Hetzelfde

11. Rijksmuseum 2

Rosa

Samen met Lexi staan we voor de school te wachten tot dat we compleet zijn. Het is acht uur 's ochtends. Verveeld staar ik voor me uit. Vandaag gaan we naar het Rijksmuseum. Ik heb Lorenzo nog nergens gezien. Ik hoop dat hij wel komt, omdat hij ons verslag heeft en zonder verslag mag je niet mee. Dan zou ik hier dus voor niks staan.

Dan, op het allerlaatste moment, komt Lorenzo aan rijden. Ergens voel ik mij opgelucht, omdat ik dus niet voor niks naar school ben gekomen zo vroeg. Alleen aan de andere kant betekent dit dat ik de hele dag aan hem vastzit.

'Ik haat je nog steeds voor het feit dat je naast een ander ging zitten.' Brom ik naar Lexi. Ze grinnikt. 'Succes ermee.' Lorenzo komt deze kant op lopen en Lexi loopt naar haar partner.

'Je bent er.' Zeg ik. Hij knikt. 'Ik zou deze trip voor geen goud willen missen.' Ik rol met mijn ogen. De deuren van de bus gaan open wat betekent dat we erin mogen. Lorenzo neemt plaats bij het raam en ik ga ernaast zitten. Verderop zie ik hoeveel lol Lexi heeft met haar partner. Ik wacht wel gewoon tot dat karma haar weet te vinden.

De bus rijdt weg en de leraar komt bij iedereen langs om het verslag op te halen. Lorenzo geeft het verslag en doet dan zijn oordopjes weer in. Het is echt supergezellig. Hij is vandaag erg rustig en heeft nog amper wat gezegd. Hij heeft me nog geen eens geïrriteerd en dat vind ik knap. Normaal moet hij altijd vervelend zijn. Ik ben blij dat hij nu rustig is, maar het klopt gewoon niet. Zou het komen door mijn streek van vorige week?

'Waar denk je aan?' Klinkt het opeens naast me. Ik draai mij om naar Lorenzo. Ik schud met mijn hoofd. 'Nergens aan.' Hij lacht schamper. 'Je liegt.' Ik frons met mijn wenkbrauwen. 'Hoezo denk je dat ik lieg?' Hij haalt zijn schouders op. 'Omdat ik zag aan je gezichtsuitdrukking dat je aan het nadenken was.' Zegt hij kalm. 'Nou, ik dacht over niks boeiends. Laat ik het daar dan maar op houden.' Hij knikt en stopt zijn oordopje weer in.

Ik zucht. De bus komt tot stilstand en het Rijksmuseum vult mijn ogen. Het is een groot museum. De leraar pakt de microfoon.

'We zijn aangekomen. Als je uit de bus stapt krijg je een toegangskaartje. De bedoeling is dat je een top drie maakt van de mooiste schilderijen in het museum met alle informatie erbij. Dit doe je, uiteraard, samen met je partner. Mochten jullie nou eerder klaar zijn, kijk dan eens goed om je heen naar andere kunstwerken en verdiep je erin. Om vier uur is iedereen weer bij de bus. Dan wens ik jullie nu veel plezier.'

Voor een kort moment kijk ik Lorenzo aan. Hij wacht tot ik opsta. Dat doe ik dan maar. Als ik uit de bus stap krijg ik mijn toegangsbewijs. Lorenzo pakt er ook één. Zodra we uit de bus zijn steek ik een sigaret op. De leraar kijkt mij geïrriteerd aan. Met een waarschuwende blik kijk ik terug en meteen kijkt ze weg. Lorenzo steekt ook een sigaret op. Ik zet mijn zonnebril op en geniet van het weer. Het is erg stil tussen mij en Lorenzo. We gooien beide onze sigaret neer.

'Zullen we dan maar?' Vraagt hij aan mij. Ik knik. Samen lopen we naar binnen en geven ons toegangsbewijs. 'Zullen we dit gewoon snel afhandelen zodat we ons eigen ding kunnen doen?' Stel ik voor. Lorenzo knikt enkel. Ik zucht. 'Kan je ook iets spraakzamer zijn? Ik ben dit niet van je gewend.' Geïrriteerd blijf ik stil staan. Hij komt voor me staan. 'Het is ook nooit goed he.' Begint hij. Hij slaat zijn armen over elkaar. Soms is het vervelend dat hij groter is dan ik. Ik kom nu zoveel minder intimiderend over. 'Laten we maar doorgaan.' Zucht ik dan. Hij zegt niks en loopt achter me aan.

Lorenzo

Wat denkt zij wel niet? Dat ik nu zin heb om haar tot last te zijn? Ik heb een bloedhekel aan haar. Ze is veel te ver gegaan met haar woorden over de verkrachting. Ze kent het verhaal niet eens. Natuurlijk gelooft zij de roddels en verhalen op internet. Lekker naïef. Ik had van haar verwacht dat ze slimmer zou zijn.