Patenci Gençlik Yolda...

SANA İHTİYACIM VAR... -29. bölüm-

Utku'nun Gözünden...

(Ilgın arıyor)

Utku: Ne var?

Ilgın: Biraz kibar olur musun?

Utku: Ne var demiştim?

Ilgın: Buluşalım mı?

Utku: Hayır?

Ilgın: Ama Ela hakkında konuşacağız?

Utku: Sakın ona bir şey yaptım deme! Ilgın seni gebertirim!

Ilgın: Henüz yapmadım ama yapabilirim?

(Telefonu kapatır.)

Utku: Kahretsin, kahretsin! 

(Ela'yı arar...)

Utku: Alo Ela sakın bir şey sorma! Bu gün evden çıkma tamam mı?

Ela: Utku, ne oluyor? Sesin kötü geliyor! Utku!!! Alo, alo?

(Utku Anlatıyor...)

Hemen telefonu kapattım ve Ilgının evine gittim yani Doğanların evi ama Doğan orada kalmıyor. Her neyse... şimdi Ilgın'ın yanına gideceğim. Ve o sürtüğü... Of şuan bunu düşünemem.

(Doğan Aranıyor)

Utku: Alo kanka? Bir şey diycem ya?

Doğan: Söyle kanka?

Utku: Ilgın beni çağırdı. Ela hakkında konuşacağız falan dedi. Bir şey mi yaptın dedim, o da yapmadım ama yapabilirim dedi. Elalara gitsene bu şimdi dışarı falan çıkar.

Doğan: Tamam kanka giderim. Şey evde değilse parkın sonunda ki okulun arka bahçesine git. Genelde oraya gidiyor. Hadi görüşürüz.

Utku: Sağ ol kanka byy.

(...)

Ela'nın Gözünden...

Lan benim kapıma kim gelir ya? Neyse kimmiş bakayım şu benim rahatımı bozan?

Ela: Kimsiin?

Doğan: Benim kanka aç.

Ela: Doğan, hoş geldin. Bir şey mi oldu?

Doğan: Yoo yok bir şey olmadı. Yanına geleyim dedim.

Ela: Defne üst katta oturuyor yanlış mı geldin? hahahahahaha

Doğan: Ela sana geldim kanka inandın mı? :D

Ela: Kesin bir şey oldu değil mi?! Doğan cevap bekliyorum dedim?!

Doğan: Niye bu kadar yükseldin? Sakin ol Ela. Bak, gel yanıma otur şöyle.

Doğan'ın Gözünden...

Ela'yı yanıma çağırdım ve sakinleşmesini söyledim. Ama dinleyeceğe benzemiyordu. Kesin şimdi Ilgın ona bunu onlara anlatırsan sana bilmem ne yaparım falan der o yüzden Ela'ya anlatmayacağım.

Ela: Ben Utku'yu arayacağım. Sesi kötü geliyordu.

...

Ela: Alo? Utku iyi misin sesin kötü geliyor?

Ilgın: Sakın bir şey çaktırayım deme! Yoksa bu onunla son konuşmanız olur!?

Utku: İyiyim sevgilim. Bir şey yok. Yorgunum bu gün.

Ela: Sevgilim mi? Utkuuu!!! Neden bana evden çıkma dedin?

Utku: İçimde kötü bir his var? O yüzden dedim.

Ela: Eğer bir şey varsa söyle.

Utku: Güzelim bir şey yok dedim ya. Kimvar senin yanında şimdi?

Ela: Doğan bize geldi oturuyoruz. Ben seni ararım sonra görüşürüz.

Utku: Hoşçakal güzelim...

Telefonu Kapatır...

Ilgın: Aferin sana!

Utku: Kızım senin işin Doğan ile değil mi ya beni n'apıcan?

Ilgın: Doğan'ın sevdiği herkesten nefret ediyorum!

Utku: Kendini niye bu kadar sevdiğin ortaya çıktı.

Ilgın: Bana bak! Defne ve Doğan'ın arasını bozmaya çalışacaksın, yoksa...

Utku: Yoksa ne? Beni Ela ile mi tehdit ediyorsun?

Ilgın: Evet? Dediklerimi yapacaksın!

Utku: Kendi kendine oyun oynamayı kes artık! Büyü biraz Ilgın, artık büyü!

Oradan hemen uzaklaştım. Ela'ya hiçbir şey yapamaz. Ben Ela'nın yanından ayrılmıyorum ki? Üstelik ben yokken bile o zaten güçlü bir kız...

Doğan...

Ela'nın sinirini bastırmak çok zor. Şuan hem üzgün, hem kızgın, hem de meraklı...

Ela: Doğan lütfen bir şey olduysa söyle. Utku'nun başına bir şey gelsin istemiyorum. Onu çok sevdiğimi ona söyleyemiyorum ama o benim için çok değerli... Keşke bunları ona söyleyebilsem. Neden sevgimi hissettiremiyorum.

Kızlar, narin ve kırılgandır, ama Tanrı beni sert yarattı...

Doğan: Defne ile öyle çok benziyorsunuz ki... Onun beni sevdiğini biliyorum ama o da senin gibi belli etmiyor.

Ela: Doğan ben seninle konuşup içimi dökmeyi çok seviyorum. Her zaman böyle arkadaş kalalım olur mu? Sana ihtiyacım var.

Doğan Ela'nın kafasını omzuna yasladı ve;

Doğan: Her zaman...

AzraOk34
Dila3426