22. Zijn spel

1.1K 35 1
                                    

Lorenzo

Even later komt Rosa het lokaal ook weer in lopen. Geïrriteerd kijkt ze me aan en komt weer naast me zitten. Ik geniet hiervan. Ik ken al haar zwakke plekken en ik weet ze allemaal te vinden. Ik ga er gebruik van maken en niet zo'n klein beetje ook. Ik zal haar laten smeken voor mij. Waarom? Omdat ze haar lichaam aan een ander heeft gegeven. Aan Ryan, de jongen die ik zo erg haat. Hoe kent ze hem überhaupt?

Ryan heeft al heel mijn leven elke meid gehad die ik wilde of had gedaan. Altijd om mij op te fokken. Hij pakte al mijn vaste ''fuckbuddies'' af. Hij pakte alles van mij af. Nu heeft hij Rosa gedaan. Het enige meisje waar ik me echt mee vermaak, zowel in bed als nu. Ik zal het niet accepteren, deze keer niet.

Rosa tikt zenuwachtig met haar vingers op tafel. Ik begin te grijnzen. Ik breng mijn mond naar haar oor. 'Alles goed?' Voorzichtig leg ik mijn hand weer op haar been. Agressief slaat ze hem weg. 'Hou op!' Zegt ze harder dan verwacht. Een paar van de klas kijken om. Ik grijns terwijl Rosa beschaamd naar buiten kijkt. Ik schraap mijn keel. 'Ik kom vanmiddag mijn shirt halen.' Deel ik mee. 'Ik neem hem morgen wel voor je mee.' Ik lach schamper. 'Nee, ik kom hem halen.'

Op dat moment gaat de bel en sta ik meteen op. Ik hoor Rosa nog zuchten. Heerlijk. Ik loop naar de kantine en ga aan de tafel van de drie A's zitten. Ik wil haar tot het uiterste pushen.

Na dat ze gerookt heeft, komt ze de kantine binnen. Haar ogen vallen op mij en Adora. Dan laat ze haar ogen rollen. Ik grijns. Ze gaat aan de tafel zitten bij Lexi. Ze pakt haar telefoon uit haar zak. Niet veel later krijg ik een berichtje binnen.

Rosa V

[12.02] Waar ben je mee bezig?

Ik kijk richting haar kant. Ze kijkt me aan. Op een overdreven manier stop ik mijn telefoon weg en ga in gesprek met Adora. Ik leg mijn hand op haar been.

[12.03] Doe normaal en negeer me niet.

Ik bekijk het bericht zonder het te openen. Ik pak Adora bij haar hand en neem haar mee naar buiten waar we gaan roken.

Rosa

Geïrriteerd kijk ik ze na. Selena, een vriendin van Lexi, komt aan lopen en neemt plaats. Ze is wel oké, maar ik heb gewoon niks met andere mensen. 'Lorenzo en Adora zijn ook opeens een ding.' Zegt ze. Ik rol met mijn ogen. Lexi zegt maar niks en neemt een slok van haar ijs koffie. De bel klinkt en meteen loop ik naar de les zonder op Lexi of die andere griet te wachten. Uiteindelijk heb ik besloten om het weg te wuiven.

Als laatste komen Adora en Lorenzo de les binnen en nemen naast elkaar plaats. 'Roos?' Vraagt Lexi onzeker. 'Wat?' Reageer ik feller dan dat mijn bedoeling was. 'Je schrift kan er ook niks aan doen.' Verward kijk ik naar mijn schrift. Een paar papiertjes zijn verfrommeld door mijn hand. Snel laat ik los en kijk ik naar Lexi. Ik kraak mijn knokkels los en focus me weer op de les.

De bel galmt door de school. Ik raap rustig mijn spullen bij elkaar. Als ik mij op de deur richt, zie ik in mijn ooghoeken hoe Lorenzo, Adora een kus op haar wang geeft. Wat wanhopig. Wat wil hij hier nou mee bereiken? Ik wuif het weg en verlaat het lokaal. Ik stap bij Lexi in de auto en dan rijden we naar huis. 'Je ziet er gekalmeerd uit, vergeleken met net.' Ik grinnik. 'Ik heb het laten gaan.' Lexi kijkt me voor een kort moment vragend aan voordat ze zich weer op de weg richt. 'Hij probeert mij gek te maken door mij te verleiden. Dat is hem gelukt, want ik ben opgewonden. Maar mij jaloers proberen te maken met Adora? Pff, kom op man. Ik doe niet aan gevoelens dus ik word ook niet jaloers.' Lexi trekt kort haar wenkbrauwen op. 'Je weet dat je bij mij altijd eerlijk kan zijn over hoe je je voelt?' Ik glimlach met mijn mond gesloten. 'Ja, Lex, dat weet ik en dat ben ik ook. Ik ga ook niet meer ontkennen dat er heus wel iets tussen mij en Lorenzo was. Tuurlijk, hij was er voor me met Maikel, hij was er in tijden van nood. Hij was er elke keer gewoon. Dan wordt het ook iets anders dan alleen een deal. Maar ik voel niks voor hem. Hij is nog steeds niet mijn favoriete persoon en dat zal ook zo blijven. Het was leuk, dit, met hem. Maar genoeg is genoeg.' Lexi is er sprakeloos van. Ik met een goede speech, natuurlijk is ze sprakeloos. 'Zo open ben je al een tijdje niet meer geweest.' Ik haal mijn schouders op. 'Je kent ons. Eens in de zoveel tijd-' 'Hebben wij een goed gesprek.' Maakt ze mijn zin af. Ik glimlach.

