Patenci Gençlik Yolda...

BU DAHA BAŞLANGIÇ!!! -7. bölüm-

??? GÖZÜNDEN... 

Onları uyarmıştım. Bunu kendileri istediler. Bir planım var. Bu kızların paten sürdüğü zamanlar belli zaten. O paten sürdükleri gün Kemal'le birlikte Bu kızları biraz ıslatacağız ve sonunda da patenler pert olacak. Ne plan ama kahretsin çok mükemmelim. Yaşasın kötülük,kötüler her zaman kazanır. Yarın çok eğleneceğiz

ERTESİ GÜN... 

Sonunda sabah oldu. Bu gün kesin gelecekler. Biz biraz Kemal ile birlikte biraz oturduk sürdük falan sonra bu salaklar da geldiler of bir giriyorlar parka bütün gözler bunların üstünde. Ama şimdi söndüreceğim ben onların havalarını. Üçü de her zaman olduğu gibi yan yanaydılar. Bende sanki bunların karşısından gelir gibi geldim ve hepsine teker teker hızlı bir şekilde çarptım. Üçü de süs havuzuna düştüler. Patenler ağır olduğu için suda batmışlardı. Çocuklarda (Doğan,Deniz ve Utku) patenlerini çıkartıp kızların yanına gittiler ve Utku Ela'nın,Doğan Defne'nin,Deniz ise Ayla'nın yanına gittiler ve kızları sudan çıkarttılar. Doğan beni kolumdan çekiştirerek oradan uzaklaştırdı ve; 

 Doğan: Bana bak sürtük, Bu kızlarla uğraşma ne yapacaksan bize yap. 

???: Senin canını yalnızca sevdiklerinle yakabileceğimi biliyorum.

Doğan: Sana hiç bir şey demiyorum. Fark ettiysen canımı neden yakmak istediğini dahi sormuyorum. Senden bıktım anladın mı beni? SÜRTÜK!!!

???: Bu daha başlangıç Doğan Erdem (Diye bağırdı.) Doğanın arkasından...

UTKU'NUN GÖZÜNDEN...

İyi misin? Cevap ver lütfen. diye sordum Ela'ya.

O ise üzgün bir şekilde,ben iyiyim ama patenlerim iyi değiller, dedi. 

Kızlar patenlerini çıkartmışlardı. Doğan, kızlar bizim eve geçelim bende rulman temizleyici var onunla silersek bir şey kalmaz dedi. 

Defne: Ya cidden mi bebeklerim iyileşecek mi? dedi.

Doğan: (gülümseyerek ve Defne'nin gözlerinin içine bakarak) İyileşecekler...)

Deniz ve Ayla ise sohbet ederek ilerliyorlardı.

Ben bir anda Doğan'ın yanına gittim ve Annen evde mi? Evdeyse ben utanırım, ya yanlış anlarsa ya Doğan bir şey desene ya.

Doğan: Konuşmama izin vermiyorsun ki (dedi ve gülümsedi.)

ELA'NIN GÖZÜNDEN...

Ya bu çocuğun gözlerine düşmemek elde değil ya birde siz gülerken göreceksiniz gözlerinin içi parlıyor bu yalnızca bende olur zannediyordum. Eğer çok içten gülersem gözlerim parlıyor.

AYLA'NIN GÖZÜNDEN...

Biz Deniz ile birlikte yürüyorduk. Deniz işte burası Doğan'ın evi. Gel içeri geçelim dedi. Olmaz kapıda yapalım. dedim. O da olur mu hiç öyle şey? Doğanların evinde patene ayrılmış bir oda var orada yaparız dedi. Şaşırmıştım. En büyük hayalim ileride kendi evim olursa patenlerim için ayrı bir oda yapmaktı. Her neyse şimdi içeri gireceğiz...

(ŞARKI BİRAZ ALAKASIZ OLDU AMA ÇOK GÜZEL BİR ŞARKI OLDUĞU İÇİN KOYMAK İSTEDİM. AYRICA BÖLÜMÜ BEĞENDİYSENİZ YORUM VE VOTE/OY ATMAYI UNUTMAYIN. HOŞÇAKALIN)