de dunne lijn tussen haat en liefde heb ik uit mijn hoofd gezet. Dat is gewoon pure bullshit. Zoiets bestaat gewoon niet.

Maikel laat weinig van zich horen waardoor ik mij steeds meer zorgen begin te maken. Waar zal die zijn en wat is hij aan het doen? Ik ken mijn broer. Hij laat het hier echt niet bij.

'Roos!' Ik schrik op. 'Jeetje, jij bent soms zo erg in je eigen wereldje.' Zucht Lexi. Ik grinnik. 'Ik moet toch wat he, deze wereld is namelijk zo saai.' Ze rolt lachend met haar ogen en volgt daarna weer aandachtig de les. In de tussen tijd ben ik aan het bedenken wat ik vanavond ga doen. Eén ding is zeker, ik ga aan de drank. Maar ga ik naar de club of ga ik Lexi uit nodigen en dan samen aan de drank? Ik denk dat ik maar na de club ga. Dan kan ik tenminste nog scoren.

'Roos, de bel is gegaan.' Opnieuw schrik ik op. Lexi heeft gelijk, ik leef veel te veel in mijn eigen wereld. Verward sta ik op en bekijk het inmiddels lege lokaal. Lexi wacht ongeduldig bij de deur. Ik schraap mijn keel en loop dan langs de leraar het lokaal uit.

'Is er iets?' Vraagt Lexi meteen als we in de gang lopen. Ik haal mijn schouders op. 'Nee.' Ze laat het erbij en loopt door naar buiten waar we gaan roken.

'Kijk niet zo.' Ik kijk Lexi vragend aan. 'Naar wat?' Ze neemt een trekje van haar sigaret. 'Niet naar wat, maar naar wie.' Ze knikt haar hoofd richting Lorenzo. Geïrriteerd geef ik haar een duw. 'Doe alsjeblieft normaal, Lex. Je doet net alsof ik een wanhopige tiener ben.' Ze begint te lachen. 'Ben je ergens ook wel.'

'Wil je een stomp hebben?' Vraag ik alsof ik het serieus meen. Ze schudt met haar hoofd. 'Nou dan, kap ermee. Ik zie echt niks in die hond.' Lexi antwoordt niet en kijkt naar iemand achter mij. Ik draai me ook om. Ik zucht als ik zie wie er staat. 'Wie is er een hond?' Mengt Lorenzo zich in ons gesprek. 'Jij, maar nu je zó dichtbij staat vergelijk ik je liever met een rat.' Zeg ik met een vleugje arrogantie. 'Je bent ook zo grappig he, Roosje.' Mijn ogen spuwen bijna vuur en ik wil hem aanvallen. Lexi pakt mij nog net op tijd bij mijn arm waardoor ik niks meer kan. 'Rosa.' Zegt ze op een waarschuwende toon. Ik kijk van haar naar hem en gooi dan mijn sigaret op de grond. 'Lex, we gaan naar binnen.' Eis ik. Lexi gooit haar sigaret weg. Ik geef Lorenzo nog één waarschuwende blik en loop dan samen met Lexi naar binnen toe.

Nog één uurtje te gaan en dan zijn we weer uit de hel verlost. Ik heb het zo gehad met deze school inclusief alle kleuters die hier rondlopen. Dat is de enige reden dat ik van plan ben om te slagen dit jaar. Dom ben ik niet, dus slagen kan ik wel. Leren is gewoon niet mijn ding.

Ik neem afscheid van Lexi en rijd dan op mijn scooter naar huis. Ik zet mijn scooter op slot en open mijn deur. Als ik binnen ben doe ik de deur weer op slot. Ik voel me veiliger op deze manier nu Maikel weer rondloopt.

Ik had altijd zo'n goede band met mijn broer. We waren twee handen op één buik. We wisten alles van elkaar, elk klein detail en elk klein geheim. Maar ook de grote geheimen. We waren samen één. Na dat onze moeder zelfmoord had gepleegd en onze vader gevlucht was, had ik niet verwacht dat Maikel en ik uit elkaar zouden groeien. Ik had hem ergens wel nodig. Hij was stiekem toch wel de engel op mijn schouder. Maar na alles wat hij gedaan heeft, alles wat hij belooft heeft niet te doen. Ik haat hem. Ik zou hem echt nooit kunnen vergeven. Hij vond dealen belangrijker dan zijn zusje. Pillen spraken hem meer aan dan een levend persoon. We delen hetzelfde bloed, maar hij koos de pillen en andere shit. Toen hij werd opgepakt, was het dan ook een opluchting.

De avond valt en het is tijd om mij klaar te maken voor een avondje in de club. Ik loop naar mijn kast toe en trek er een jurkje uit met een panterprintje. Niet zo'n hoerending, nee. Gewoon een leuk jurkje die nu in de mode is. Af en toe moet er variatie in mijn stijl zitten. Begrijp me niet verkeerd, ik houd van zwart, maar eens wat anders is ook wel leuk.