BERCESTE'NİN VAVEYLA'SI

• 4.Bölüm •

Herkese yine yeniden merhaba 4. Bölüm ile karşınızdayım.

Oy vermeyi unutmayalım ve satır arası yorum yapalım lütfen.

Sizleri seviyorum.

Keyifli okumalar dilerim...♡

-----------------------------------------------------------------------------------

"Ulan Yağmur bak bu fotoğrafta da sana bakmış." diye aklınca benimle dalga geçiyordu Kağan.

Kağan ile Toprak Marnero'yla çekildiğimiz fotoğraflara bakıyorduk. Hepsi gerçekten çok hoş fotoğraflardı ve Kağan her zaman ki gibi yine saçmalıyordu. Onun ile çekildiğinde robot gibi çıktığını, gülümsemediğini dert edinmişti kendine. Benim ile çekildiği fotoğrafta bana gülümseyerek bakıyordu ve eli belimdeydi. Açıkçası bu resmi dışarıdan gören birisi bizi sevgili bile sanabilirdi.

"Kağan saçmalama lütfen, anlık çekilen bir fotoğraf eminim ki sana da gülümsemiştir ama fotoğrafçılar yakalayamamıştır." dedim teselli edercesine.

"Elini senin beline koymasını nasıl açıklayacaksın peki?"

Sustum... ne diyebilirdim ki?

"Bak gördün mü öyle kalırsın işte." dedi avucunun içini göstererek.

"Köfteee!" dedim isyan edercesine.

"Aman tamam kapatalım bu konuyu konuştukça sinirleniyorum zaten."

"İyi tamam ben gidiyorum."

"Nereye yine?"

"Annemler ile görüntülü konuşma yapacağım, onları çok özledim." dedim dudaklarımı büzerek.

"Aman git konuş. Ana kuzusu patates seni."

Göz devirmek ile yetindim. Odadan çıkarken aklıma yine Yusuf olayı gelmişti. Olayın üzerinden tam 2 gün geçmişti. O gün bana bir şey açıklayacağını söyledikten sonra telefonu çaldı ve gitti. Ertesi gün de unuttum deyip geçişirmişti. Hala içim Yusuf'a karşı buruktu ama dile getiremiyordum. Eskisi gibi devam ediyorduk.

Bu çok salakça bir durumdu.

Kantine indiğimde köşede bir masaya oturup telefonumu çıkardım hemen. Annemleri cidden çok özlemiştim ve ana kuzusu olduğumu da düşünmüyordum. Biraz bekledikten sonra annem hemen açmıştı ama babam yanında yoktu.

"Annem nasılsın seni çok özledim." dedim.

"Bizde seni çok özledik birtanem nasılsın?"

"Çok iyiyim, burda herşey yolunda. Babam nerde?"

"Baban yine Samsun'a gitti. Çok yoğun bu aralar."

Babam gemi tersanesinde usta başı olarak çalışıyordu. İşlerini çok iyi yaptıkları için daima babam ve ekibi tercih ediliyordu. Haliyle sürekli şehir dışına çıkması gerekiyordu.

"Ne zaman gitti?" Babam normalde bana haber verirdi ve gittiği yerden bir şey isteyip istemediğimi sorardı. Bu sefer bana haber bile vermemişti. Bu duruma biraz üzülmüştüm açıkçası.

"Çok olmadı ya, 2 gün önce gitti. En son görüştüğümüzde 2 ya da 3 güne işlerinin biteceğini ve geri döneceğini söylemişti."

"Tamam annem ben şimdi kapatıyorum. Birde babamı arayacağım sonra da okula geçerim zaten.