Hetzelfde

24. Zij is belangrijk

Lorenzo

Zuchtend kom ik omhoog. Als ik rechts van me kijk, zie ik Laurora liggen. Ik maak haar wakker. 'Je weet hoe dit werkt toch?' Gaap ik. Verbaasd kijkt Laurora op. 'Ja, ik weet dat je seks hebt met meiden en ze daarna weg moeten, maar je vertelde me gister avond dat ik anders was?' Schamper begin ik te lachen en schud afkeurend met mijn hoofd. 'En daarom zijn meiden naïef. Het zal nooit anders zijn.' Behalve Rosa, maar aangezien zij niet reageerde op mijn berichtje, moest ik maar voor Laurora gaan.

Ik hoor Laurora hoorbaar slikken. 'Dus ik moet nu gaan?' Zegt ze zacht. Ik zucht. 'Was dat nog niet duidelijk? Het verbaast me zelfs dat je er überhaupt nog bent.' Ik ga weer liggen. Over een uurtje begint school. Ik kijk toe hoe Laurora haar zelf uitlaat. 'Ik zie je bij scheikunde.' Roep ik haar na, maar ze is al weg.

Na een halfuur kom ik uit bed en spring onder de douche. Ruim tien minuten voordat school begint stap ik in mijn auto en rijd naar school. Onderweg check ik snel nog mijn telefoon en zie dat ik nog steeds geen berichtje terug heb van Rosa. Ze is ook al niet meer online geweest sinds gisteren middag, vlak na school. Iets in mij zegt me dat het niet klopt, maar ik wuif het weg en rijd het parkeerplek op van de school. Ik parkeer hem op mijn vaste plek.

Als Ik uitstap zie ik Lexi zenuwachtig om haar heen kijken. Het verbaast me dat Rosa niet bij haar is. Zodra ze mij ziet komt ze strak op me af lopen. Wat heb ik gedaan?

'Wat heb je met Rosa gedaan?' Spreekt Lexi mij boos aan terwijl ze boos tegen mijn borst slaat. Ik deins een beetje achteruit. 'Wat heb ik gedaan?' Vraag ik geïrriteerd. Waarom valt ze mij aan? 'Elke avond zegt ze welterusten tegen mij, omdat ik altijd een bevestiging wil of ze thuis is, want ze is al zo vaak gearresteerd en ik kreeg nu geen berichtje. Waar is ze?' Lexi krijgt tranen in haar ogen en je kan zien dat ze zich echt zorgen maakt. Ik pak haar bij haar armen vast en ga iets dichterbij staan. 'Lex, ik heb geen idee waar ze is.' De eerste traan rolt over haar wang. Ik wrijf hem weg met mijn duim. Lexi raakt sprakeloos. Ze wil zoveel zeggen, maar er komt geen geluid uit haar mond.

'Oké, misschien is ze al binnen dan.' Zegt ze zacht. Ik knik hoopvol en volg haar naar binnen om te kijken of Rosa al op school is. Waarschijnlijk heeft ze haar gewoon verslapen en is haar telefoon leeg. Lexi strest te veel.

Zodra we er zeker van zijn dat ze niet op school is, lopen we naar buiten om een sigaret te roken. 'Luister, ze heeft zich waarschijnlijk verslapen en haar telefoon is vast leeg.' Lexi schudt hevig met haar hoofd. 'Heb je ooit Rosa meegemaakt met een lege telefoon? Nee.' Ik zucht. 'Laat vandaag de eerste keer zijn?' Lexi hoort aan alles de twijfel in mijn stem. Ik weet zelf ook wel dat Rosa's telefoon nooit leeg is. Ze zou nooit zonder telefoon de deur uit gaan.

Ik gooi mijn half opgerookte sigaret weg. Lexi kijkt me verbaasd aan. 'Kom mee.' Beveel ik haar. Ze gooit haar sigaret ook weg en volgt me braaf. Zodra we bij mijn auto staan, kijkt ze op. 'Waar gaan we heen?' Ik stap in en Lexi volgt mij en komt naast me zitten. 'Naar Rosa's appartement. Heb je de sleutel nog?' Ik kan zien dat er vreugde groeit in de blik van Lexi.

'Je geeft om Rosa, anders zou je dit nooit voor haar over hebben.' Begint Lexi opeens tijdens de rit naar Rosa's appartement. Ik slik. Ik wist dat dit onderwerp vroeg of laat naar boven zou komen. Ik knijp mijn handen strakker om mijn stuur en blijf gefocust op de weg. 'Lorenzo, ik vroeg je wat.' Dringt Lexi aan. 'Ik hoorde je.' Ze zucht. 'Weet je wat, je hoeft ook niet te antwoorden. Ik weet dat ik gelijk heb.' Ik grijns. 'Fijn. Kun je je dan nu weer stil houden?' Zeg ik kil. Ze kijkt me vernederend aan. Ze zegt niks meer.

Zodra we voor Rosa's deur staan, bellen we eerst aan. Misschien is ze wel gewoon thuis en dan zou het nogal vreemd zijn dat we zomaar binnen komen. 'Rosa!' Lexi drukt honderd keer op de bel, maar geen reactie. Ik zucht en pak haar arm vast. 'Stop. Maak de deur gewoon open met de sleutel.' Ze pakt de sleutel uit haar jas zak en steekt hem in het slot. Zo snel als we kunnen lopen we naar de juiste verdieping en als we voor haar deur staan begint Lexi zenuwachtig te zuchten.