VAMPİR KASABASI [TAMAMLANDI]

On İkinci

Hikayeyi buraya kadar devam ettireceğimi sanmıyordum. Hepinize sonsuz teşekkürler:))

Şaşkınlıkla bakıyordum sadece. Onların bakışları farklıydı. Ama Sam yoktu. Ortalıkta.

''Arkadaşlar!" Diyerek onlara koştum ve sarıldım. Onlarda bana sarıldılar.

''Özür dileriz biz. Gerçekten.."

"Tamam boşverin. Bitti herşey. Eskisi gibi olalım yeter." Dedim. Tamam dediler. Hepsini çok seviyordum. Ama Sam nerdeydi?

"Sam Nerede?"

"Seninle gitti sanıyorduk." Diyince şaşırdım. Kaybolmuş olamazdı değil mi? Hem de Vampir Kasabası'nda.. Tanrım! Bu olamaz..

"Döner. Siz hiç merak etmeyin." Dedi Deatlhy. Ama yine de içimdeki azap gitmiyor, bitmek bilmiyordu.

"Hollina, bir vampir mi?" Diye sordum. Çekiniyordum şu an.

"E-e-evet." Dediler. Hâlâ benden korkuyor olmalıydılar. Ama bir şekilde güvenimi kazandırmalıydım onlara. O sıra da yavaşça gözlerini açtı Hollina. Ama bu çok tehlikeliydi. İlk Vampire dönüşen biri insanlara karşı kendini tutamazdı. O yüzden korumalıydık.

"Arkadaşlar. Bir insan ilk Vampire dönüştüğü zaman kendini insanlara karşı asla tutamaz." Deyip ardından devam ettim "Birazdan uyanacaktır. O yüzden buradan kaçmalısınız. Eminim dayanamayacaktır." Dedim. Korkmuşlardı. Ama çaresiz değillerdi elbette.

"Siz başka bir yere gidin. Hollinayı alıştırana kadar. Olur mu?"

"Tamam." Dediler.

10 dakika Sonra

Hollina uyanmış sakin kalmaya çalışıyordu.

"Şimdi.. Ben bir.. Vampirim.. Öyle mi?!" Diye sordu endişeyle. Cevap vermek istemiyordum.

"Evet. Ama korkma kötü bir şey yok. Vampir olmanın avantajları var."

"Tanrım!.." diyerek sözümü kesti.

"Diğer insanlar senden hep korkar. Daha güçlü olursun ve çok hızlı koşabilirsin. Çok iyi görür ve duyabilirsin. Koku yeteneğin de süperdir." Dedim. Zoraki bir gülümseme belirdi yüzünde.

"Sende tüm hepsi var mı? Bizden nasıl sakladın bu özellikleri kullanmadan?" İstemsiz bir biçimde kahkaha attım.

"Size söyleyecektim. Fakat benden kaçmanızdan korktum. Öyle de oldu." Dedim etrafa bakarak. Gözlerim dolmuştu. Ağlayacaktım neredeyse.

"Heey! Hey!" Dedi. Güldük. Daha sonra asıl konumuza geldik.

"Hollina... Bundan sonra çok dikkat etmen gerekiyor" anlamayan gözlerle baktı.