VAMPİR KASABASI [TAMAMLANDI]

Dokuzuncu

Hollina. İlk tanıştığım arkadaşım. Eski kasabadaki okuldayken bir grup çocuk tarafından dalga geçilmiştim. Bana yaklaşmaya çalıştıkları sırada Hollina araya girip beni kurtarmıştı. Onu çok seviyordum. Diğerlerini de. Ama Hollina farklıydı diğerlerinden. O farklıydı.

Şimdiyse benim yüzümden vampir olmaya başlıyordu. Biliyor muydu ki?

Bunları düşünmeyi bırakma zamanıydı. Annemin seslenmesiyle irkilip arkama döndüm.

"Geliyoruz anneciğim."

O sırada kapı çalınmış, içeriye Sam girmişti. Gözlerine hatta yüzüne bakmamaya çalışıyordum. Vampir olduğumu biliyordu. Utanıyordum.

"Kızlar, güzel olmayı bırakın. Okula geç kalacağız." Dedi Sam. Güldük. Ama ben önüme bile bakmıyordum.

Bugün günlerden Cumaydı. Yarın haftasonu oluyordu. Buna göre plan yapmaya başlamıştım. Yarın arkadaşlarımla beraber uzaktaki bir ormana gidecektik. Burada takılı kalamazdık ya.

Kahvaltımızı yapıp, yola çıktık. Okul çok yakındı. Hatta gelirken bizimkilere ev bile bulmuştuk. Mutluyduk şu anlık. Ama ben mutsuzdum sanırım tek.

"Arkadaşlar birbirimizden ayrılmak yok. Baştan söyleyeyim olur mu?" Dedi Hollina. Hepimiz memuniyetle kabul ettik. Bundan sonra mutluluğumuzun asla bozulmasını istemiyordum. Ben bir tek kendimi düşünen bir değildim. Sevdiğim herkesi sonsuza değin, düşünürdüm.

"Allah bilir nasıl tipler vardır burada şimdi?"dedi Foris. Foris'in sevmediğimiz tek yanı, ön yargılı olmasıydı. Onun haricinde onu zaten çok seviyorduk.

''Sana mı düştü Foris? Sana ne?!" Dedi Hollina hafif sinirli bir edayla. Bu sinirini görünce anlayamasam da bir şeyler sezdim. Gülmemek için alt dudağımı ısırdım. Daha sonra içimden, herneyse. Diyerek gülmeyi bırakmaya çalıştım. Ama zordu.

Okula çoktan girmiştik bile. Hepimiz aynı sınıfta değildik. Bu çok üzücüydü bizim için.

Ben ve Sam aynı sınıftaydık. Hollina ile Foris. Jessica ile de Deatlhy. Ne şoku bu be?!

"Keşke hepimiz aynı sınıfta olsaydık." dedi Hollina. Ardından Jessica'da onayladı. Ben de..

"En azından ikişerli ikişerli aynı sınıftayız." Dedi Jessica. Herkes onu onayladı. Ama napabilirdik ki? Razı olmalıydık.

Hele şükür zil çalmıştı. Bir an ders hiç bitmeyecek sanmıştım doğrusu. Ama herşey bu kadar da değildi. Bizim sınıfta James diye biri var. Tanıştık da.. Çocuk peşinden ayrılmak bilmiyor ki. Salak! Hakaret etmemeye çalışıyorum ama zorluyor.

"Bu çocuk beni sinirlendirmeye başlıyor Monica. Bir şey konuşuyoruz. Yarım kalıyor." Dedi Sam Kızgınlık ile. Bir şey diyemedim. O da demedi. Evet herşey bu kadar hızlı ilerliyor :) ;) ...

Okul bitmişti. Hepimiz yan yana yürüyorduk. Ve yarın hakkında konuşuyorduk. O kadar heyecanlı değildim tabii ki.

"Bakın ne diyeceğim? Yarın ben ve Jessica, bir Hacivat ve Karagöz gösterisi hazırlayalım. Hem eğlenmiş oluruz. Fena mı?" Dedi. Biraz çocukcaydı.

"Çocuk muyuz biz Tanrı aşkına?!" Dedi Foris. Ona kızgınlıkla baktık.
Sustu. Jessica da onaylamıştı.

1 GÜN SONRA

Hepimiz üstümüze güzel ve rahat şeyler giyinmiştik. 4 tane sepetimiz vardı kocaman. Sepetleri bagaja yerleştirdik. Şoför koltuğunda Sam vardı. Ben arkada oturuyordum. Şoför koltuğunun yanındaysa Foris oturuyordu.

Deatlhy, ben, Jessica ve Hollina arkaya oturmayı tercih etmiştik.

"İnşallah bütün günümüz iyi geçer." Dedi Deatlhy. Hepimiz gülümsedik.

Aramızda gülüşüp konuşuyorduk. O sırada önümüze aniden biri çıkınca herkes çığlık atmaya başlamıştı. Büyük ihtimalle vampir olmalıydı. Arabayı durdurmuştu. Ben hariç herkes korkuyordu. Sam, Hollina, Deatlhy, Jessica, Foris.

Gözleri kırmızılaşmış bakıyordu sadece o. Bense onu tehdit ediyormuş gibi bakıyordum. Elim hızla kilit düşmesine gitti. Kapıyı kilitledim hızla.

"Sam, hemen arabayı sür! " dedim. Duymuyordu. Donmuş gibiydi.

VAMPİR...

Bu olamazdı. Arabayı kırmaya çalışıyordu bu yaratık...

Napacaktık?!

Merhabalar bu hikayeyi bu kadar sürdüreceğimi tahmin etmemiştim. Diğer bölüm sürpriz bölüm olacak. Keyifli okumalar. Vote ve yorumları eksik etmeyin canlar.