Patenci Gençlik Yolda...

ONLAR KİM!? -33. bölüm-

Utku: O kim oluyor ya benim sevgilime sataşıyor?!

Defne: Ben onlara göstereceğim!

Feride teyze: Hop hoop kaç kişi bunlar bakayım?

Doğan: Şimdi şöyle Feride teyze ben parktaki nerdeyse bütün patencileri tanırım. Ama o buradan değilde başka parktan arkadaşlarını çağırıyor. Bana kafayı takmış durumda.

Feride teyze: Ela'dan ne istiyor?

Doğan: Sevdiğim ve değer verdiğim herkesin canını yakmaya çalışıyor. Önce Defne, sonra Utku ve sonra da Ela... Sırada ise... Allah kahretsin! Hepsi benim yüzümden oluyor gittiğim her yere bela götürüyorum. (Sesi çok üzgün ve çaresiz çıkmıştı)

Feride teyze gider...

Defne: Sen bir şey yapmadın. Üzülme. Lütfen beni de üzüyorsun...

Doğan: Defne, neden bu kadar çok seviyorum seni? Neden sen varken kendimi farklı hissediyorum?

Defne: Doğaan... Benim yüzümden başın belaya giriyor. Benim yüzümden hepsi!

Doğan: Şşt deme öyle. Hem sen bir şey yapmadın ki?

Defne: Teşekkür ederim. Kendimi hep iyi hissetmemi sağlıyorsun.

Doğan: Ben bu yüzden seninleyim. Sevgilim...

Defne: Evet, sevgilim...

...

Doktor: İçeriye bir kişi girebilir? Kim girecek?

Utku: Her birimize baktı ve sonra içeriye girdi.

Ela ve Utku...

Ela geçmiş camın kenarında oturuyordu. Dışarıda doğmak üzere olan güneşi izliyordu.

Utku: Ne işin var camın kenarında? Yanıma gel.

Ela: Burası daha güzel. Ben ne zaman çıkacağım buradan ya?

Utku: Bilmiyorum. Yanıma gel lütfen seni çok özledim...

Ela: Bana ne oldu ben hatırlamıyorum ne olduğunu?

Utku: Neyi hatırlıyorsun en son?

Ela: En soon şeyy... He şey ben iyi değilim dedim ve seninle kalktık. Daha sonra da ıı şeyy. Yok başka bir şey hatırlamıyorum.

Utku: Sonra sen bayıldın. Ben başını dizime koydum. Sonra Doğan'ı aradım ve ambulans geldi.

Ela: Ben, özür dilerim.

Utku: Neden?

Ela: Benim yüzümden buraya geldin, benim yüzümden korktun, benim yüzümden oldu işte!

Utku: Hayır sen hiçbir şey yapmadın. Hepsi Ilgın'ın suçu!

Ela: Ne!? O mu yaptı?! Niye söylemedin? (Bu sefer cam kenarından kalktı ve meraklı bir şekilde bakmaya başladı.)

Utku: Merak etme biz onların yanına bırakmayacağız bunu.

Ela: Ben kendim yapabilirim anladın mı? :)

Utku: O öyle olmaz güzelim.

Ela: Of benim yüzümden başını belaya sokmanı istemiyorum.

Utku: Başımı belaya sokmayacağım, başımı beladan kurtaracağım...

Ela: Utku, ben korkuyorum. Sana bir şey olmasından korkuyorum.

Utku: Bana bir şey olmaz anla artık Ela.

Ela: Adımı artık bela diye değiştireceğim. :D

Utku: Ama tatlı bela? Hahahahahha :D

Ela: Kendini yaralamayacaksın değil mi? Yani kavga falan etmeyeceksin? Söz ver?

Utku: Söz veremem.

Ela: Söz ver lütfen?

Utku: Peki ama bulaşırsa umrumda bile olmaz. Dalarım banane?

Ela: Hiç akıllanmayacaksın değil mi? ?

Utku: Hayır :D Akıllıyım, ama aptalca şeyler yapmak daha çok hoşuma gidiyor...

Ela: Seni bu yüzden seviyorum. Ela gözlü bela...

Utku: Ela gözlü prenses...

Ela: Utku benim yüzümden başına bir şey gelirse kendimi affetmem.

Utku: Bak, ben yaralansam bile yaralarım seninle geçiyor. Sana bakınca, sesini duyunca, gözlerin böyle ışıl ışıl olunca, güldüğünde... Ben senin yüzünden yaralansam bile yaralarım seninle geçiyor...

Ela: Seni neden bu kadar çok seviyorum? :D

...

Utku: Gel güneşin doğuşunu izleyelim?

Ela: Olur.

Utku Ela'nın başını omzuna yaslar ve kendi başını da Ela'ya yaslar. Çok tatlı duruyorlar...

Utku: Ela, bir şey soracağım?

Ela: Sor?

Utku: Bu parkta kaç senedir sürüyorsunuz?

Ela: 6-7 sene oldu neredeyse. Niye sordun ki?

Utku: Çünkü uzun süredir buradaydık ve sizi bu yaz fark ettik.

Ela: Geçen senelerde pek parka gelmiyorduk. Bizde Doğan'ı biliyorduk seni bu yaz gördük?

Utku: Ben pek buralarda takılmıyordum, sahile falan iniyordum.

Ela: Utku, daha önce hiç aşık olmuşmuydun?

Utku: Evet... İlkokulda Ela diye bir kız vardı. Kumral, ela gözlü...

Ela: Bir dakika hangi okuldaydın?

Utku: ..... İlkokulu.

Ela: Ben 4 sene boyunca okudum orada.

Utku: Ben iki sene çünkü gitmemiz gerekiyordu...

Ela: Nereye?

Utku: Yurt dışına... Annem ve babam ayrılıyordu çünkü...

Ela: Anladım. Utkuuu! O-o aşağıdaki patenci kim?

Utku: O mu? Onlar de bence?

Ela: Utku onlar kim? Doğan tanıyor mu?

Utku: Soralım? ... Alo Doğan kanka aşağıdaki patenciler kim? Bir baksana.

Doğan: Dur bakıyorum kapa iki dakika.

Utku: Tamam ararsın.

Doğan: Tama-... Oha ohaa ohaaa laann!!!

Telefonu kapatır...