38. Jaloezie

863 18 7
                                        

Rosa

'Ja, kom binnen!' Lexi laat Lorenzo binnen. Hij kijkt mij recht in mijn ogen aan en ik sta op van mijn bed. Lexi verdwijnt snel in de badkamer en ik hoor hoe ze hem op slot draait. Hij komt recht voor me staan. 'Hey.' Hij schraapt zijn keel. Ik kan het niet helpen en ik kijk hem arrogant aan. Ik stond mij net uit te sloven voor hem terwijl iedereen mij zag, maar hij kan pas tegen mij praten wanneer er niemand bij is? 'Het overviel me.' Zucht hij. 'Ik ben gewoon klaar met het feit dat je mij niet vertrouwd. Ik snap heus wel waarom niet, maar als je mij de kans ook niet geeft om mezelf te bewijzen dan kan ik beter gaan.' Hij heeft wel een punt. Ik heb niet eens geprobeerd om naar hem te luisteren. Ik ga weer op het bed zitten en hij komt naast mij zitten. 'Meende je wat je zei?' Ik weet meteen waar hij het over heeft en het zweet breekt me zowat uit. Ik schraap mijn keel en knik heel lichtjes. 'Rosa?' hij wil het me horen zeggen. 'Ik denk het.' Fluister ik bijna onverstaanbaar. Hij pakt mijn gezicht vast met één hand en laat mij naar hem kijken. 'Ja.' Zeg ik en trek mijn hoofd meteen weer los. Wat heb ik hier een hekel aan. Ik heb mij nog nooit zo zwak opgesteld.

'Stop dan met ruzie zoeken.' Hij staat weer op. Hij gaat het niet terug zeggen? Beledigd blijf ik stil. 'Alsjeblieft, want ik wil je niet kwijt raken door die kleine ruzies elke keer.' Ik blijf hem afwachtend aan kijken. Nog steeds niet? 'Ja, Roos, ik houd ook van jou.' Opgelucht sta ik op en sla mijn armen om hem heen. Ik hoor hem zacht lachen. Ik trek me terug om hem een kus te geven. 'Ik houd zelfs heel veel van je.' Bekend hij. Het voelt net alsof mijn hart na al die jaren gelijmd wordt. Door hem, door de jongen van mijn dromen. De enige man waarmee ik ooit mijn leven zal delen. Ik zoen hem weer en hij loopt zacht naar achter. We vallen op het bed en hij komt boven me hangen zonder de zoen te verbreken. Ik kap hem af. 'Het kan niet hier! Mensen weten dat je mijn voogd bent. Als ze dit zien dan hebben we echt een probleem!' Fluister ik. 'Lexi is in de badkamer en verder is hier helemaal niemand. Het komt goed, baby.' Ik geloof hem en geef me volledig over. 'Snel dan.' Mompel ik nog snel. Hij knikt en luistert er wel naar, want hij trekt meteen mijn broek uit en daarna volgt de zijne.

'Ik houd van je.' Zucht hij en gaat dan bij me naar binnen. Elke keer als hij het zegt voel ik vlinders. 'Ik ook van jou.' Kreun ik. Hij bouwt het tempo op en ik laat mijn hoofd in het kussen vallen. Ik bijt op mijn vinger om het kreunen tegen te gaan. Hij leunt naar voor en kust me. Deze seks voelt zoveel beter dan alle andere keren. Het is maar een vluggertje, maar nu het H-woord eruit is voelt het gewoon anders, beter! 'Ik kom.' Hijgt hij en ik knik, omdat ik al niet meer in staat ben om iets te zeggen, want ook ik kom bijna. Hij stoot nog een paar keer flink in mij en ontspant dan. Hij komt uit mij en kust mij in mijn nek. 'Vluggertjes zijn net zo goed.' Ik grijns. 'Dat is waar, maar doe mij alsnog maar de hele uitvoering.' Hij zucht. 'Laat me even een minuutje bij komen.' Ik begin hard te lachen. 'Nee, idioot! Niet nu natuurlijk.'

'Oh.' Zegt hij teleurgesteld. Ik stap uit bed en trek mijn broek weer aan. Lorenzo doet hetzelfde en net als we aangekleed zijn komt Adora de kamer binnen lopen. 'Hallo tortelduifjes.' Zegt ze met een grijns en ze begint met haar telefoon te wapperen. Mijn ogen worden groot. 'Dat heb je niet.' Sis ik. Ze begint scheef te lachen. 'Dat heb ik wel.'

Dit keer heeft ze mij echt goed te pakken. Dit kan mijn dood zijn. 'Je hebt geen idee wat je doet, Adora. Verwijder het!' Roep ik eisend. Ze begint hard te lachen. 'Natuurlijk niet! Dat zou veel te makkelijk zijn.' Ik zucht. 'Oké, wat wil je?' Ze begint naar Lorenzo te grijnzen en iets in mij zegt dat hij is wat zij wil. Het zal echt nooit eenvoudig zijn tussen mij en Lorenzo. 'Ik wil dat de hele school denkt dat wij een koppel zijn. Ik verdien al die jaloerse blikken, ik verdien al die macht waar ik dan over bezit en dan heb ik eindelijk van je gewonnen, Rosa.' Het voelt als een hele slechte film waar ik in speel. 'Prima.' Zeg ik uiteindelijk. Geschrokken kijkt Lorenzo mij aan. 'Rosa, kunnen we even onder twee ogen spreken?' Zonder dat ik antwoord geef sleurt hij mij al mee. We gaan verderop staan en draaien onze rug naar Adora toe.

HetzelfdeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu