Hetzelfde

36. Game on

Rosa

Ik word wakker van een akelig geluid. Chagrijnig kijk ik naar Lexi. 'Lexi, uit. Nu.' Zeg ik kortaf, maar duidelijk genoeg voor haar om de wekker uit te zetten. Ik draai me weer om. 'Opstaan, Roos, anders missen we het ontbijt.' Ik zucht. 'Boeie.' Lexi trekt het deken van mij af. 'Hey!' Boos kijk ik haar aan. 'Opstaan.' Zegt Lexi op een moederlijke manier. Ik rol met mijn ogen. Ik begrijp niks van mensen die zomaar op kunnen staan zonder enkele moeite. Ik gooi de deur open en het eerste wat ik zie is Adora. Mijn motivatie van vandaag, die al erg nihil was, zakt me in de schoenen. 'Wauw, jij bent nog lelijker in de ochtend dan in de middag.' Mompel ik. 'Sorry, zei je wat?' Geïrriteerd kijk ik haar aan. 'Dat je lelijk bent en nou oprotten.' Ik duw haar aan de kant en baan mijn weg naar de badkamer.

Als ik mezelf klaar heb gemaakt voor de dag loop ik samen met Lexi naar de grote zaal. Ik zoek naar Lorenzo en ik zie hem naast Adora zitten. 'Het lijkt mij beter dat zij daar nú weg gaat.' Ik versnel mijn pas richting de tafel. Lexi probeert mij nog tegen te houden, maar ze weet dat dat geen zin heeft. 'Als je niet opstaat binnen drie tellen dan draai ik je nek om.' Dreigend ga ik voor Adora staan. Lorenzo haalt een hand door zijn haar. 'Tel maar.' Lokt ze mij uit. Ik hoef niet eens te tellen en ik haal naar haar uit. Net voordat mijn hand haar gezicht raakt, stapt Lorenzo op en duwt mij naar achter en zorgt ervoor dat ik weg loop. Hij loopt met mij mee en we gaan rustig in een halletje staan. 'Baby, stop met dit gedrag.' Hij heeft zijn handen om mijn gezicht gevouwen. 'Ik wil alleen jou.' Ik haal zijn handen weg en dat laat hem zuchten. 'Daar gaat het niet om, zij moet gewoon van jou afblijven.'  Hij lacht. 'Ten eerste, ben jij nou jaloers? Ten tweede, niemand weet van ons af dus je kunt niet zo reageren.' Ik zucht. 'Dat weet ik, maar het komt gewoon door haar.'

'Laat het gaan.' Ik knik. 'Oké, wat jij wil.' Ik loop langs hem weer terug de zaal in. Ik hoor hem achter mij nog zuchten. Ik weet dat ik onhandelbaar ben, maar hij heeft er voor gekozen om bij mij te blijven dus hij doet zijn best maar. Ik neem plaats aan de tafel en even later gaat Lorenzo weer naast Adora zitten. Vervelend, maar ik houd me in. In stilte eten we ons ontbijt.

Na het ontbijt begint de directeur uit te leggen wat het dag programma is. Ondertussen zie ik hoe Adora de aandacht probeert te trekken van Lorenzo. Ik bal mijn vuisten. Het is gewoon zo dubbel. Ik weet dat Lorenzo voor mij gaat en haar niet wil, maar aan de andere kant weet ik hoe hij kan zijn en hij kan slecht omgaan met verleidingen. Ik hoop gewoon dat hij zijn handen thuis kan houden. 'Ga je mee?' Ik kom uit mijn trans en Lexi kijkt mij afwachtend aan. 'Wat gaan we doen?'

'We gaan een wandeling maken door een bos met een verhaal.' Ik sta op en loop met haar mee. 'Een verhaal?' Herhaal ik. Ze knikt. 'Een opdracht voor geschiedenis.' Ik rol met mijn ogen en zucht. 'Ik kan niet wachten.' Iedereen trekt goede loop schoenen aan en stapt daarna in de bus die ons naar het bos brengt. Ik neem plaats naast Lexi en kijk toe hoe Adora, Remon aan de kant duwt en snel naast Lorenzo gaat zitten. 'Je maakt een grapje.' Sis ik. 'Roos, kom op. Je weet beter.' Probeert Lexi mij te kalmeren. Ik hoop dat ik beter weet ja. De bus stopt voor het bos en iedereen stapt uit. Ook al zat Lorenzo vooraan in de bus, hij stapt als laatste uit. Tegelijk met mij. Hij grijpt mij bij mijn arm en houd me tegen om uit te stappen. 'Ik wil jou.' Fluistert hij in mijn oor. Ik grijns. Ik laat mijn arm subtiel naar beneden glijden en laat hem rusten op zijn geslachtsdeel. Ik geef er een klein kneepje in. Ik breng mijn lippen naar zijn oor. 'Jammer dan.' Ik kijk hem aan en bijt op mijn lip. Hij kijkt kwaad naar me. 'Zo kun je niet zijn, van Vliet.' Ik stap uit de bus en kom naast Lexi staan. Lorenzo komt ongemakkelijk de bus uit. Lexi begint te lachen. 'Oh nee, dat heb je niet!' Ik grijns en knik. 'Kom, we gaan dat boekenbos in.'

'Boekenbos?' Herhaalt Lexi mij, maar volgt me toch het bos in. We volgen de groep. Bij elk beeld of monument wordt er iets verteld en iedereen begint te schrijven in zijn notitieblokje. Vragend kijk ik om me heen. 'Waarom schrijft iedereen?' Lexi grinnikt. 'Je bent hier niet op vakantie. Je moet verslagen en opdrachten maken tijdens elke activiteit die we gaan doen!' Ik zucht. 'Hadden ze best mogen vertellen.'