Yedinci

761 64 11
                                    

Sevinsem mi üzülsem mi? Bilemedim. Onları sürekli koruyamazdım ya.

"Monica, sevinmedin mi yoksa?" Dedi Deatlhy. Vampir olayı olmasaydı, şu an sevinçten çıldırıyor olurdum.

Peki ben onları vampirlerden nasıl koruyacaktım? Acaba anlatsam?

Bir karar verdim! Şimdi.

Onlara bu akşam herşeyi anlatacaktım. Vampirleri bilmeleri gerekiyordu.

"Bu akşam burada kalın. Siz kalacak bir yer bulana kadar." Dedim. Onlar kabul ettiler.

"Olur." Bir an gerildiğimi hissettim. Onların başına bir şey gelirse kendimi asla affedemezdim. Biz kardeş gibiydik. Asla ayrılmazdık. Bu 2 günlük ayrılık bize 2 yıl gibi gelmişti.

"Hadi valizlerinizi yerleştirin isterseniz. Rahat olun siz." Dedim. Sonuçta burada kalacaklardı. Ailemin de haberi vardı. Ama şu düşünceyi aklımdan çıkaramadım;

"Biz artık bu kasaba da yaşıyoruz Monica." İstiyordum yanımda olmalarını. Fakat burada değil. Burası bir vampir kasabası. Onların kokuları çok güzel. Ben bile bazen zor dayanıyorum. Ben kardeş gibi olduğumuz arkadaşlarımın kan kokusundan bu kadar çok etkileniyorsam, başkalarını düşünemiyordum. Bu kasaba vampir kasabasıydı.

Saat akşamın 7'siydi. Akşam yemeği yiyorduk. Annem, babam ben, Hollina, Sam, Deatlhy, Foris, Jessica.

Size bir şey söyleyeceğim, aslında ben Foris ve Hollina'yı birbirine çok yakıştırıyordum. Ayrıca, Jessica ve Deatlhy 'i de aynı şekilde. Geriye bir tek ben ve Sam kalmıştık. Bunu düşününce utanmıştım.

Masada yemek yerken bir şey dikkatimi çekmişti. Foris ve Hollina karşı karşıya. Sam ve ben karşı karşıya. Deatlhy ile Jessica karşı karşıya oturmuştu. İyi de benle Sam ne alakaydı? Ben onu sevmiyordum ki. Ama onun beni sevdiğini biliyordum. Şu ana dek kimseye aşık olmamıştım. Şu anlık da istemiyorum zaten.

"Elinize sağlık Bayan Stullburg." Dedi Sam. Onun ardından hepsi aynısını diyip sofradan kalktı.

"Afiyet olsun, çocuklar." dedi annem.

Ardından peşleri sıra ben de çıktım. Odama geldik.

"Siz yük olmak istemiyoruz." Dediler.

"Öyle düşünmeyin. Kendi eviniz gibi düşünün. Rahat edinin." Dedim. Öyle olmalarını istiyordum.

Hep birlikte bir kaç dakikadır sohbet ediyorduk. Böylece sohbetimiz yaklaşık iki saati buldu. Herkesin uykusu gelmiş görünüyordu.

"Ben yatıyorum. Herkese iyi geceler." Dedi Jessica. Ardından Hollina, Deatlhy, Foris, ve ben de dedim. Uykumuz gelmişti. Ama Sam, düşünceli ve sessiz görünüyordu. Tamamen kendi hâline bıraktım. Elbet uykusu gelip yatacaktır.

Ama en sonunda dayanamayıp soracaktım ki, baktığımda Sam dışında herkes uyumuştu. Sam'in yanına gittim.

Bir şey söyleyecekken anında beni kendine çekti. Ne olduğunu anlamakta dakikadır zorluk çekiyordum. Daha sonra Sam konuşmaya başladı. Ama duyduğum sözler beynimin etini yemiş gibiydi resmen.

"Vampir olduğunu biliyorum."

VAMPİR KASABASI [TAMAMLANDI]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin