Hetzelfde

12. Wapen stilstand

Rosa

Ik neem plaats naast Lexi. Er is nog geen enkel woord gevallen tussen mij en Lorenzo. Het is rustig en ik geniet ervan. Ja, ik houd ervan om hem in de weg te zitten. Het is een hobby geworden, maar vandaag heeft het geen zin. Vandaag voelt anders.

Verveeld kijk ik naar de zwarte kleur op mijn nagels. Het laat al los wat betekent dat ik ze weer eens moet over lakken. 'Heb je het al gehoord, Roos?' Lexi klinkt enthousiast. Ik kijk haar afwachtend, maar ongeïnteresseerd aan. 'Lorenzo krijgt geen meisjes meer in zijn bed door jou. Goed gedaan hoor!' Ik staar voor me uit. Ik schraap mijn keel. 'Ja, grappig dat iedereen het gelooft.' Begin ik dan maar. Vragend kijkt Lexi me aan. 'Wil je nou zeggen dat het een grap is?' Ik haal mijn schouders op en lach schamper. 'Duh, ik moest het alleen heel geloofwaardig over laten komen op iedereen en voilà.' Ik kijk Lexi recht in haar ogen aan. Ik kan zo goed liegen dat ze het niet door zal hebben dat er iets achter zit. Ze moet dit verhaal gewoon geloven.

'Maar je was zo boos en je was er zo zeker van dat je hem echt de grond in wilde boren.' Ratelt Lexi, niet begrijpend, aan een stuk door. Ik haal kort mijn neus op. 'Ja, dat klopt.'

'Je bent zelfs naar Brent geweest.' Ze komt wat dichter bij me zitten. Ik kijk kort naar boven met mijn ogen en zucht. 'Daar ben ik nooit heen gegaan.' Lexi laat haar schouders hangen. 'Ik snap jou echt niet, Roos!'

'Hoezo? Het is een geslaagde grap.' Lexi rolt met haar ogen. 'Maar nu wil niemand meer met hem naar bed, dat is ook sneu voor hem.' Ik haal mijn schouders op. 'Hij weet vast wel hoe hij iemand in zijn bed moet krijgen. Zit daar maar niet over in.' Ik kijk naar Lorenzo die rechts voor me zit. Voor het eerst zie ik hem aan het werk. Na twee seconden legt hij zijn pen weer neer en pakt stiekem zijn telefoon uit zijn zak. Helaas, daar ging zijn goeie gedrag.

'Ga je vanavond ook mee?' Vraagt Lexi uit het niets. Ik had de vraag wel gehoord, maar omdat ik in mijn trans zat, vraag ik of ze het wil herhalen. Ze geeft me haar telefoon.

[3 minuten geleden door: joost.ve]

''Jooo, mijn ouders zijn een weekend weg. Drank is al binnen, nu alleen de gasten nog. Kom jij ook?''

Joost heeft een uitnodiging op Facebook gezet. Dat is echt zo dom. Dat bericht wordt honderd keer gedeeld en tieners komen af op het woord drank.

'Is goed.' De bel galmt door de school en iedereen staat enthousiast op en verlaat het lokaal. Als ik het lokaal uit wil gaan, houdt Lorenzo mij tegen. Verbaasd kijk ik hem aan. 'Aan wie heb je het allemaal verteld?' Ik frons met mijn wenkbrauwen. 'Aan niemand?' Hij zucht en pakt zijn telefoon erbij en laat zijn Insta DM zien. Ik zie enorm veel berichtjes van meisjes die vragen of ze met hem een avondje kunnen doorbrengen. 'Sinds jou toespraak wil niemand met mij naar bed, dus iets klopt hier niet.' Ik grinnik 'Er staan anders nog genoeg ongeopende berichtjes klaar voor een spannend avondje.' Hij fronst met zijn wenkbrauwen en snel schraap ik mijn keel.

'Ik heb tegen Lexi gezegd dat het een grapje was van mij en dat iedereen alleen maar hoefde te denken dat het zo was. Ik heb echt niet het hele verhaal verteld als je dat denkt en dat ga ik ook echt niet doen.' Zucht ik. Lorenzo gaat even recht staan.

'Waarom eigenlijk niet?' Hij slaat zijn handen over elkaar heen. Ik schud zacht en kort met mijn hoofd. 'Het is niet mijn verhaal om te vertellen.' Hij heft begrijpend zijn hoofd op.

'Lexi is verslaafd aan social media en zo, ze heeft het vast al tegen iedereen gezegd dat het een grap was en je weer neuk materiaal bent.' Grap ik. Hij moet ook een beetje lachen.

'Kunnen jullie alsjeblieft mijn lokaal verlaten?' Komt de leraar tussen ons in staan. Ik geef Lorenzo nog een korte blik en loop dan het lokaal uit. Lexi staat al buiten te roken. Ik kom naast haar staan en steek er ook één op. 'Waarom duurde het zo lang?' Vraagt Lexi. 'Lorenzo hield me op.' Zeg ik. 'Het lijkt wel alsof jullie vrienden zijn.' Ik grinnik. 'Vrienden?' Ze gooit haar sigaret op de grond en knikt. Ik schud met mijn hoofd. 'Nee, totaal niet. We hebben een wapenstilstand denk ik. Ik bedoel, het is nooit afgesproken, maar de behoefte om tot last te zijn is er even niet.' Verklaar ik mezelf.