19. Andere wending

1.3K 42 2
                                        

Rosa

Ongemakkelijk laat ik Lorenzo de deur uit. Ik bijt op mijn lip en kijk naar Lexi. Ze schudt afkeurend met haar hoofd. Ik grinnik. 'We gaan het er niet over hebben.' Lexi steekt haar handen onschuldig in de lucht. 'Ik zeg niks.' Ik haal mijn schouders op. 'We gaan vanavond naar dat feestje.' Besluit ik dan. 'Ik dacht dat jij niet zo hield van feestjes die leerlingen organiseren.' Ik weet dat ze een punt heeft. Maar ik begin ze ergens steeds leuker te vinden. 'Of vind je ze nu wel leuk omdat Lorenzo daar is?' Bepaald Lexi mijn antwoord. Fel kijk ik haar aan. 'Waar slaat dat nou op? Natuurlijk niet. Ik kom voor de gratis drank.' Maak ik ervan. Dan loop ik terug naar mijn kamer. Ik wil hier verder niet op in gaan.

Ik zoek een leuk setje kleding bij elkaar en trek het aan. Ik bekijk mezelf in de spiegel en keur mezelf goed. Ik doe snel wat make-up op en dan vind ik het wel weer prima. Tegen de tijd dat ik mij heb klaar gemaakt is de pizza er die Lexi besteld heeft.

'Je ziet er goed uit. Zo komt niet alleen Lorenzo achter je aan, maar de hele school!' Zegt Lexi met een zwoele blik. 'Doen ze nu ook al.' Ik schuif aan en open mijn doos met de pizza erin. Lexi grinnikt en pakt de eerste punt van haar pizza.

Na het avondeten maakt Lexi haar snel klaar en ik haal alvast wat drank uit de koelkast om op gang te komen. Ik pak een fles wodka en zet het op tafel neer. Zodra ik wat fris pak om het mee te mixen, komt Lexi uit de logeerkamer gelopen. 'Damn.' Fluit ik. 'Vanavond gaan we ervoor.' Grapt Lexi. Ze schuift aan en vult twee glazen. Eén daarvan geeft ze aan mij. 'Voor wie ga jij vanavond?' Vraagt Lexi. Ik verslik mij bijna. 'Wat? Ik ga toch niet iemand uitzoeken? Ik ben geen veertien.' Lexi kijkt me beledigd aan. 'Je kan toch gewoon iemand op het oog hebben?' Ik schud met mijn hoofd. 'Ik zie wel wie er op mijn pad komt.' Ik neem een grote slok. 'Misschien is het Lorenzo wel.' Onschuldig neemt Lexi een slok van haar drinken. Mijn ogen spuwen bijna vuur. 'Hallo, ik zit niet aan hem vast? Ik mag doen wat ik wil en met wie ik wil.' Duid ik haar nog eens de les. Ze knikt. 'Je krijgt een tientje van me als je niks met hem doet vanavond.' Ik lach schamper. 'Dat is nog eens makkelijk geld verdienen.'

Na samen een fles te hebben gedeeld en een paar wijntjes te hebben gedronken, kunnen we gaan. We pakken allebei nog een tasje waar we het één en ander in kunnen stoppen en lopen dan de deur uit die ik vervolgens goed op slot doe. We hebben besloten om voor dat kleine stukje een taxi te bellen, want fietsen zit er al niet meer in.

Na een goede karaoke battle met de chauffeur te hebben gehad komen we aan bij het feestje. Nog zingend lopen we naar binnen. Er hangt een gezellige sfeer en dat is voor het eerst bij zo'n feestje dat ik dat vind. De stank van drank en zweet valt nog mee en er is nog niemand extreem dronken. Lexi en ik halen een drankje en pakken de sfeer snel op. Ondertussen scan ik de ruimte. Er zijn genoeg knappe jongens. Wanneer ik mijn ogen op de voordeur richt, komt Lorenzo binnenlopen met twee vrienden en een lach op zijn gezicht. Hij ziet er goed uit, maar het lukt zonder enige moeite om niks met hem te doen vanavond. Ik laat mijn blik op andere jongens vallen tot dat ik een tik op mijn schouder voel.

Ik draai me om en kijk de jongen aan die voor mij staat. Ik weet dat ik hem ken, maar ik kom even niet op zijn naam. Dan pas zie ik het. 'Jaimy!' Roep ik enthousiast en sla mijn armen om mij heen. Jaimy was, samen met Lexi, mijn enigste vriend in de tweede klas. In de tweede klas, drie jaar geleden, was alles pas gebeurd. Hij was als enige niet bang voor mij. Hij daagde mij juist uit. Zo is, gek genoeg, een vriendschap ontstaan. Lexi was altijd heel preuts dus met hem haalde ik alle kattenkwaad uit. Hij is aan het eind van de tweede verhuisd.

'Wat doe je hier?' Vraag ik hem verbaasd. Hij haalt zijn schouders op. 'Ik studeer hier nu!' Probeert hij boven de muziek uit te komen. 'En jij, wat doe jij nog hier?' Ik lach. 'Ik ben blijven zitten.' Hij rolt lachend met zijn ogen. 'Dat verbaast me nou helemaal niks.'

HetzelfdeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu