SANA YAKIŞMADI!

34 8 0
                                    

Doğan: Defne sakin ol!

Defne: Bırak beni! Anne uyan!!! Baba uyanın! BABA!!! ANNE!!! Uyanın lütfen... (Son cümlesi çok güçsüz çıkmıştı.)

Doğan: Çıkalım artık Defne gel.

Defne: Hayır.

Doğan: Defne iyi değilsin. Lütfen?

Defne: Tamam! Bırak beni!

Doğan: Sakin ol Defne, bende kahroldum.

Defne: Sakin olmak mı?! Şaka mı yapıyorsun? Onlar öldüler... Masayı yere devirdi ve hızla uzaklaştı.

...

Ela: Ne olacak şimdi? Hayatla ilişkisini kesecek. Kahretsin!

Utku: Sakin ol sevgilim. Doğan onun yanında zaten.

Ela: Onun sevgiliye değil dostlara ihtiyacı var! Doğan'ın derdi Defne'yi öpmek veya ne bileyim işte böyle şeyler! Onun şimdi arkadaşlarına, kardeşlerine ihtiyacı var! Bırak gideyim.

Utku: Deme öyle ya. Doğan onun yanında ve emin ol onu seviyor. Ayrıca onunda öz annesi ve babası? Kahroldu.

Ela: Bilmiyorum... Utku bilmiyorum. Dedi ve arkasını dönüp gitmeye başladı.

Ela her zaman gittiği sahile gider ve denizin ruhunu okşayan sesini dinler. Rüzgar saçlarını savururken bir yandan da yüzüne değiyordu. Boş boş denizi izliyordu. Pateni beline asılıydı. Parka gitti üzüntüsünü gidermek ve kafasını dağıtmak için paten sürecekti. Her zaman böyle yapardı...

Ela (içinden): Bu Doğan değil mi? Yanında ki kız kim? Defne evde kendini hapsetmiş ağlarken bu burada kızlarla gülüşüyor?! Pislik!

Ela, Doğan'ın yanına gider...

Ela: Sen burada ne yapıyorsun?! Defne evde kahroldu haberin var mı?! Sen burada kızlarla gülüşürken benim arkadaşım ağlıyor anladın mı? Sana yakışmadı Doğan! Hemde hiç...

Doğan: ?

...

Utku (içinden): Kahretsin! O Doğan'ın kuzeni şehir dışından geldi. Ah Ela, her şeyi yanlış anladı.

Ela: Pislik ya neymiş Defne'nin yanındaymış?! Çok yanında cidden?

Utku: Kendi kendine konuşmayı keser misin? Ela dinle beni.

Ela: İstemiyorum Utku. İstemiyorum!!!

Utku parkın ortasında Ela'yı kendine çekip öptü ve bıraktı.

Ela: Ne yapıyorsun ya?

Utku: Seni susturuyorum?

Ela: Öperek mi?

Utku: Sus demiştim?

Ela: Ben gidiyorum! Hani Defne'nin yanındaydı? Hani çok seviyordu? Ne oldu? Sıkılmış mı "parkın göz bebeği?"

Doğan: Ela yeter!

Ela: Bana mı yeter? Sen ne yaptığını sanıyorsun?!

Doğan: Ela git! Canını yakacağım diye korkuyorum!

Ela: Buraya gelen sensin?! Defne evde ağlarken sen burada... Pes yani Doğan!

Doğan: Ela kes artık!! 

Ela'yı tuttu ve yere fırlattı. Ela kafasını tenis kortunun kenarına çarpmıştı. Bir anda bayıldı. Başı kanıyordu.

Doğan: ELA?!

Utku: Doğan git! Hemen! O bilmiyordu böyle mi tepki verilir?

Doğan: Utku ben-...

Utku: Doğan git dedim! Git!

...

Ambulansı çağırır...

Utku: Uyan güzelim. Ela? Ela aç gözlerini güzelim.

Doktor: Müsaade eder misin? Sedyeye almamız gerek.

Utku: Tabii buyurun.

Doktor: Sen neyi oluyorsun?

Utku: Sevgilisi, sevgilisiyim?

Doktor: Bin ön tarafa.

Hastaneye gelirler...

Eylül Hanım: Yine ne oldu Utku?

Utku: Kafasını çarptı duvara.

Eylül Hanım: Bu çarpma ile olmaz? Biri itmiş.

Utku: Doğan itti. Her neyse. Durumu iyi olacak değil mi?

Eylül Hanım: Sarsılmış sadece önemli bir şey yok. Ben şimdi pansuman yapacağım daha sonra da uyanınca gidebilirsiniz.

Utku: Tamam teşekkürler.

Eylül Hanım: Rica ederim.

 ...

Ela: Ne oldu yine bana?

Utku: Doğan ile kavga ettiniz. Seni itti sen de kafanı tenis kortunun kenarına çarptın. Doğan'ın yanında ki kız kuzeniydi. Ama seni itmemeliydi. Çünkü bilmiyordun verdiğin tepki, yani bence normal çünkü arkadaşını ihanete uğramış sandın?

Ela: Benim özür dilemem gerek şimdi?

Utku: İkinizin de özür dilemesi gerek.

Ela: Nerede şuan?

Utku: Defne'nin yanındadır.

Ela: Geçen günde öyle dedin gördük. :/

Utku: Ela öyle deme kuzeniydi o kız. Şehir dışından geldi. Bu günde Doğan'ın moralini düzeltmeye çalışıyordu.

Ela: Defne'nin moralini kim düzeltecek?

Utku: Defne Doğan'ı kovmuş, yalnız kalmak istiyormuş.

Doğan: Ela? Elini ensesine koymuş biraz sessiz söylemişti.

Ela: Doğan? konuşalım mı biraz?

Utku: Ben çıkıyım konuşun siz.

...

Doğan: Ela ben çok özür dilerim. İyi misin? Bilmiyordun, verdiğin tepki normaldi. Ben biraz ileri gittim. 

Ela: Ben de özür dilerim. Böyle bir şey yapabileceğini düşünmem bile suç zaten.

Doğan: Ben de senin yanında bir çocuk görsem ve Utku bu durumda olsa gerçekten daha büyük tepkiler verebilirdim. Sen yine sakindin.

Ela: Daha hiç sinirlendiğimi görmediniz ki. Ben bile görmedim?

Doğan: Barıştık mı?

Ela: Kim küstü ki? :D

Doğan: Kimin kankası bee! :D

Ela: Dünya'nın en tatlı kankası.

Doğan: Dünyanın en güzel kankası.

Ela & Doğan: Hahhahha sarılırlar...

Utku: Aaa sevgilimi alabilir miyim artık acaba? hahhahha :D

Doğan: Al sevgilini. :D

Ela: Ya hayır gidelim artık. Defne'ye bakalım...

*****

Patenci Gençlik Yolda...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin