Patenci Gençlik Yolda...

PRENSESLERDE KALP KIRAR... -41. bölüm-

Ela: Ya şimdi yanlış anladı kesin. Utku yapma şöyle ya.

Utku: Sırıtıyordu bir şey olmaz. Hem biz nerede kalmıştık?

Ela: Utku öptün işte git artık!

Utku: Gitmemi mi istiyorsun? Gerçekten mi Ela? üzgün ve şaşkın bakıyordu.

Ela: Hayır yanlış anladın! Utku?!

Utku: Ela gidiyorum işte! 

Ela: Gitme... Koridora çıkmıştı. Peşinden koştum ve onu kolundan tutarak kendine çevirdim. Gözlerine baktım ve onu öptüm. Beni öptü ama sonra bıraktı ve gitti. Arkasına bakmasını bekledim ama bakmadı.

Utku'nun Gözünden...

Ağlıyordum, onu üzdüğüme adım gibi eminim. Ama ben daha çok üzülmüştüm. Bana git demesi sorun değildi benim için. Öyle bir söyledi ki sanki benden bıkmış gibi. Umarım bu onu son öpüşüm olmamıştır. Seviyorum onu ama beni sevseydi git demezdi, dese bile bu şekilde söylemezdi! Her neyse, sahile gideceğim.

Ela...

Doğan ve Defne kapıyı çalar ve içeri girerler.

Kafamı kaldırdığımda Defne ve Doğan bana bakıyordu. Bense sessizce ağlıyordum. Neden git dedim ki! Kahretsin!

Defne: Lan sen ağlıyorsun?!

Doğan: Neden bu kadar şaşırdın?

Defne: Sen hiç onu ağlarken gördün mü acaba? Ela ya kalbi kırıldığında yada kalp kırdığında ağlar. Hangisi oldu?

Ela: Kalp kırdım... 

Doğan: Az önce koridorda ne oldu?

Ela: Sen bizim odaya girdikten sonra Utku, "Ee nerede kalmıştık?" dedi. Bende Utku öptün işte yeter, git dedim. Çok kırıcı söyledim sanırım. Sonra odadan hızla çıktı bende koridora koştum ve öptüm işte! Ama o ilk defa öpmek istemedi. Öptü ama normalde böyle yapmaz. Çok kırdım onu! Çok aptalım!

Defne: Aptal falan değilsin! Bana bak Ela! Ela dedim!

Ela: Doğan bizi yalnız bırakır mısın?

Doğan: Tabii ki.

Utku'nun gözünden...

Sahile geldim. İlk defa bir kız için ağlıyordum. Çünkü gerçekten seviyorum. Kulaklığımı taktım ve gözlerimi kapattım...

Beni sanırım ilk defa kendisi öpmüştü. Bir işe yaramadı ama! Sahil bomboştu. Bir tek ben ve yüzüme hızla çarpan rüzgar... Bu şarkıyı çok seviyorum. 

"Prenseslerde kalp kırar hiç yanılmadım..."  Yalnızca bu cümle için bile dinlerim. Bu şarkıya ilk defa bir anlam yükleyerek dinledim. Ela her zaman benim prensesim olacaktı ama olamadı. Kahretsin!

Ayağa kalktım ve denize doğru ELAAA!!! Diye bağırdım. Rahatlamıştım, bunu her sinirlendiğimde yapardım ama bu sinir değildi bu kırgınlıktı...

...

Doğan: Defne ben Utku'nun yanına gidiyorum.

Defne: Nerede olduğunu biliyor musun?

Doğan: Biliyorum, kafa dinlemeye hep oraya gidiyor.

Defne: Nereye gidiyor?

Doğan: Görüşürüz güzelim.

Defne: Pff peki.

...

Ela: Defneee kendimi affettirmek için ne yapacağımı buldum!!!

Defne: Ne yapacaksın?

Ela: Onun resmini çizeceğim, ve küçük ve anlamlı bir kaç söz söyleyeceğim.

Defne: Ne duruyorsun? Başlasana?

Ela: Defne bana Utku'nun bir fotoğrafını bulsana.

Defne: Dur ınstagramda bir tane vardı. Onu çiz.

Ela: Tamam.

....

1 Gün Sonra...

Ela: Sonunda bitti.

Doğan: Bu gün taburcu oluyorsun, istersen seni Utku'nun yanına götürebilirim?

Ela: Sen dinlenmelisin.

Doğan: Bana bir şey olmaz gel gidelim. Arabaya bin.

Ela: Senin ehliyetin yok? 

Doğan: Arkadaşımdan aldım bu arada güzel sürerim yani. :)

Ela: Peki.

...

Ela: Daha gelmedik mi?

Doğan: Geld-...

Ela: Doğan!!! Hemen direksiyonu tuttum ve arabayı kontrol etmeye çalıştım ama fren ve debriyaja uzanamadım! Kahre-...

Doğan: Ela iyi misin? ELAA!? Ela uyan! araba ters dönmüştü yolun kenarındaydık. Ela'nın kafasına cam batmıştı ve çok kanıyordu. Bayılmıştı. 

Utku'nun Gözünden...

Eve dönerken yolda ters dönmüş bir araba gördüm. Bu Meriç'in arabası?! (Doğan'ın arkadaşı) Koşarak oraya gittim. 

Utku: ELAAAA!!!??? Ela uyan güzelim! Elaaa!!! Doğan iyi misiniz?! Ela'nın elinde bir kağıt vardı, bu,bu bendim. Kendisi çizmişti. İnanamıyorum ben, ben gereksizce onu üzmüştüm! Ela uyan! Uyan sevgilim!!

Doğan: A-ambulansı ara Utku!