VAMPİR KASABASI [TAMAMLANDI]

On Sekizinci

1 HAFTA SONRA

"Hadi ama söyleyecek misin artık?"
Dedim Ed'e. Önce şişeye baktı daha sonra "tamam söyleyeceğim." diyince sevinerek gözlerimi açtım. Doğruluk mu? Cesaretlilik mi oynuyorduk. Ed ve ben çıkmıştık. Ben ona soruyordum. Doğruluk demişti. Ben de ona eskiden sevgilisi olup olmadığını sordum. Ama söylemiyordu. Kesin yoktu ve o yüzden utançtan dolayı söyleyemiyordu bence.

"Vardı." Bir an ne diyeceğimi bilemedim. Şaşkınca gözlerimi ondan alıp şişeye çevirdim. Bu sefer o bana soruyordu. Ben de doğruluk diyecektim.

"D? C?"

"Doğruluk." Sinsice sırıttı.

"Bugüne kadar hiçbir erkeği kendi isteğinle öptün mü?" Evet demeye yelteniyordum. Ama James vardı. Yine de takmayacaktım. Sonuçta herşeyi biliyordu. Daha sonra anlatırdım ona ben.

"Evet. Birebir kendi isteğimle irademle." Elinin sıkıp yumruk yaptığını gördüm. Yavaşça alt dudağımı ısırdım. Gülmemek için kendini fena hâlde zor tutuyordum.
Ayağa kalkıp başka bir yere gitmişti. Ama tabii ki peşinden gitmek gibi bir şey yapmayacağım.
Ed'in bir vampir Avcısı olduğunu öğreneli üzerinden 1 hafta geçmişti. Daha sonra herşeyi anlatıp defalarca kez özür dilemişti.

Ben de başımdan kovmak için affetmiştim. Yoksa herşey bu kadar basit değildi. Ona hâlâ soğuk davranıyordum. Ama gittikçe bağlanıp, aşık oluyordum. Keşke...
Herneyse. "Seni seviyor." Bir anda bakışlarım ona kaydı. James' e. "Hı?" Bir şey diyemezdim. Sormak istediğim o kadar soru vardı ki? Soramıyordum. Kafam soru işaretleriyle dolup taşmıştı. "Umurumda bile değil. Böyle konular hakkında da konuşmayın. İtici geliyor. Konuşsanız Bile ben duymayayım yeter." Kalbi kırılmış gibi hali vardı. Ama ben... Öyle demek istememiştim ki. Neden herşey yanlış anlaşılıyordu. "Bak benden sana kuzen tavsiyesi. Pişman olacaksın." diyip ayaklarını yere vurarak gitti. Arkasından konuşmaya başladım sinirle. "Bu mu tavsiye? Hiç demeseydin." Bir cevap dahi alamamıştım.

O sıra çığlık sesleri ile irkildim.
Ed? Ben? Ed? Ben? Ed? Ben!!!! Yardım etmeliyim.. TANRIM!

BU..

OLAMAZ!

TANRIM!

Aşağıya büyük bir vampir hızıyla gittiğimde gördüklerim ile şok olmuştum. Aşkım? Ed? Ben? Onu kurtarmalıydım. Hollina onun kanını emiyordu. Gidip de ne yapsaydım? Diye düşünürken aklıma tek bir düşünce gelmişti!
Yapmalıydım!

Merhaba ponçikli okuyucularım. Bu bölümün de sonuna geldiniz. Devamını merak ediyorsanız, bu bölüme en az 3 ten fazla oy gelmeli. O, oylar gelene kadar çoktan bitirmiş ama yayımlamamış olurum ;)

Sizleri seviyorum 💚

Hep seveceğim de... 💙💛

Keyifli okumalar.