We stappen uit en lopen samen naar binnen. Als we binnen zijn, geeft Lexi mij een knuffel. Ongemakkelijk knuffel ik terug. Ik ben nog steeds wie ik ben en ik ben geen knuffel persoon. 'Genoeg Lex.' Ze trekt terug. 'Oké.' Ik lach en loop door naar mijn balkon. Ik steek mijn sigaret op en neem een paar goede hijsen. Een auto rijdt het terrein van mijn appartementencomplex op. Ik herken de auto uit duizenden. Lorenzo.

'Zou je de deur open kunnen doen?' Roept Lorenzo vanaf beneden als hij uitstapt. 'Nee, ik gooi hem wel naar beneden.' Plaag ik. 'Ik weet zeker dat je open wilt doen.' Roept hij terug met een speelse blik. Ik druk mijn sigaret uit en loop naar binnen.

Ik laat Lorenzo binnen. Verward kijkt Lexi mij aan vanuit de keuken. 'Hij komt zijn shirt halen.' Ze knikt. Ik loop naar mijn kamer met Lorenzo achter me aan. Hij sluit de deur van mijn kamer. 'Hij ligt ergens in die hoek.' Ongeïnteresseerd wijs ik naar de hoek. Ik ga zitten op het bed en kijk toe hoe hij zijn shirt zoekt. Als hij hem gevonden heeft, draait hij zich naar mij toe. 'Ik zal hem wel even aantrekken.' Hij trekt zijn shirt over zijn hoofd en een perfect lichaam komt in mijn zicht. Ik bal mijn hand tot een vuist om mijn verlangen in zijn lichaam weg te duwen. Hij zet een stap naar me toe. Afwachtend blijf ik zitten en haak mijn ogen vast in de zijne. Mijn wijze woorden lijken te vervagen. Ik wil hem en ik wil hem nu. Hij kan mij verleiden. Hij komt zo boven me hangen dat ik wel moet liggen. Wat ik dan ook doe en hij laat zijn gewicht voor de helft op mij leunen. Zijn lippen zijn enkele centimeters van de mijne verwijderd. Misschien zelfs wel millimeters. Ik voel zijn warme adem op mijn zachte huid. Ik stok mijn adem en slik hoorbaar. Hij kijkt van mijn ogen naar mijn lippen. Hij brengt zijn ene hand naar mijn wang en begint mij te strelen. Er ontstaat overal kippenvel op mijn huid. Ik rijk naar voren om hem te zoenen want ik houd het niet meer, maar hij trekt terug. Hij grijnst en trekt dan zijn shirt aan.

'Je dacht toch niet dat ik je zou doen, he?' Zuchtend blijf ik liggen. Hij kan hij me dit aan doen. 'Waarom doe je dit? Wat heb ik gedaan?' Ik ga zitten. Hij lacht schamper. 'Je hebt Ryan geneukt!' Verheft hij zijn stem. Wat is zijn deal daar toch mee? Weet hij überhaupt wie Ryan is? 'Wat is je probleem met hem? Ik ken hem al jaren en heb hem al eens eerder gehad.' Hij kijkt me verbaasd aan. 'Je kent hem?' Ik zucht. 'Ja, waarom zo verbaasd?' Hij gaat naast me zitten. 'Hij en ik waren beste vrienden vroeger.' Nu ben ik degene die verbaasd is. Hoezo kende ik Lorenzo dan nog niet? Voordat Ryan met Laura ging, was ik zo vaak met hem. 'Wat is er gebeurd.' Hij twijfelt, maar vertelt het toch.

'Hij stal alle meiden, al mijn ''fuckbuddies'', hij liet me altijd vallen en bedroog me. Het was nooit zo, maar doordat we op een avond achter dezelfde meid aan zaten, is het zo gekomen. Ik kreeg het meisje, hij kreeg de haat.' Uitgebreider gaat hij het niet vertellen, maar dat hoeft ook niet. Het is duidelijk wat er gebeurd is. Ik wist niet dat het zo zat. Daarom was hij zo geprikkeld over mij en Ryan. Hij dacht natuurlijk dat Ryan, mij stal van hem. Wat dom is om te denken van Lorenzo, want hij weet dat hij mij altijd in bed kan krijgen.

Dacht ik dat nou echt?

Ik wuif het weg. 'Dus, je moest maar eens gaan.' Ik sta op van het bed. Lorenzo staat ook langzaam op. Ik heb geen idee wat hij nu denkt. Ik leid hem naar de voordeur. 'Tot morgen.' Zeg ik ongemakkelijk. Sinds hij er achter kwam dat ik niet wist dat hij Ryan kende en hij er achter kwam dat ik Ryan juist al heel lang ken, is het gek en stil. Laat hem snel weg gaan. 'Tot morgen.' Zegt hij terug en kijkt me voor een paar tellen ongemakkelijk aan. Ja, ga nou maar. Zijn heldere, doordringende ogen maken het er niet beter op.

Zodra hij weg loopt, sluit ik de deur. Ik ben nu al benieuwd wat de morgen mij gaat brengen.

HetzelfdeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu