Benim Prensesimsin...

23 8 5
                                    

Utku hemen Ela'nın yanına çömeldi. Ela yerde baygın bir şekilde yatıyordu. Utku hemen nefes alıyor mu diye baktı. Kesik kesik nefes alıp veriyordu. Utku Doğan diye bağırdı ve Doğan'ın ayak sesleri gelmeye başladı. Bir yandan da ne oldu diye bağırıyordu. Kapıdan içeriye Defne ile birlikte daldılar.

Utku ellerini saçından geçirdi. Çılgına dönmüştü. Elleriyle saçını dağıttı. Ve ellerini sacından çekmeden keni kendine konuşmaya başladı.

Utku: Ya ona bir şey olursa? Doğan! Bir şey yap! Kahretsin! Şu lanet telefon nerede?!

Defne: Al bununla ara.

Utku: Ver.

Ambulansı arar ve adresi verir.

Utku: Merak etme güzelim, ben yanındayım. Her ne kadar istemesende ben yanındayım...

Defne: Ne? Ne diyorsun Utku?

Utku: Önemli bir şey değil.

Doğan: Ambulans geldi. Seslerini duyuyorum.

Doktor: Nasıl oldu? Ne olduğunu biliyor musunuz?

Utku: Hayır, ben odaya girdiğimde yerde baygın yatıyordu.

Doktor: Anladım, intihar olabilir mi?

Defne: Hayır o intihar etmez.

Doktor: Zehirlen olabilir. Evde onu zehirleyebilecek bir şey veya biri var mı?

Doğan & Utku & Defne: Ilgın!!!

Doktor: Tamam şimdi o şüphelendiğiniz kız ile birlikte hastaneye gekiyorsunuz. En yakını hanginiz?

Utku: Benim, ben sevgilisiyim.

Doktor: Tamam gel bakalım.

Ambulansta...

Doktor: Kalbi durdu diyorum. Çabuk 200 ml hadi!

Basar. ( hani şu kalp durunca verilen şok varya ondan.)

Doktor: 350 ml. Hadi seri olun!

Utku: O iyi mi? Size diyorum ona bir şey olursa mahvederim. Bu arabayı başınıza yıkarım. Anladınız mı beni!?

Doktor: Sakinleştirici verin. Sinir krizi geçiriyor.

(Hastanede...)

Utku'ya sakinleştirici verirler. Ela'nın durumu iyileşti ama hala dinlenmesi gerekiyor. Çok yorgun düşmüş.

Utku'nun Odası.

Doğan: Sonunda uyandın be. İyi misin?

Utku: Evet. Ela nerede? O iyi mi?

Doğan: İyi zehirlemişler. Sanırım Damla ve Ilgın yaptı. Ilgın Damla'yı eve çağırmış.

Utku: Ben onun yanına gitmeliyim.

Doğan: Dinlenmelisin. Utku, kanka dinlenmelisin.

Utku: Benim dinlenmeye ihtiyacım yok.

Doğan: Sinir krizi geçirmişsin ambulansta. Sakinleştirici ve serum verdiler. Hem serumun bitmeden bir yere gidemezsin?

Utku serumu tek hamlede fırlatıp attı. Kolu kanıyordu.

Utku: Ben serum falan göremiyorum.

Neyse ki Ela'nın kaldığı oda hemen yan odaydı. Acaba beni hala yanında istemiyor mu? Yoksa Doğan'ın anlattıkları doğru mu? Of ben en iyisi onun yanına gideyim.

Utku: Ela?

Uyuyordu. Gidip elini tuttum ve alnını öptüm. Çok masum duruyordu. Kendimi zor tutuyorum. Saçlarını okşayınca mmm gibi bir ses çıkarttı ve başını hafif oynattı.

Utku: Ela, güzelim?

Ela hafif uykulu bir şekilde cevap verdi. Çok yorgun düşmüştü.

Ela: Utku? Sen misin?

Utku: Benim birtanem.

Ela: Şey ben o gün lunaparkta söylediğim şeyler için özür dilerim. Damla yüzünden oldu. Seni seviyorum. Öhm öhm.

Utku: Biliyorum meleğim. Kendini yorma, dinlen olur mu?

Ela: Yanımda yatar mısın?

Utku: Elbette.

Ela yatakta kaydı ve Utku onun yanına uzandı. Ela başını onun göğsüne koymuştu. Utu'da çenesini Ela'nın başına dayamıştı.

Utku: Kokunu özlemişim bebeğim.

Ela: Ben senin her şeyini özledim. Sadece uyumak istiyorum. Prensim ile uyumak...

Utku: Benim prensesimsin...😘

Dedi ve Ela'nın çenesini tutup kendine çevirdikten sonra dudağını ölmeye başladı. Delice öpüyordu. Ela Utku'yu özlemişti, o yüzden karşılık veriyordu.

Utku: Nane sevmiyorum bir tanem. Naneli lip balm sürme, senin dudaklarının tadı daha güzel.

Ela kızarmıştı.

Utku: Benim güzel sevgilim utanırmıymış. :D hahhaha

Ela: Ya gülmee.

Utku: Tamam tamam hadi uyuyalım.

Ela başını yine Utku'nun göğsüne yasladı ve kendini uykuya bıraktı.

Utku...

Bütün gün onu izleyebilirim. O kadar özledim ki onu bir günde. Sadece benim olmasını istiyorum. Kimse üzmesin onu. Ben bu gün anladım ki onsuz yaşayamıyorum. Çok tatlı uyuyor. Öpmemek için zor tutuyorum kendimi.

Doğan ve Defne...

Doğan: Çok tatlı değiller mi?

Defne: Öyleler, aynı bizim gibi... Ay ben onu sesli mi söyledim?

Doğan: Hhahah evet.

Defne: Gülme ya.

Doğan: Sustur o zaman beni? Dedi ve yaklaştı.

Defne: Ne yapıyorsun? Doğan biraz uzaklaşır mısın?

Doğan: Uzak duramam, benden senden uzak durmamı isteme. Çünkü yapamam...

Dedi ve Defne'nin dudaklarına yapıştı. Defne'yi kendine öyle bir yapıştırmıştı ki Defne kaçamıyordu. Doğan Defne'yi bıraktı ve p*ç smileisini takınıp,

Doğan: Thanks baby.

Defne: Delisin sen.

Doğan: Senin delinim. Sana deliyim ben.

Defne: Evet sen benim delimsin...

Ayla ve Doğan hastaneye gelirler.

Ayla: Neden en son bizim haberimiz oluyor?

Deniz: Ayla sakin ol güzelim. Defne Ela iyi mi?

Defne eliyle Ela ve Utku'yu gösterdi. Odanın penceresi vardı ve içerisi gözüküyordu.

Ayla: Çok yakışıyorlar.

Doğan: Evet.

Deniz: Kantine geçelim mi?

Defne: Aynen, hadi gidelim.

...

Kantinde...

Damla ve Ilgın tam karşı masaya geçil otururlar.

Defne: Bu ne yüzle geliyor ya buraya?!

Dedi ve masadan kalkarak onların olduğu masaya yöneldi. Ayla arkasından geliyordu. Erkeklere döndü ve,

Ayla: Biz hallederiz. Dedi.

Kızların karşısına geçtiler ve...

******

(Yorum ve Vote/Oy atmayı unutmayın. Bir sonraki bölümde görüşmek üzere.)

😘😘😘😘😘

Patenci Gençlik Yolda...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin