《Sevda kuşun kanadında, ürkütürsen tutamazsın.》
"Ve sen Berceste'm, ya bu fırtınada batıp kaybolacaksın ya da limanına sığınacaksın."
"Sen benim limanım değilsin! Yeter artık kes zırvalamayı! Lütfen gitmeme izin ver, izin ver ki kendi fırtınamda kay...
Yaşadığım olayın şokunu hala üzerimden atabilmiş değildim. Sahilde durduk yere beni öpmüştü. Kendimi çok tuhaf hissetmiştim o an. Olayın üzerinden saatler geçmişti ve ben Kağan'ın evinde oturuyordum. Evde kimse yoktu. İlk baş anlatmayacağım demiştim ama bunu Kağan ve Irmak'tan saklayamazdım.
Bir süre sonra eve ilk Irmak gelmişti, kapıyı açar açmaz karşısında beni görünce korkmuştu. Küçük evdi sonuçta.
Ev 2+1'di. Kapıdan girer girmez mutfak ve oturma odası karşılıyordu insanı. Oturma odasında beyaz bir L şeklinde koltuk vardı. Mutfak oturma odası ile karşı karşıya geliyordu ve ortada bir yemek masası vardı. Odalardan birinde Kağan diğerinde Irmak kalıyordu. Ben eve taşındığım zaman Irmak ile aynı odada kalacaktım. Bizim odamız Kağan'ın odasına göre biraz daha büyüktü.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Kız korktum, insan bi haber verir evdeyim diye."
"Aklıma gelmedi aramak. Neyse onu bunu bırak gel sana neler anlatıcam ben. Bomba! Bomba!"
Dedikodu sesi duyduğunda Irmak'ın gözleri açılırdı her zaman. Omuzunda ki çantayı yere atıp ayakkabılarını çıkarmadan hemen koltuğa uzanarak yanıma atladı.
"Aşkım bana bunlarla gel..." ellerini çenesinin altına koyup ayaklarını sallamaya başladı. Bu haline gülmeden edememiştim.
"Sendeyim... anlat."
Her şeyi en ufak detayına kadar anlatmıştım Irmak'a. Her cümlemde biraz daha şaşırıyor ve saçma sapan komik tepkiler veriyordu.
"Oha! Ben neler kaçırmışım, bence Kağan haklı." dedi Irmak.
"Bilmiyorum, en başta Kağan'a katılmıyordum ama şimdi birazcık hak veriyorum gibi ama çok azcık."
"Birazcık mı? Yapmaa..." dedi göz devirerek. "Adam resmen sana asılıyor ve sen birazcık diyorsun, delirdin herhalde?"
"Delirmedim, sadece olgun davranıyor ve düşünüyorum."
"Sen mi?" dedi Irmak dalga geçercesine.
"Amaan neyse ne, sizde durumlar nasıl Oğuzhan ile?"
"Ayy Allah'a şükür çok iyiyiz Oğuzhan bana kendimi çok özel biri gibi hissettiriyor. Onu çok seviyorum."
