Doğan'ı hastaneden ararlar...
Doğan: Buyrun benim?
X: Hastaneye gelmeniz gerek. Acilen.
Doğan: Bir şey mi oldu? Alo?!
Kapatır...
Doğan: Lan manyak hastaneden çağırdılar gelicen mi?
Utku: Geliyorum bekle.
Doğan: Tamam hadi bekliyorum.
...
Utku: Geldim hadi gidelim.
Doğan: Görebiliyorum, hadi.
...
Hastaneye gelirler.
Doğan: Buradan beni aramışlardı? Nedenini öğrenebilir miyim?
Sekreter: Siz Berrin ve Kenan Acar'ın oğlu musunuz?
Doğan: Şey hayır yani evet, evet?
Sekreter: Annenizi ve babanızı... Kaybettik. Çok üzgünüm.
Doğan: NE!? SEN NE DİYORSUN YA?! NE DEMEK ÖLDÜ?! Ölemezler...
Yere çömelmişti ve ağlıyordu.
Doğan: Ben Defne'ye nasıl söylerim? Yıllar sonra ailemi buldum... Elimden kayıp gittiler...
Utku: Gel lan buraya. Dedi ve sarıldı. Biz yanındayız Doğan.
Doğan: Morga gidebilir miyim?
Sekreter: Buyrun.
Utku: Emin misin?
Doğan: Son kez görmek istiyorum...
Utku: Sen bilirsin.
Ela aranıyor...
Utku: Alo? Ela sen misin?
Ela: Benim? Bir şey mi oldu sesin kötü geliyor?
Utku: Hemen hastaneye gel Ela sakın soru sorma dikkatli gel. ..... Hastanesi.
Ela: Geliyorum.
Defne: Kimmiş?
Ela: Utku ya parka çağırıyor.
Defne: Niye endişelendin?
Ela: Yok be ne endişelenicem? Bir şey yok.
Defne: Ben de geliyorum.
Ela: Defneee.
Defne: Banane ya gelicem.
Ela: Of Utku aradı hastaneye çağırıyor. Gidelim hadi.
Defne: Ne? Ne olmuş?!
Ela: Bilmiyorum hemen gel dedi.
Defne: Tamam hadi.
...
Ela: Ne oldu Utku? Utku cevap ver?!
Utku: Güzelim bi sakin ol. Gel benimle bi.
Utku: Berrin teyze ve Kenan amca... Vefat ettiler.
Ela: Nee?! Nee?! Sen ciddisin! Utkuuu.
Utku: Nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum.
Ela: Doğan söylesin?
Utku: O kahroldu... Sen söylesen.
Ela: Tamam Doğan nerede?
Utku: Morgta.
Ela: Beni onun yanına götür.
...
Doğan sessizce onları izliyordu.
Ela: Doğan?
Doğan: Efendim Ela? Bana bakmıyordu ve sesi çok güçsüzdü.
Ela: İyi misin?
Doğan: Değilim! Kahretsin hiç iyi değilim!!! Ve onlarda iyi değiller... Ağlaması güçlendi.
Ela: Bana bak! Gözlerime bak Doğan!
Doğan: Ne!? Gözlerime bakıyordu ve ağladığı için gözlerinin beyaz kısmı kızarmıştı. Masmavi gözleri parlıyordu. Kardeşim, dostum ne hale gelmişti...
Ela: Sakin ol. Lütfen, sakin...
Doğan: Çıkalım buradan.
Ela: Tamam gel.
...
Ela: Ben Defne'ye söylemeye gidiyorum.
Doğan: Hayır ben söyleyeceğim!
Ela: Emin misin?
Doğan: Evet. Nerede şuan?
Ela: Kantinde.
Doğan: Tamam ben gidiyorum o zaman?
Ela: Tamam.
...
Doğan: Defne sevgilim?
Defne: Hoş geldin. Neden hastanedeyiz? Birine bir şey mi oldu?
Doğan: Defne şeyy... Annen ve baban...
Defne: Ağlıyordu. Ne oldu onlara?! İyiler mi? Hangi odadalar?
Doğan: Defne, onları kaybettik.
Defne: Hayır, hayır, hayır! HAYIR!!! Ölmediler! Ölemezler!!! Doğan bir şey de! Ölmediler de!
Doğan: Üzgünüm güzelim. Çok üzgünüm.
Doğan Defne'yi tutuyordu. Defne ağlıyordu ve çığlık atıyordu.
Defne: Beni onların yanına götür!
Doğan: Morgdalar?
Defne: Götür dedim?!
Doğan: Tamam gel.
...
Defne: ANNE!!! BABA!!!
*******
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Patenci Gençlik Yolda...
Novela JuvenilBirbirini gönülden seven üç dost ve yaşadıkları güzel maceralar...onları kimse ayıramaz.Çünkü aralarında bir bağ var.Bu bağ ne mi? Gözleri gibi baktıkları patenleri.Hayat onlar için üç şeyden oluşuyordu,aileleri,arkadaşları ve patenleri... Onların h...
