Altıncı

869 66 12
                                    

Bu iki olmuştu! Kimin oyunuydu bu?! Neyin nesiydi bu?! Herşey karışıktı. İstemeden bir çığlık atmıştım yine. Annem ile babam acil hızla odama geldiler.

"Monica iyi misin? Neler oluyor kızım?!" Dedi babam. Ardından annem:

"Monica, seni doktora götürsek." Dedi. Al işte. Deli sanıyorlardı beni. İyi de ben gerçekten görüyordum.
Al işte! Yine gitmişti bu yazı. Tanrım! Ben gerçekten deliriyor olmalıydım.

"Ben...Ben iyi değilim anne. Sürekli halisinasyon tarzı şeyler görüyorum." Dedim. İkisi de şaşkınlıkla beni dinliyorlardı.

"O zaman yarın psikolağa gidiyoruz." Dedi babam. Ne yapalım bir şey diyemeyecektim.

"Yalnız kalıp dinlenebilir miyim?" Dedim. Biraz düşünmek istiyordum. Bunların neden oluşunu bilmek istiyordum. Hakkımdı.

"Tamam kızım. Bir şey olursa bize seslen." Dedi annem. Bunlara nasıl son vermeliydim ki? Kurtulmak istiyordum. Ama herşey bu kasabaya gelmemizle başlamıştı. Bir şey vardı? Bir gizem... Ama bu herneyse bunu bulacaktım. Bir şekilde.. Öyle ya da böyle..

Gözlerimi kapattım. Ve uykunun kollarına bıraktım kendimi..

Saat 14.56 göz kapaklarımı yavaşça açtım. Karşımda Sam'i görmeme küçük bir çığlık attım. Bu bir halisinasyon muydu? Gerçek miydi? Daha sonra Sam elimi tutup "iyi misin?" Diye sorunca gerçek olduğunu anladım. Yavaşça doğruldum. Koltukta oturan ve bana gülümseyerek bakan Deatlhy, Jessica, Foris, Hollina'yı gördüm. El salladılar. Gülümseyen güler yüzlerine hasretle baktım. Bana sürpriz yapmış oldular böylelikle.

Ama hâlâ sevinemiyordum. Acaba onlara bu halisinasyonu anlatsa mıydım? Yok.

"Sürpriz! Arkadaşımızı ziyarete geldik." Dedi Hollina. Ardından Foris konuştu.

"Görüşmeyeli güzelleşmissin. Görüştüğün biri var mı?" Dedi.

"2 günde mi?" Diye karşılık verdim. Foris her kıza bakmıyordu. Yakışıklı biriydi. Ama ilgimi çekmiyordu. Şuanlık çeken kimse de yoktu olmamıştı.

"Ne var canım?! Millet iki günde evleniyor." Dedi.

"Ama ben onlardan değilim." Dedim.

Acaba annem biliyor muydu buraya geldiklerini? Tabii canım. Yoksa nereden gelebilirler ki?

"Siz niye gelmiştiniz? Gelmeyin demiştim. Buralar..." diyip sustum. Daha fazla bir şey söylemedim.

"Sana bir sürprizimiz daha var." Dedi Hollina. İyice meraklanmıştım. Ne olabilirdi?

"Eee neymiş? Söyleyin Çatlayacağım yoksa.." birbirlerine bakıp gülüştüler. Neler dönüyordu da haberim yoktu acaba?!

"Biz bu kasabaya taşındık. Kaç gündür seni o yüzden arıyamıyorduk. Sürpriz bozulmasın diye. Ama ben dün dayanamayıp sordum. 2 gündür uygun ve size yakın bir yer arıyordum. Dün sana 'biz gelelim mi?' Diye sorup biz buraya taşınınca bizi ister misin, diye sorup test etmiştik. Ama başarılı olamadın." Diyince çok şaşırdım. Onlar artık bir vampir kasabasında yaşayacağından bahsediyordu. İyi de bu olamazdı ki?! Onlara zarar gelirse kendimi affedemezdim.

VAMPİR KASABASI [TAMAMLANDI]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin