Patenci Gençlik Yolda...

BELKİ DE ONUN İYİLİĞİ İÇİN...

Utku: Alo? Doğan konuşalım mı?

Doğan: Ne oldu? (Bıkkın söylemişti)

Utku: Ela hakkında.

Doğan: Onun adını ağzına alma! Kız ağlıyor sabahtan beri sakinleştiremiyorum!? O seni seviyordu...

Utku: İşte bu yüzden konuşmamız gerek?

Doğan: Parkta bekle beni.

Utku: Her zamanki yer.

Doğan: Tamam çabuk gel.

...

Doğan: Evet, seni dinliyorum?

Utku: Bak bu bir tehdit. Damla yüzünden.. Ben çok özledim onu. Ne yapacağımı bilmiyorum. Onu çok kırdım.

Doğan: Seni affetmeyeceğini biliyorsun değil mi?

Utku: Biz barıştık değil mi?

Doğan: Sanırım... Şaka lan gel buraya! Dedi ve sarıldılar..

Utku: Ela'ya bir şey söyleme olur mu?

Doğan: Nasıl barışacaksınız?

Utku: Belki de onun iyiliği için unutmam gerekir?

Doğan: Saçmalama! Bak bence Ela'ya söyle ve numara yapın?

Utku: Anlar o zaman?

Doğan: Hayır, böyle olması daha kötü. Abinin dediğini hatırla, "o kızlar için sevdiğimiz kızları üzemeyiz." Biz daha güçlüyüz. Nefret güçlüdür, ama aşka yenik düşer...

Utku: Haklısın. Sen şimdi Ela'ya git de ki, Her zaman gittiği sahile gelsin. Orada bekliyeceğim.

Doğan: Tamam.

Utku: Buluşuruz. Hadi görüşürüz.

Doğan: Hadi bb.

...

Utku: Ela?

Ela: Ne işin var burada?

Utku: Yanıma gel konuşmamız gerek.

Ela: Aşkın nerede?!

Utku: Tam karşımda duruyor.

Ela: Bi git işine ya!

Utku Ela'yı kolundan tuttu ve kendine çekti. Birbirlerinin gözlerine bakıyorlardı.

Utku: Kaçamazsın! İzin vermiyorum.

Ela: İzin almıyorum? Bırak beni!

Utku: Konuşmamız gerek.

Ela: Sen konuşacaksan konuş, ben istemiyorum!

Utku: Bu kadar kolay unuttun mu?

Ela: Ne yani eve gidip ağlıyıp dondurma falan mı yiyeyim? Çok beklersin, aşkınla mutluluklar!

Utku: Böyle yapma. Damla'nın oyunuydu Ela.

Ela: Ya git başımdan! Bıktım artık Damlalardan da eski sevgililerinden de! Hep böyle mi olacak hı?

Utku: Sevmiyorsun yani?!

Ela: Hayır kahretsin ki çok seviyorum! Bu daha çok koyuyor!

Utku: Tekrar prensesim olur musun peki?

Ela: Üzgünüm..

Ela'nın Gözünden...

Arkamı döndüm gidiyordum ki o güzel ve tanıdık kokuyu ciğerlerime kadar hissettim. kolumu tuttu ve dudaklarından dökülen tek bir kelime beni durdurdu.

Utku: Gitme.. Lütfen gitme...