ŞANSA İHTİYACIMIZ YOK! -12. bölüm-

52 6 1
                                    

Doğan ve o çocuk yerleri mumladıktan sonra slide atmaya başladılar. Tabii ki de Doğan yaparken daha iyi yapmıştı bir sıfır. Kız bana bakıyordu. Saçları benim saçlarımdan daha koyuydu. Kahverengi gözleri benim ela gözlerim arasında hiç kalırdı. Ben de patenimle ortaya doğru bir adım attım. Kız bana, Bol şans! dedi. Nedense hiç içten gelmedi. Ben de ona bizim şansa ihtiyacımız yok! dedim. Utku bana göz kırptı. Sonra kızla basamaktan ters atlayıp daha sonra da yukarıda görseli olan hareketi yaptık. Daha doğrusu ben yaptım,o yapmaya çalıştı. :D Sonuç: 2-0 hahahhha 

Sırada Deniz ve adını bilmediğim serseri bir erkek vardı. Onlarda patenler iki zıt yöne bakacak şekilde yan gitme hareketi (jilet) yaptılar. Kazanan bu turda yoktu çünkü cidden ikisi de eşit yaptılar. Bu çocuk Deniz'i biraz zorladı durum, 3-1 şeklinde ilerliyor biz üçüz.  :D

Her neyse herkes karşıdan biriyle hareket yaptıktan sonra karşı gruptan bir erkek benimle kapışmak istediğin söyledi. Bende tabii yani yenilmeyi çok istiyorsan olur dedim.

Sonra çocukla sıra sıra hareket yapmaya başladık ben hareket yaparken bir anda bana çelme taktı. Ben tam düşecekken Utku hemen beni belimden tuttu. Birbirimizin gözlerine bakıyorduk. Utku gözlerini ayırmadan bu yeşil gözler... dedi. Gözlerim şuan gerçekten yeşil miydi acaba? Elini belimden çekmeden beni yatay pozisyondan dikey pozisyona getirdi. Hala birbirimize bakıyorduk. Karşı gruptan bir kız Utku'ya hadi gel kapışalım dedi. Utku, elini belimden çekerek bana izle beni dedi ve göz kırptı. Kıza, Kendine çok güvenme dedi ve sırıttı.

Hareket yaptılar kız kendini Utku onu tutsun diye yere attı. Ama Utku onu sadece bileğinden tuttu. Ve kaldırdı. Kız başka şeyler bekliyordu...  :D

Skor: 7-4 olmuştu. Tabii ki biz kazanmıştık. Kaybettikten sonra hızla burayı terk ettiler ama geri geleceğe benziyorlar.

Şimdi ne yapalım? diye sordu Defne.

Deniz: Bence sahile gidelim. Bizim sahilimize...

Ayla: Evet bizim sahilimize...

Utku: (Doğan'a bakarak) Bence bizim her zaman gittiğimiz yere götürelim kızları.

Doğan: Aynen bence de Deniz sen ne diyorsun gidelim mi oraya? 

Deniz: Bence gidelim ama siz bilirsiniz. 

Utku: Gidiyoruz o zaman? 

Doğan bir taksi çağırdı ve bizi uçurum gibi bir yere getirdi. 

Uçurum dibine oturduk. Birden Utku'nun ayağı kaydı!!! İnanamıyorum. Utku uçurumdan düştü. Doğan hemen suya atladı ve Utku'yu çıkarmaya çalıştı. Utku yarı baygın yarı ayık bir durumdaydı. Elim ayağım boşalmıştı. Kendimi tutamadan sebepsizce ağlıyordum. Bir yandanda Utku uyan diye bağırıyordum.

Ayla'nın Gözünden..

Defne ve Doğan yardım çağırıyorlardı. Ben Ela'ya sarılıyordum. Deniz Utku'nun bacağına saplanan kaya parçasına bakıyordu. Şu anlık çıkartmaması onun için daha iyiydi. Ela çok kötü durumdaydı. Onu ilk kez böyle ağlarken görüyorum. 

Doğan kendi kendine, Ah benim aptal kafam niye buraya gelelim dedim ki? Kahretsin hepsi benim yüzümden! 

Defne: Doğan'a sarılarak,Şşt sakin ol lütfen. Senin bir suçun yok anladın mı? BANA BAK DOĞAN, GÖZLERİME!

Doğan: Yapamıyorum güzelim. Kendimi suçlu hissediyorum...

Patenci Gençlik Yolda...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin