Hetzelfde

18. Intiem en intens

Rosa

Ongeduldig wacht ik bij de deur met de deurknop al in mijn hand. 'Lex, schiet nou op.' Mopper ik voor de zoveelste keer deze ochtend. Het is even wennen dat iemand bij mij in woont. Normaal ben ik degene die te laat is, maar nu is Lexi het. 'Ja, ja!' Zucht ze en grist haar autosleutels van de tafel. 'Kom.' Zegt ze als ze dan eindelijk klaar is. Samen lopen we naar haar auto. Ik ga aan de bijrijders kant zitten en sluit mijn telefoon aan voor muziek. 'Wat hebben we zo eigenlijk?' Vraag ik zodra we rijden. 'Geschiedenis.' Ik zucht. 'Daar zit ik naast Lorenzo.'

'Waarom zucht je? Jullie zijn toch vrienden nu?' Ik lach schamper. 'Nee, ik mag hem niet.' Lexi haalt even haar handen van het stuur om een gebaar te maken dat ze er niks van snapt. 'Waarom gaan jullie dan met elkaar naar bed?' Ik haal mijn schouders op. 'Om elkaar te gebruiken voor seks. Hij geeft me gewoon alles wat ik nodig heb.' Lexi snuift. 'Weet je zeker dat je niet meer in hem ziet? Ik bedoel, hoe kun je nou altijd seks hebben met dezelfde persoon en geen gevoelens krijgen?' Ik zucht geïrriteerd. 'Lexi, kap nou eens met je gevoelens. Ik heb die niet en hij heeft die ook niet. Klaar.'

We zijn aangekomen bij school. Nog steeds geïrriteerd stap ik uit. 'Ga je vanavond ook naar dat feestje?' Vraagt Lexi om de sfeer op te vrolijken. Ik haal mijn schouders op. 'Ik zie nog wel.' Ze knikt. Dan lopen we naar binnen. Ik neem plaats op mijn vaste plek. Lorenzo is er nog niet. De les is al begonnen en ongeïnteresseerd leun ik op mijn tafel, kijkend naar buiten. Als de deur opengaat, kijk ik op. Daar is Lorenzo. Hij heeft een zwarte broek aan en een zwarte polo van Tommy Hilfiger. Zijn haar zit warrig, maar toch perfect. Zijn grijze, maar oh zo heldere ogen scannen de klas. Ze blijven hangen bij mij. Ik rol met mijn ogen en kijk weer naar buiten. Op de achtergrond hoor ik hem een verklaring afleggen bij de leraar over het feit dat hij zo laat is. Dan hoor ik een stoel naast me schuiven. Eerst naar achteren en dan weer naar voor.

'Goedemorgen, Rosa van Vliet.' Zegt hij serieus. Ik zucht en kijk hem aan. 'Lorenzo.' Zeg ik net zo serieus terug. Ik ga recht zitten en bekijk mijn nagels. Plotseling voel ik een hand op mijn been. Ik kijk op van mijn nagels en staar recht voor uit. Wat is hij van plan? Rustig streelt hij naar boven. Ik druk mijn benen tegen elkaar aan. In mijn ooghoeken zie ik hem grijnzen. Ik schraap mijn keel. Hij gaat nog een beetje hoger en drukt zijn hand tussen mijn benen, vlak onder mijn kruis. Om mijn ademhaling onder controle te houden, sluit ik mijn ogen en zucht. Als hij weer beweegt, pak ik streng zijn hand en kijk hem waarschuwend aan. 'Niet doen.' Sis ik. Hij begint meer te grijnzen. 'Ik weet dat je dit wil.' Ik haal zijn hand weg en leg hem op zijn eigen been. Ik schraap mijn keel. 'We zitten in de les.' Probeer ik. 'Vanmiddag heb je vast wel tijd.' Fluistert hij zodat niemand het hoort. Ik bijt op mijn lip. Hij tikt zenuwachtig met zijn vingers op de tafel. 'Wil je dat alsjeblieft niet doen.' Eist hij zwoel. Ik grijns. 'Misschien heb ik tijd, misschien niet.' Plaag ik. Hij zucht. 'Je kan zo vervelend zijn.'

De pauze breekt aan en samen met Lexi gaan we naar buiten om te roken. 'Ik ga vanmiddag naar de salon om mijn nagels te doen.' Iets van opluchting gaat door mij heen. Dat betekent dat Lorenzo langs kan komen. Ik knik. 'Leuk!' Ik pak mijn telefoon erbij en app Lorenzo.

Lorenzo

Vanmiddag bij mij. 16.00 uur. We zijn 15.00 uit. [12:47]

Ik stop mijn telefoon weer weg en schraap mijn keel. 'Ben je klaar?' Vraag ik aan Lexi zodra ik mijn sigaret op de grond gooi en uit druk. Ze knikt en gooit de hare ook weg. Samen lopen we weer naar binnen. Lorenzo staat bij zijn kluisje en bekijkt net zijn telefoon. Hij begint te grijnzen naar zijn scherm en dat laat mij weer grijnzen. Hij heeft niet in de gaten dat ik hem zie. We lopen door naar het lokaal en nemen plaats.

'Heb jij vanmiddag nog plannen?' Vraagt Lexi. Ik schud licht met mijn hoofd. 'Nee, ik denk gewoon een beetje bank hangen.' Ik heb mazzel dat ik goed kan liegen. Ze knikt en slaat dan haar boek open. Ik rommel in mijn tas, maar al snel valt me op dat ik geen boek bij me heb voor dit vak. Voor geen enkel vak trouwens. Ik schraap ongemakkelijk mijn keel. 'Lex, schuif je boek eens een beetje hier heen. Als ik er nu uit word gestuurd, omdat ik geen boek bij me heb, heb ik mijn derde kruisje en ik heb geen zin om na te blijven zolang het nog mooi weer is buiten.' Lexi grinnikt, maar schuift dan haar boek naar het midden van de tafel.